O wychowywaniu woli [#temaTYgodnia]
Nie trzeba mieć nadziei, aby zabrać się do czegoś, ani sukcesów, aby wytrwać — mawia francuskie przysłowie.
Powyższe zdanie można odnieść do wielu aspektów naszego życia. Do naszej pracy, pasji, do problemów, z którymi się zmagamy etc. Niemniej jednak, zdanie to określa wyidealizowaną postawę. Czy istnieje człowiek, który bez cienia hipokryzji mógłby nam w ten sposób poradzić? Jakimi cechami charakteryzuje się człowiek z tak postawioną dewizą życiową?
Musi to być z pewnością człowiek o nieugiętej woli, niewrażliwy na wpływ otoczenia, ale słuchający. Mądry, ale nie przemądrzały. Świadomy własnej wiedzy. Pokorny, ale jednocześnie pozbawiony fałszywej skromności, przed którą chroni go prostota. Musi być honorowy, obowiązkowy. To szlachetny człowiek pracujący w szlachetnej sprawie. To człowiek, który płynie pod prąd. Który wyprowadza innych z kłopotów, zamiast oczekiwać na korzystny wiatr. To człowiek, wobec którego nie można przejść obojętnie. Sama jego obecność sprawia, że trzeba się opowiedzieć „za” lub „przeciw”.
Jeżeli chcesz żeglować bezpiecznie, nigdy nie wyruszaj w morze
Niektórzy go określą człowiekiem idei, oderwanym od rzeczywistości. Pewną utopijną wizją homo sapiens. Niektórzy go nazwą głupcem, szaleńcem. Człowiekiem naiwnym, okopanym w swoich imperatywach. Przypadkiem beznadziejnym. Taka diagnoza nie jest niczym zaskakującym. Dzisiejszy świat tonie w życiu zewnętrznym, w tym co łechce jego zmysłową naturę. Wszystko jest obliczone na efekt. Tymczasem prawdziwy skarb spoczywa nieco głębiej...
Inni natomiast ludzie — pójdą za nim. I to z pełną świadomością, że gonią wiatr. Co wynika z bierności wobec takiego człowieka? Co wynika z pogoni za nieuchwytnym ideałem? W drugim przypadku — wypadkowa naszych decyzji, mniej lub bardziej daleka od wzoru, staje się jednak bliższa celowi. Dzięki zapatrzeniu w człowieka o cnotliwym usposobieniu, sami stajemy się bardziej pełni cnoty.
Od wyboru naszego Nauczyciela zależy kształt naszego charakteru. Suma składowych najbardziej elementarnych jego tendencji wyznacza kierunek, w którym płynie łódź o nazwie Polska, Europa, czy uogólniając jeszcze bardziej — nasza cywilizacja.
Możemy nauczyć się wytrwałości mimo braku sukcesów. Możemy nauczyć się konsekwencji mimo oziębłych chęci. Możemy zaznajomić się ze zmiennymi emocjami walki o zwycięstwo. Możemy nauczyć się wychowywać naszą wolę. Wszystko zależy od kierunku (a przede wszystkim zwrotu) spojrzenia, którym przyglądamy się naszemu Ideałowi.
Artykuł w nawiązaniu do tematu nr 3 konkursu #temaTYgodnia
Jeszcze zaznaczcie, Towarzyszu, do którego tematu w ramach tematów tygodnia jest ten artykuł, bo zmienili regulamin i teraz jest taki wymóg.
Dziękuje za zachowanie rewolucyjnej czujności towarzyszu Ministrze!
Dzięki za reakcję :)