Drugi z dzisiejszych filmów to brytyjski "Hurricane", w Polsce pod tytułem "303. Bitwa o Anglię" w reżyserii Davida Blaira, ze scenariuszem Alastaira Galbraitha i Roberta Ryana i gwiazdorską obsadą między innymi Iwan Rheon (jako Jan Zumbach), Milo Gibson (John Kent), czy Marcin Dorociński (Witold Urbanowicz) i będący ostatnio na fali aktor młodego pokolenia Filip Pławiak (Mirosław Ferić).

Polscy piloci tworzący Dywizjon 303 stają do walki w bitwie o Anglię.

Brytyjczycy postanowili opowiedzieć historię polskich lotników szerzej, zaczęli od brawurowej przeprawy porucznika Zambucha z Francji do Anglii, a zakończyli nieobecnością polskich wojsk na defiladzie zwycięstwa w Londynie. Jak w przypadku pierwszego omawianego filmu odbiorcą w zdecydowanej większości ma być polski widz, to w tym przypadku Brytyjczycy chcieli stworzyć epopeję wojenną na miarę "Pearl Harbor" czy "Szeregowca Ryana", uniwersalną historię o polskich lotnika, która miała zaciekawić widzów na całym świecie. Abstrahując, że film jest tylko luźno opowiedzianą historią i nijak ma się do historycznych faktów, bo na to nieświadomy widz nie zwróci nawet uwagi, to sceny walk w powietrzu, a jest ich zdecydowanie więcej niż w polskim filmie, są na poziomie kina lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych. Prawdopodobnie reżyser nie zauważył, że od tamtego czasu zaszła już nie jedna rewolucja technologiczna i takie sceny można nakręcić o wiele lepiej. Oczywiście wszystko można zwalić na niski budżet, ale jak się nie ma pieniędzy to filmów się nie kręci.

Co do samej fabuły, niby motywem przewodnim jest historia dywizjonu 303, ale scenarzyści postanowili wpleść w to jeszcze historię miłosną. Jest ona również w polskim filmie, ale tam jest dość subtelna i wyważona, natomiast w przypadku "303. Bitwa o Anglię" czasami przebija się na pierwszy plan i widz może się zastanawiać czy to jest film wojenny czy melodramat. Fabuła, która jest zbyt dwuwymiarowa, gdyż przedstawia brytyjskich pilotów jako aroganckich "dupków", którzy nienawidzą cudzoziemców, w szczególności Polaków oraz polskich pilotów jako melancholijnych, agresywnych pijaków. Było to w większości fałszywe, Brytyjczykom zaczynało brakować pilotów i byli świadomi, że potrzebują wszelkiej możliwej pomocy od tych nieszczęsnych cudzoziemców. Można by się przyczepić do jeszcze wielu elementów brytyjskiego filmu, jednak wspomnę tylko o jeszcze jednym, a resztę sobie daruję.

Obsadzenie Iwana Rheona w roli polskiego asa lotnictwa porucznika Jana "Donalda" Zumbacha, miało przyciągnąć prawdopodobnie widzów do kin, czy tak się stało prawdopodobnie tylko dystrybutorzy wiedzą. Dla mnie był to niewypał, szczególnie, że jest wiele scen gdzie "rozmawia" z innymi pilotami po polsku i głos, który został mu dodany zupełnie do niego nie pasuje. Dlatego uważam, że lepszym rozwiązaniem byłoby obsadzenie w tej roli polskiego aktora. Ogólnie film do jednorazowego obejrzenia i raczej nie należy do niego wracać, i broń Boże nie należy uczyć historii na podstawie tego filmu.

Moja ocena filmu 3/10