Widziałam cztery z powyższych i podpisuję się pod Twoją opinią, że lepiej jest tego nie oglądać dla dobra własnego zdrowia psychicznego. :P Chociaż akurat Skóra, w której żyję nie jest aż tak skrajna, jak pozostałe. Ludzka stonoga z kolei to dla mnie totalny dramat i klapa kinematograficzna, pierwsza część była obrzydliwa, szokująca i strasznie śmieszna w momentach, gdy fabuła się rozwijała. Postać doktora wręcz komediowa. Druga nawet nie była śmieszna, tylko po prostu kolejny słaby film oparty na tanim zabiegu zszokowania widza, żadnej głębszej myśli.

Z kolei Pies andaluzyjski jest moim zdaniem wart obejrzenia choćby dlatego, że ma prawie 90 lat.

Offtop: A widziałeś pierwszy polski film? :)