Nieuniknienie

płochliwe ptaki idei
nie chcą już pleść gniazd w moich włosach
boją się
odleciały
ciepły wiatr coraz rzadziej szumi w gałęziach
porannymi allelujami radości
teraz huczy nieuniknieniami
w bliznowatych dziuplach obaw
konary trzeszczą od wątpliwości
niepostrzeżenie próchnieją myśli
kotwice korzeni
cięższe i cięższe
ciągną w dół
w bagnistą grząskość gruntu
powoli
niepowstrzymanie
obrastam zwątpieniem od północnej strony