Cadilac

taki tam wytrysk weny nic więcej nic mniej....

Stev wchłoną w płuca ostatni tytoniowy buch. Za zimną szybą czarnego Cadillaca była tylko czarna pustka. Przekręcił gałkę w radiu. Wśród trzasków i szumów, radośnie skaczących po głośniczkach dało się słyszeć spokojną i melancholijną muzykę. Nie był to smutek do jakiego przyzwyczajono tych z przed wojny. Nie było w nich pretensji, żalu, łez.głośnik raczej napełniał dudnienie szyb powoli tlącym się papierosem w pustym domu. Ten zapach zdawał się prawie namacalny, przeniósł Steva z jego samochodu do tych pustych czterech ścian. Wskaźnik akumulatora lekko opadał...
Szczur wyciągną się wygodnie w skórzanym fotelu. Nie chciał spać, a jedynie wsłuchiwać się w szumy i trzaski, piosenka się zmieniła... Jego nowy przyjaciel chwycił gitarę mocniej i w radosnych dźwiękach przepowiadać zaczął własną śmierć. Nawet nie śmierć... głos z gitarą wyśmiewał swój pochówek... Słuchacz parskną
"Jak ktoś mnie zakopie to będzie dobrze..."
Jednak po głębszym zastanowieniu dodał
"A w sumie to on ma rację, ba lepiej by nie zakopywać, tfu, nie powinno się zwłok zakopywać i zwierz na żer będzie mieć i..."
Szyba zagrała głośnym i stanowczym pukaniem. Zerwał się z transu, nawet nie wiedział gdy prawą łapę napełnił mu stary rewolwer.
-Kto!- zakrzykną
-Nie strzelaj! szukam schronienia przed deszczem-
Spojrzał przez szybę uważniej stała tam i kuliła się piękna myszka...
-Wsiadaj, co mi szkodzi- powiedział głośno by przebić się przez szybę i deszcz. Szybko czmychnęła przed maską i wsiadła na miejsce pasażera.
-Co taka młoda i - dodał gdy zdjęła kaptur- piękna mysz robi w miejscu takim jak to?- zapytał
-Bardzo panu dziękuje, usiłuje się dostać do Uniwersytety Columbia.
-tak daleko i na pieszo? -zdziwił się
-Jakieś 400mil temu miałam motor, a tak to podróżuje na stopa-
-I się nie boisz że Cie, nie wiem, zgwałcę czy zabiję?
-Boje się, ale stokroć wolę umierać w suchym, ale niech pan sobie nie myśli że ze mną tak łatwo, umiem się bić!-
Stev na to nie odpowiedział, uruchomił tylko silnik i nastawił grzanie
-Rozbierz się i uchyl okno to przeschniesz, nie jesteś głodna?- zapytał jak by z troską. Ona ochoczo ściągnęła płaszcz i rozwiesiła go