Kartka z kalendarza - 15.12.1908 - urodził się Tomasz Wójcik "Tarzan"
15go Grudnia 1908 roku, w Zawichoście (w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim) przyszedł na świat Tomasz Wójcik.
Autorem tej pracy jest Sylwester Kiełek.
źródło wikipedia
Tomasz Wójcik od wczesnej młodości pasjonował się jazdą konną - kochał konie.
Przed wybuchem II Wojny Światowej zajmował się m.in. objeżdżaniem koni w kadrze olimpijskiej.
Służbę wojskową w Wojsku Polskim rozpoczął w 1929 roku w 2 Pułku Ułanów w Suwałkach.
Następnie został przeniesiony do Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu.
Tomasz Wójcik był kawalerzystą w stopniu wachmistrza w drugim pułku Ułanów Grochowskich.
Był wszechstronnie wyszkolonym ułanem.
W 1939 roku, jako zawodowy żołnierz, brał udział w kampanii wrześniowej. W tym czasie 2gi pułk Ułanów Grochowskich był częścią SGO "Polesie", dowodzoną przez gen. Kleeberga.
Tomasz Wójcik dostał się do niewoli, z której uciekł wraz ze swoim przełożonym - majorem Kazimierzem Szoslandem.
Po udanej ucieczce wrócił do matki do Zawichostu, gdzie założył gręplarnię. Na terenie Zawichostu Wójcik zorganizował samodzielny oddział, który liczył ponad 30 partyzantów, jego członkami byli także kawalerzyści. Wachmistrz Tomasz Wójcik przyjął partyzancki pseudonim „Tarzan” od imienia swojego ulubionego konia.
Zasłynął wieloma spektakularnymi akcjami zbrojnymi w okolicach miejsca, w którym przebywał wraz ze swoim oddziałem.
Dzięki swej odwadze, brawurze, a zarazem dzięki swoim umiejętnościom przywódczym, wśród okolicznych mieszkańców zyskał przydomek "króla Zawichostu".
Najsłynniejszą akcją oddziału Tarzana była zasadzka, zorganizowana 26 sierpnia 1943 roku, na dowódcę 174 Dywizji Pancernej - gen. por. Kurta Rennera, w której zginął w/w wraz ze swoją obstawą.
Tak, w swoich wspomnieniach, zasadzkę opisuje towarzyszący Tarzanowi - Leszek Popiel ps. „Antoniewicz” :
„Tarzan” rozpoznaje przez lornetkę mundurowych Niemców. Przebrany za żandarma „Urwis” podnosi „lizak” i zatrzymuje samochody. Niemcy zorientowali się jednak, że to zasadzka. Kilku SS–manów zdążyło uskoczyć do rowu i otworzyć do partyzantów ogień. „Tarzan” nie rezygnuje z walki. Widzi wśród Niemców generała i za wszelką cenę chce go dostać. Przeskakuje przez szosę. Niemcy dostawszy się w dwa ognie, są bezradni. Bronią jednak generała do upadłego. W końcu generał ginie od serii „Tarzana”. Partyzanci zdobywają cztery mp, 8 pistoletów i ważne dokumenty."
Kurt Renner był najwyższym rangą generałem niemieckim zastrzelonym przez polskie podziemie.
Legenda głosi, że kilka dni później - 8 września 1943 r. „Tarzan” zameldował się „Ponuremu” na Wykusie wraz ze swoim oddziałem, stanął przed Piwnikiem (Jan Piwnik "Ponury" - dowódca partyzancki AK w Górach Świętokrzyskich) w zdobycznym płaszczu niemieckiego generała.
Ułani „Tarzana” pod jego dowództwem stworzyli zwiad konny Zgrupowania „Ponurego”, a pozostali partyzanci zostali wcieleni do Zgrupowania ppor. Eugeniusza Kaszyńskiego „Nurta”.
7 lipca 1944 r. oddział został zaatakowany przez liczne siły niemieckie. W tym czasie Tarzan, wraz z dwójką podkomendnych, przebywał w sąsiedniej wsi Brzustowa, wykonując swoje obowiązki. Zaskoczeni partyzanci pomimo walki nie mieli szans na wygraną. Śmierć poniosło 37 partyzantów. Załamany Wójcik nigdy pogodził się ze stratą swojego oddziału.
Po rozwiązaniu(19 stycznia 1945 roku) Armii Krajowej, działał w dywersji.
Aresztowany w Skarżysku Kamiennej, ucieka z konwoju. Przedostaje się do strefy amerykańskiej w Niemczech. Służy jako dowódca plutonu w Oddziałach Wartowniczych. Pod koniec 1946 roku wyjeżdża do rodziny do Stanów Zjednoczonych.