Wodospady Iguazu - potęga natury
Post stanowi uzupełnienie wpisu pt. "Życie wielkiej rzeki" o spływie Wiktora Ostrowskiego gumowym kajaczkiem rzekami Iguazu i Parany.
Rzeka Iguazu niespiesznie pokonuje Wyżynę Brazylijską, licznymi zakolami wije się jak wąż, toczy się przez pełną życia dżunglę. Jej wody rozlewają się na szerokość ponad 2 km, coraz bardziej oddalając od siebie zwarte ściany przybrzeżnej dżungli tworzącej korytarz rzeczny. Leniwy zakręt za leniwym zakrętem, aż nagle rzeka się kończy! Dalej jest tylko próżnia, urywa się i zapada z łoskotem. Zaczynają się wodospady Iguazu. Ale to dopiero początek. Zanim dotrze do właściwego wodospadu opada po około 70 progach skalnych.
Źródło: pixabay.com
Źródło: pixabay.com
Wodospady znajdują się tuż przed ujściem do Parany, w miejscu, w którym rzeka dociera do skraju płaskowyżu. Ma tutaj ponad 4 km szerokości. Rozlewając się łukiem skalnego amfiteatru spada w przepaść tworząc wodospad. Nie jest to jednolity wodospad, a cały kompleks.
Źródło: pixabay.com
Źródło: wikimedia commons
Doskonale opisuje to Ostrowski "Zawieszone nad samym progiem wyspy i piętrzące się skały dzielą nurt rzeki na wiele odnóg, rozbijają na (...) większe i mniejsze wodospady, kaskady, strugi plecione jakby ze srebrnych warkoczy, spadające kurtyny wodne, jakieś dziesięciopiętrowe organy, harfy o strunach napiętych wiecznym ruchem. (...). Lecz główny nurt Iguazu jest zbyt silny by dać się podzielić, rozdrobnić. Wyrwał, wyżarł w skalnej ścianie swoją własną drogę - mroczny wąwóz, kanion, gardziel, czeluść. Rzuca się w nią w obłędnym pędzie." Największa kaskada wodospadu nazwana została Diabelską Gardzielą. Woda spada tu 82 m. To więcej niż Niagara (51 m) lecz o wiele mniej niż najwyższy wodospad świata Salto Angel w Wenezueli liczący aż 979 m wysokości.
Źródło: pixabay.com
Źródło: wikimedia commons
Ostrowski podaje, że obliczono, że przy wysokim stanie wody ponad skalnym progiem w czasie jednej tylko sekundy przelatuje 7 000 metrów sześciennych wody. Dla porównania średni przepływ Wisły w odcinku ujściowym to ok 1 000 metrów sześciennych na sekundę. Z kolei w czasie suszy wodospad zamiera. Wikipedia podaje, że w maju i czerwcu 1978 roku w okresie szczególnie uporczywej suszy, nurt osłabł tak bardzo, że przez 28 dni przez krawędź urwiska nie przepłynęła ani kropla wody.
Źródło: pixabay.com
Źródło: wikimedia commons
Źródło: wikimedia commons
Źródło: pixabay.com
Źródło: pixabay.com
Wodospady Iguazu znajdują się na granicy argentyńsko-brazylijskiej. Zwiedzać można je od strony Argantyny i Brazylii. Wodospady otaczają dwa główne parki narodowe. Zarówno w Argentynie jak i w Brazylii powstał Park Narodowy Iguazu. Różnorodność roślin i zwierząt zapiera dech. Wokół wodospadów spotkamy palmy, bambusy, a nawet paprocie drzewiaste, także mnóstwo dzikich tropikalnych kwiatów np. przepiękne storczyki. Las tropikalny jest tu domem dla małp, jaguarów, ocelotów, tapirów czy mrówkojadów oraz setek gatunków różnobarwnych ptaków.
Źródło: pixabay.com
Źródło: pixabay.com
Źródło: pixabay.com
Źródło: pixabay.com
Podobno gdy stanie się na brzegu wyczuwa się pod stopami lekkie drżenie ziemi, powietrze przesycone jest wilgocią rozpylonej wody, im bliżej wodospadu tym bardziej głuchy pomruk przechodzi w zagłuszający huk. Im bliżej tym większy zachwyt i większe odczucie, że człowiek jest małym i bezbronnym okruszkiem w porównaniu do potęgi i siły natury.
Jeszcze tam nie byłam ale wiem, że będę!
Post zgłaszam do Tematów Tygodnia, temat nr 4 jako rozwinięcie tematu Bahr Aouk w luźnym nawiązaniu: rzeki" z 10 edycji.
Pozdrawiam
@tapioka