Ostatnio przeczytałem #19 - "Cienie" - Wojciech Chmielarz

Powieść "Cienie" jest piątą książką, w której główne "skrzypce" gra komisarz Jakub Mortka. Według autora, gdy pisał pierwszą z książek tej serii "Podpalacz" nie przypuszczał, że rozwinie się to w serię, której bohaterem będzie niezmordowany komisarz Wydziału do walki z Terrorem Kryminalnym i Zabójstw Komendy Stołecznej Policji. Nawet po drugiej książce "Farma lalek" nie zanosiło się, że komisarz Mortka wróci w kolejnej powieści Wojciecha Chmielarza. Jak to podkreśliłem przy okazji opisywania kolejnych tomów tej powieści, każda jest integralną zamkniętą historią z kryminalną zagadką, którą trzeba rozwiązać.

W przypadku "Cienii" jest jednak inaczej, gdyż po ostatniej kropce "Osiedla Marzeń" czytelnik został z dwoma wątkami, które co prawda nie były bardzo ważne z punktu widzenia zakończonego śledztwa, ale stanowiły wstęp do ostatniej (???) części przygód komisarza Mortki i towarzyszących mu policjantów aspirantki Suchockiej "Suchej", podkomisarza Kochana i komisarza Grudę oraz bezwzględnego szefa warszawskiego podziemia Borzestowskiego, z którym łączą Mortkę nie tylko relacje policjant-przestępca, ale jeszcze coś więcej.

Przejdźmy więc do fabuły, głównym motywem tej książki jest podwójne zabójstwo w podwarszawskiej miejscowości, gdzie zabite zostały córka i konkubina zabitego parę lat wcześniej jednego z szefów mafii "Wilka". To właśnie sprawę zaginięcia i dwójki innych mafiosów, czy tak zwaną sprawę :Trójki z Neptuna" rozpracował ostatnio Kochan. Sprawa zabójstwa wydaje się być prosta, na miejscu zbrodni znaleziono sporo łusek i broń służbową podkomisarza Kochana, który automatycznie stał się głównym podejrzanym, szczególnie, że zniknął. Sprawę ma wyjaśnić komisarz Mortka, który pomimo antypatii jaką darzył ostatnio dawnego partnera w związku z maltretowaniem przez niego żony, nie jest przekonany o winie kolegi, jednak polecenia od przełożonego są jednoznaczne, znaleźć Kochana i zamknąć sprawę.

W międzyczasie Sucha na własną rękę próbuje rozwiązać sprawę nagrania sceny homoseksualnego gwałtu, którą znalazła na pendrivie dziewczyny zabitej w poprzedniej książce. Nikt oprócz niej nie wie o istnieniu tego filmu, jest to temat bardzo wrażliwy, gdyż na filmie wśród oprawców rozpoznaje znanych polityków. Ma świadomość, że samo nagranie nie stanowi mocnego dowodu przestępstwa, próbuje więc odnaleźć młodego chłopaka, który padł ofiarą brutalnego gwałtu. Niestety jakiś czas temu chłopak ten popełnił samobójstwo, a pracował dla mężczyzny, który był inicjatorem gwałtu, a który jest lobbystom parlamentarnym, powiązanym z różnymi frakcjami i partiami, czyli typ nie do ruszenia bez twardych dowodów.

O pomoc do Mortki zwraca się Kochan, twierdzi, że jest niewinny, a komisarz nie znajduje powodu, żeby mu nie wierzyć. W związku z tym zasadne wydaje się ustalenie, komu mogłoby zależeć na wrobieniu podkomisarza w podwójne zabójstwo. Przez dłuższą chwilę zarówno Mortka, jak i Sucha kręcą się w kółko ze swoimi nieoficjalnymi śledztwami, aż w końcu decydują się zwrócić do siebie o pomoc. Był to bardzo dobry ruch gdyż pewne ślady w obu sprawach prowadzą do słynnego pana B. Dzięki współpracy udaje im się sprawniej poprowadzić swoje śledztwa.