Pustynna podróż - Konkurs #pl-filmy

Witajcie,

The Journey albo po prostu - Podróż to gra, która wpisuje się w kanon filmu interaktywnego, mimo, że nie jest podzielona na odcinki ani nawet części jak inne gry tego typu. Chociaż to bardziej piękna baśń niż zwyczajny film.

Od samego początku fabuła gry jest zagadką. Nie wiemy właściwie na czym polega podróż i czy ma jakiś konkretny cel. Wszystkiego dowiemy się w trakcie, a na ekranie widzimy wyłącznie tajemniczą postać, dziwne platformy i bezkresną pustynię. Jedyne słowa w całej grze to wyłącznie menu oraz instrukcje sterowania. Opowieść odkrywamy korzystając z niesamowitych obrazów i animacji, które stworzone są z ogromnym kunsztem i budują w nas poczucie prawdziwego wędrowcy i odkrywcy. Podróż nie nuży ani na chwilę, choć trwa dość krótko, jednocześnie w idealny sposób przekazuje odbiorcy warstwę fabularną. Gameplay to w istocie podróż. Nasza postać zbiera złote elementy przypominające confetti, za ich pomocą przedłuża zarzucony na szyi szal, by wykonywać coraz dalsze skoki i dotrzeć do...no właśnie dokąd? Może na szczyt góry, który widzimy gdzieś w oddali? Tego dowiadujemy się na końcu, ale zapewniam, że warto! Ta zagadkowość gry wciąga od samego początku. To nie sam gameplay, polegający na chodzeniu i skakaniu dodaje wrażeń, a ogromna tajemniczość. Niby robimy to samo, niby chodzimy po pustyni (i nie tylko), a jednak bardzo chcemy poznać co jest na końcu drogi. Gdyby tej zagadkowości było mało, to muszę dodać, że gracz może łączyć się z innymi graczami i razem przemierzać piaski pustyni. Jak już wiecie, nie mogą się porozumiewać słowami, a jedynie gestami. Nie oszukamy systemu i nie połączymy się z naszym towarzyszem głosowo, gdyż nie znamy nawet jego nicka. Taka gra to niezwykłe doświadczenie polegające na wspólnym ukierunkowaniu na cel. Nasz kolega nie przeklnie, nie powie o nas "noob," a tylko doda tej wspaniałej baśni kolejny wątek. Podróż pokazuje nowatorskie podejście w grach. W jego ślad poszła inna gra - Abzu, tego samego twórcy. która przenosi nas w głębię oceanu.

Pisząc ostatnio o grach jako o sztuce, wstyd mi trochę, że pominąłem The Journey. Tym bardziej, że wspominałem, że sztuka to według mnie idealne połączenie warstwy graficznej, fabularnej i dźwiękowej. Ta baśń wygląda przecudownie. Tak żywa, złocista paleta barw zapewnia graczowi niesamowite wrażenia estetyczne. To tylko dwa krajobrazy - piasek i jeszcze jeden, który zachęcam odkryć samemu, ale przedstawione w niezwykły sposób. Muzyka w idealny wręcz sposób buduje klimat, który w tej grze jest po prostu majestatyczny! Może tytuł nie jest dla każdego, bo każdy w tej rozrywce szuka czegoś innego. Ale miłośnik dobrego kina nie może przejść obok Podróży obojętnie. Nieme kino, które buduje emocje, zachwyca, zastanawia, pobudza wyobraźnię, aż w końcu wzrusza. Gwarantuję, że każdy po odbyciu wędrówki długo o niej nie zapomni, a być może będzie chciał wyruszyć w nią ponownie. Motyw drogi, teatr barw, geniusz audiowizualny...Z jednej strony ogromna ciekawość dotarcia do celu, a z drugiej chęć napawania się tym światem. Umberto Eco powiedział: "Kto czyta książki, żyje podwójnie." Tu jest podobnie. Na chwile zapominamy o całym świecie, by wcielić się tę niezwykłą postać, z którą gracz przeżywa nie tylko podróż, ale również wszystkie emocje.