Astronomiczny rozkład jazdy #1 - Pluton w opozycji

12 lipca 2018 roku, Ziemia przetnie widzianą z powierzchni Plutona tarczę Słońca. Zjawisko to wymaga niemal idealnego wyrównania Plutona oraz naszej planety, które ostatni raz miało miejsce w 1931 roku. 

Opozycja astronomiczna to sytuacja, gdy dwa ciała niebieskie znajdują się – oglądane z ustalonego miejsca, zazwyczaj z Ziemi – naprzeciwko siebie na niebie. Oznacza to, że ich długości ekliptyczne różnią się o 180°. Potocznie mianem opozycji pewnego ciała niebieskiego określa się opozycję tego ciała niebieskiego i Słońca, np. opozycja Marsa oznacza, że Mars i Słońce znajdują się po przeciwnych stronach Ziemi. Możliwa jest opozycja Księżyca (jest wtedy w pełni) oraz planet górnych: Marsa, Jowisza, Saturna, Urana i Neptuna, gdyż tylko dla tych Ziemia może znaleźć się pomiędzy Słońcem a planetą. 

Opozycja Plutona jest jednak dużo rzadszym zjawiskiem niż opozycja Księżyca, czy chociażby Marsa. Głównie ze względu na to, że orbita Plutona jest znacząco nachylona w stosunku do płaszczyzny ekliptyki. Dodatkowo, orbita Plutona jest wysoce ekscentryczna. Sprawia to, że opozycja tej karłowatej planety występuje w odstępach 87- i 161-letnich. Biorąc pod uwagę, że następna opozycja będzie miała miejsce w roku 2179 to kto wie? Być może przedstawiciele rasy ludzkiej będą mieli okazję do przeprowadzenia obserwacji tranzytu Ziemi na tle tarczy Słońca z powierzchni Plutona 🙂 

Niestety, sam Pluton jest zbyt daleko oraz odbija zbyt mało światła słonecznego, aby mógł być dostrzeżony nieuzbrojonym okiem. W rzeczywistości potrzebujemy do jego obserwacji co najmniej 8-calowego teleskopu.

Zachęcam do obserwowania mojego profilu i zostawienia upvote'a jeśli tekst Ci się spodobał.