[Wierszokleci] Biała kartka

Nic mnie tak bardzo nie onieśmiela jak biała pusta kartka. Punkt zero.
Potencjalnie najlepsza ze stron i najgorsza jakie kiedykolwiek zapisze.
Strach dotknąć, jedno słowo – zepsuta. Paraliżuje mnie to.

Dziś jest krok w tył. Technologia pozwala cofnąć, usunąć, zmyć
najbardziej wstydliwe zdanie, zmazać zwykłą grafomanie, zapomnieć, wyrzucić ją z bitów i neuronów.

Gdy myślę co było dawniej gdy patrzyła na Ciebie ziejąca strona, a ty już wiesz, że nic z tego nie będzie, że ona idzie do kosza, że chociaż obiecywałeś jej wielkość lub miejsce w peletonie czekało ją tylko życie bez celu.
Czasem śni mi się ten koszmar zwykłego marnotrawstwa.
Żeby wtedy pisać trzeba było mieć jaja.

Tekst powstał w związku z inicjatywa #pl-wierszokleci. Bardzo podoba mi się ten pomysł i liczę, że na odzew społeczności w konkursie:)