Jądrowe laboratoria.
Ewolucja
Wszystkie gwiazdy, które mamy szansę obserwować narodziły się w obłokach gazowo pyłowych z materii międzygwiazdowej. Jest to naturalne środowisko, które umożliwia powstawanie nowych gwiazd. Pod wpływem własnej grawitacji gęstsze fragmenty obłoku kurczą się i stopniowo zwiększają swoją temperaturę. Przez długi czas w obłoku gazowym formuje się zalążek przyszłej gwiazdy, czyli tak zwana protogwiazda. Nagrzewa się ona podczas kondensacji do 3000K, w centrum zaś nawet do miliona kelwinów. Gdy temperatura w jądrze gwiazdy osiągnie około 15 milionów kelwinów, rozpoczyna się w nim reakcja termojądrowa, którą możemy przedstawić w sposób jak na obrazku.
Reakcja ta powoduje przemianę wodoru w hel. W zależności od masy początkowej proces ten może trwać od milionów do nawet 10 miliardów lat. Początkowa masa wpływa również na intensywność reakcji co przekłada się na czas życia i możliwość gwałtownej śmierci. Najbliższą nam gwiazdą, która egzystuje na tym etapie jest nasze Słońce. Z powodu, że każda gwiazda ma ograniczone zasoby wodoru, kiedyś musi dojść do momentu, w którym wyczerpie całe swoje paliwo. Helowe jądro zaczyna się wtedy stopniowo kurczyć i nagrzewać się, a zewnętrzne warstwy gwiazdy gwałtownie puchnąć. Gdy temperatura jądra osiągnie temperaturę 10^8K rozpoczyna się proces termojądrowy przemiany helu w węgiel.
Gwiazda egzystująca w tej fazie jest pulchnym nadolbrzymem (czerwony olbrzym) i może osiągać rozmiary większe niż orbita Ziemi.
W momencie gdy zapas helu zostaje wyczerpany i jądro osiąga temperaturę około 800 milionów Kelwinów zaczynają zachodzić nowe reakcje termojądrowe.
Kolejne procesy termojądrowe tego typu prowadzą do powstania jeszcze cięższych pierwiastków aż do żelaza.
Po pewnym czasie następuje implozja żelaznego jądra gwiazdy, co prowadzi do powstania egzotycznego obiektu, który nazywany jest gwiazdą neutronową.
Następnie zachodzi tak zwany proces neutronizacji materii w reakcji zwanej odwrotnym procesem beta.
Przy którym wydzielana jest ogromna ilość neutrin.
FAZY IMPLOZJI JĄDRA
Jądrowe laboratoria
Gwiazdy neutronowe charakteryzują się ogromną gęstością (średnio 100 milionów ton na cm sześcienny), grawitacją rzędu 10^10 grawitacji ziemskiej, ciśnieniem ~10^30 atmosfer, oraz szybką rotacją wokół własnej osi (do 700 obrotów na sekundę ~0,1c). Jej promień może być rzędu 10 kilometrów, a masa dochodzić do 1,5 masy Słońca. Jest ona niczym gigantyczne jądro atomowe składające się z 10^50 nukleonów. Wnętrze gwiazd neutronowych nie zostało jeszcze dokładnie zbadane.
Dziękuję za poświęcenie uwagi na ten krótki artykuł. Zapraszam do innych.
Obrazy pochodzą z witryn publicznych.
Przydaloby sie takie
Warto dodać, że pierwiastki, które nas tworzą pochodzą z gwiazd.
"Z prochu (gwiezdnego) powstałeś, w proch się obrócisz" - nabiera niecodziennego wymiaru...
To jest właśnie piękne. Takie prawdy sprawiają, że myślenie fantazyjno-mistycznno-religijne nie zanika u człowieka XXI wieku :)
Jestem zdania, że wiedza którą posiada dzisiaj człowiek o wszechświecie daje ogromną ilość satysfakcji gdy próbuje się ją przyswoić. Uświadomienie sobie tego typu rzeczy o których napisał @lugoshi sprawiło w moim życiu, że doznałem przeżyć tak transcendentnych jakich nie dały mi żadne wierzenia :)
Prawda. Przy czym bardzo prawdopodobne że pierwiastki jednej reki pochodzą z całkowicie innej gwiazdy niż te z drugiej ręki :D
Mózg, aż mnie mrowi jak sobie to uświadamiam.
A kiedyś .......... , po zapadnięciu się naszego Słońca, będziemy znowu wszyscy spalać się w "piekle" innej gwiazdy...
Wrócimy na firmament jak małe diamenciki...
Może będziemy zmieszani razem w jednym diamencie... Hehe.