Każdy ma swój Matterhorn...

Włosi nazywają go Monte Cervino... Ma wysokość 4478 m n.p.m i leży w Alpach Pienińskich na pograniczu Włoch i Szwajcarii.

Matterhorn... Szósty co do wielkości samotnie stojący szczyt alpejski. Przepiękny, monumentalny, uznawany przez wielu jako symbol gór.

Z daleka stromy, pokryty śniegiem wierzchołek budzi strach i respekt. Ludzie późno dokonali jego eksploracji. Po raz pierwszy zdobyty został 14 lipca 1865 roku. Po raz pierwszy pokazał wtedy również swoje mroczne oblicze. Podczas zejścia ze szczytu 4 z 6 członków wyprawy zginęło spadając w przepaść. To co z daleka wygląda na niemal nieosiągalne z bliska okazuje się trudne ale nie niedostępne. W rzeczywistości najłatwiejsza droga na szczyt prowadzi przez trudności III (trudno) i miejscami IV (bardzo trudno). To pierwsza lekcja życia jaką daje ta góra.

To, że coś wygląda na bardzo trudne i niezdobyte nie musi oznaczać, że jest takie w rzeczywistości.

Jednak Matterhorn to również duża ekspozycja terenu, gwałtowne zmiany pogody i niespodziewanie spadające odłamki skalne. Pomimo dostępności na drogach na szczyt w wyniku wypadków, braku przygotowania technicznego, doświadczenia i odpowiedniego sprzętu zginęło wielu ludzi. To druga lekcja życia jaką daje ta góra.

Możesz być przygotowany i zdeterminowany by osiągnąć swój cel. Pamiętaj jednak, że zawsze może zdarzyć się coś nieprzewidywalnego. Tak jak na ścianie Matterhorna spadający z góry odłamek skalny, który trafia Cię w bark, odrywa ze ściany i zmiata w przepaść. Tego nie przewidzisz. Tak jak w życiu, zawsze może zdążyć się coś nieprzewidywalnego.

Lubię góry za szkołę życia jaką dają ludziom. Wspinaczka to mierzenie się z własnymi słabościami, strachem, lękiem wysokości, chłodem, wiatrem, bólem i brakiem wiary w siebie i swoje możliwości. To również pokarm dla spragnionych adrenaliny, poszukujących granic własnej wytrzymałości i szukających odpowiedzi na pytanie: Kim jestem?.

Polacy pierwszy raz zdobyli Matterhorn w 1894 roku, dokonał tego Marian Smoluchowski z zespołem wspinaczy. Również Polacy w 1959 roku pierwsi dokonali zimowego wejścia po ścianie wschodniej.

W 1978 roku zimą, ścianą północną, na szczyt uderzył zespół polskich alpinistek - Anna Czerwińska, Krystyna Palmowska, Irena Kęsa i Wanda Rutkiewicz. Ten zimowy atak zakończył się zdobyciem szczytu. Niesamowite kobiety...

Wanda Rutkiewicz zginie w górach 14 lat później w maju 1992 roku podczas ataku szczytowego na Kanczendzongę... Trzeci najwyższy szczyt Ziemi.

Myślę, że każdy ma swój Matterhorn. Coś co z daleka wydaje się niedostępne i nie do zdobycia. Jednak wystarczy podejść bliżej by przełamując lęk, z determinacją i odwagą po to sięgnąć... By przekonać się, jak bardzo mylimy się ufając pozorom i własnym lękom.