josiu- Pokój Kłamstw

Przedstawiam jeden z moich amatorskich kawałków nagrany kilka lat temu:

W pokoju kłamstw rozgrywają się dramaty,
Pośród tych czterech ścian, które nie poznały prawdy,
Sposób to fałsz, który boli jak stygmaty,
Poczuł to sam, nie widząc innej szansy,
Zapłacił za to słono, prawie co noc wracał późno,
Swoją narzeczoną zdradzał z jej przyjaciółką,
Gdy ona już spała, on patrzył na łóżko,
Dziś będzie kłamał, czy jutro spojrzy w lustro?
Przebudziła się, gdy on zdejmował ubranie,
Która jest godzina, gdzie byłeś kochanie,
Czyżby to finał, postanowił, że okłamie,
jeszcze jeden raz, byle tylko jej spadł kamień,
z serca, co biło dla niego czerwienią jak sto róż,
Kochać przestać go nie mogła, a żyła wśród aktorów,
Pewnego ranka płacząc łyknęła alkoholu,
Ktoś ją uświadomił prawdą zamknęła się w pokoju,

Pokój Kłamstw ściany w krwistych kolorach,
Wokół mgła niczym we wszystkich horrorach,
W oku łza jak te myśli pokonać,
Dwóch osób gra, a tak wiele zniczy na grobach.

W pokoju kłamstw rozgrywają się tragedie,
Pośród tych czterech ścian ona dziś pije namiętnie,
Myśli wciąż dlaczego on wybrał inne miejsce,
ma już tego dość, robić z siebie winnej nie chce,
Wypiła już za wiele, jej nogi robią się słabe,
Jej siła jak papierek rwie się, ma jeszcze sprawę,
do załatwienie, więc kładzie się na kanapie,
To chwila, garść tabletek chwyciła w łapę,
On wraca, jak co dzień na podłodze kładzie plecak,
To prawda co ujrzał, dreszcze przechodzą po plecach,
Ona martwa, obok niej zapisana karteczka,
"Dowiedziałem sie o was, musiałam to przerwać",
Zbladł, uklęknął obok, krzyk zmieszał się płaczem,
Kłamstw już pękł obłok, ze spodni wyjął pasek,
Owinął wokół szyi, teraz chciał być z nią razem,
Z chwilą gdy nie żyli, nic już nie było kłamstwem...