To zależy na jakich terenach. Dziadek na wschodzie, gdzie śnieg był zawsze po kostki nie miał nawet porządnych butów, więc ciężko, żeby zimą szedł do szkoły kilka kilometrów. On akurat starał się chodzić, bo nie chciał pracować na gospodarstwie i zdarzało się, że poszedł do szkoły, a tam zajęcia odwołane, bo żaden nauczyciel nie przyszedł, ale większość miała wykształcenie tylko takie minimalne, bo im starsi, tym bardziej byli zaciągani do pracy w domu. Prędzej właśnie chodzili, jak było ciepło.
U dzieci ten analfabetyzm nie występował tak często, ale u rodziców już tak. Praktycznie nikt z dorosłych nie potrafił czytać ani pisać i dopiero po wojnie można było się tego nauczyć, a też nie każdy mógł, bo większość dalej zajmowała się gospodarstwem i zwyczajnie nie miała na to czasu.