Nie miałem na myśli reakcji instynktownych, one są bezwarunkowe, np. ręka sama się cofa dotknięciu gorącego pieca. Strach jest nam oczywiście potrzebny, wyczula zmysły, ustawia w gotowości i pomaga przetrwać w razie niebezpieczeństwa. Ale ja mówię zupełnie o czymś innym.
Powiedzmy sobie szczerze, cywilizacja w której żyjemy nie jest dla ludzi. Wszystko wskazuje na to, że to ludzie służą podtrzymaniu procesów cywilizacyjnych, jakiekolwiek by one nie były, nawet jeżeli są destrukcyjne dla środowiska i nas samych. Spróbuj na chwilę spojrzeć z tej perspektywy i zastanów się, czy wszystko nie nabiera sensu? To co mówię może się wydawać jak wyjęte z filmu science fiction, ale czy nie masz czasem wrażenia, że jesteś trybikiem w tej maszynie, której nikt do końca nie ogarnia. Przytoczyłem cytat z Matrixa, bo ten film dobrze opisuje procesy, które zachodzą pod powierzchnią zbiorowej świadomości. Dlatego uważam, że obecny system społeczny i jego programy ma znamiona sztucznej inteligencji, ale to wszystko jest swego rodzaju metaforą. Bo system sam w sobie nie jest czymś zewnętrznym, tylko działa poprzez ludzi i ich wewnętrzne systemy wierzeń, czyli to jakby takie oprogramowanie, które wykorzystuje nośnik ludzki do rozprzestrzeniania się.
Póki co nie wiem jak to lepiej wyjaśnić na poziomie ogólnym. Do pewnego stopnia chyba każdy na tej planecie jest zaprogramowany, rozproszony i przez to zniewolony. Z doświadczenia wiem, że uwolnić się można kierując uwagę do środka. Kilka razy spontanicznie doświadczyłem tego (bez żadnych używek), zobaczyłem inny świat, ten sam, ale jakby z innych perspektyw. Wiele wtedy zrozumiałem i wiem, że w standardowej drodze socjalizacji i edukacji w tym systemie, uczy nas się postrzegać świat w przekłamany sposób, abyśmy nie potrafili zrozumieć siebie i pojąć głębszych poziomów egzystencji.