Był taki obraz...

Oto pewne wspomnienie, które mi do mózgu dzisiaj przykleiło się!

Miejsce akcji: Galeria obrazów...

...No może nie jeden, a kilka. W każdym razie, na ten zwróciłem uwagę od razu.
Momentalnie. Gdy tylko tam wszedłem. Nie mogłem po prostu oczu oderwać.
Nieokiełznana wyobraźnia wraz z ułańską fantazją podsuwała wizję ekstazy.

Jest bal, a może jakieś przyjęcie. Mnóstwo gości i wyszukanych potraw.
Przystojni mężczyźni w dopasowanych marynarkach, z kwiatkami w butonierkach.
Prześliczne kobiety, pełne szyku i seksapilu. W eleganckich, wieczorowych sukniach.
Gra muzyka, pary dają się ponieść i tańczą walce angielskie, lub wiedeńskie. Kto wie?
A żyrandole, aż drżą!
Jest Ona, i jest On.
Ona trochę zmęczona, uchodzi do sąsiedniego pomieszczenia. On idzie tam za Nią.
Ona miękko osuwa się na kanapę, a wachlarzyk przyjemnie chłodzi Jej, wilgotną od potu twarz.
I tak wachluje się, a On stoi za Jej plecami i przygląda się. Zdejmuje rękawiczki.
Ona raptem odchyla głowę w Jego stronę, pokazując nieskazitelnie gładką szyję.
A On natychmiast przywiera do Jej miękkich ust, kładąc dłonie na oparciu.
Osobisty wachlarzyk omal nie wypada Jej z ręki. Biel dekoltu oślepia.
A za kotarą widać pląsy reszty towarzystwa...

To tyle.
Nie wiem, czy to jest dobry obraz. Czy posiada jakieś błędy? Techniczne lub inne?
Nie wiem. Wciąż się na tym nie znam. I nie wiadomo, czy kiedykolwiek się na tym poznam. Acz próbuję.
Tutaj to nieistotne. Tu wyczuwam "sztukę" raczej intuicyjnie. Czysto metafizycznie...

Obraz "wisi" sobie spokojnie w Rogalinie, w Galerii obrazów z kolekcji Raczyńskich. Polecam!
Za zdjęcia, wybitnie marnej jakości, tak po ludzku: przepraszam. :)

Tymczasem!