Z Kosą Na Zaborcę - Historia Kosynierów
Czołem! Poprzednio mieliście okazję przeczytać o Piechocie Wybranieckiej tak więc dzisiaj będzie ponownie o chłopskich żołnierzach, którzy zamiast broni palnej czy szabel używali kos, czyli Kosynierach. Miłej lektury!
Historia tej oto nietypowej jak na swoje czasy, czyli epokę bojów z wykorzystaniem broni palnej formacji zaczyna się w 1794 roku, kiedy to niektórzy Polacy niezadowoleni z tego, że na wskutek skorumpowanego rządu ich państwo zaraz upadnie postanowili uratować je przeprowadzając powstanie, które choć nazywa się Insurekcja Kościuszkowska to jednak sam Kościuszko jego przywódcą został dopiero po pewnym czasie. Kiedy wspomniany wcześniej bohater narodowy objął dowództwo nad tymi wszystkimi patriotami, którym odwagi nie brakowało postanowił on stworzyć oddziały Kosynierów. Teraz rozwieję mit w który zapewne wierzyliście otóż Kosynierzy wcale nie posiadali w ogóle innych broni wręcz przeciwnie w niektórych oddziałach chociażby broni palnej było więcej niż ich sławetnych kos, ale ponieważ charakteryzowały ich głównie kosy, których nie używała wtedy żadna inna formacja na świecie to właśnie dlatego nazwano ich Kosynierami. Jak było z tą Insurekcją Kościuszkowską doskonale wiemy, choć nasi się starali to jednak nie mogli oni powstrzymać zarówno Prusaków, którzy mieli naprawdę potężną armię ani Rosjan dlatego też to właśnie powstanie upadło zaś po nim niedługo później również Polska na 123 lata. Zanim jednak przejdziemy do opisu wyposażenia przeciętnego Kosyniera to wspomnę o jeszcze jednej ciekawej rzeczy. Kosynierzy otóż nie istnieli jedynie w Insurekcji Kościuszkowskiej brali oni również udział w: Powstaniu Listopadowym 1830-1831, Powstaniu Krakowskim 1846, Powstaniu Wielkopolskim 1848 oraz Powstaniu Styczniowym 1863-1864. W czasie swojej działalności Kosynierzy mieli zarówno zwycięstwa (Bitwa pod Racławicami 4 kwietnia 1794 roku) jak i przegrane (Bitwa pod Książem 29 kwietnia 1848 roku). Kiedy Polska odzyskała niepodległość w 1918 roku Józef Piłsudski na pomysł sformowania jednostek Kosynierów w nowo-powstałej armii polskiej nawet nie wpadł bo przecież żołnierze z kosami odeszli już do lamusa tak więc swój ostatni raz Kosynierzy nabijali na kosy wrogów ojczyzny w trakcie Powstania Styczniowego.
Tadeusz Kościuszko Twórca Kosynierów
Emilia Plater Jeden Z Dowódców Powstania Listopadowego Wraz Z Kosynierami
Sławna Bitwa Pod Racławicami
Wyposażenie Przeciętnego Kosyniera
Wyposażenie kosyniera było następujące otóż nosił on białą sukmanę spiętą pasem, na ramionach brązową gunię (rodzaj męskiej kurtki) na głowie czerwoną rogatywkę lub tyniecką magierkę zaś na nogach buty z cholewami.
Magierka
W rzeczywistości jednak to niektórzy kosynierzy mieli zamiast rogatywki czy magierki inne nakrycia głowy oraz niektórzy nie posiadali kurtek. W kwestii wyposażenia to główne stanowiły oczywiście sławetne kosy, lecz nie były to zwykłe kosy ale specjalnie przekute ich bojowe odmiany, dużo bardziej niebezpieczne, oprócz nich bojownicy o wolność nosili również siekiery bądź piki zaś kiedy jakiś Kosynier mógł sobie pozwolić na broń palną czy szablę to również ich używał.
Regulaminowy Rysunek Kosy Oraz Piki Używanych Przez Kosynierów
Ciekawostki
1. Tak właściwie to oszukał was mówiąc, że ostatni raz Kosynierzy zostali wykorzystani bojowo w trakcie Powstania Styczniowego. W rzeczywistości ostatni raz z wrogami Polski zmierzyli się we........................................................................ WRZEŚNIU 1939 ROKU! Tak dobrze słyszycie wtedy właśnie po raz ostatni Kosynierzy walczyli swoimi sławnymi kosami i co ciekawe byli nimi robotnicy oraz chłopi zrzeszeni w środowiskach socjalistycznych, sformowano ich w Gdyni zaś ich dowódcą był Podpułkownik Stanisław Wężyk.
Kosynierzy Gdyńscy
Stanisław Wężyk
2. Zdecydowanie najlepszymi kosynierami byli ci krakowscy, gdyż każdy z nich po przeszkoleniu otrzymywał szablę oraz broń palną, różnili się oni również umundurowaniem od innych kosynierów.
Rysunek Przedstawiający Kosyniera Krakowskiego
