Historia wódki

Wódka to tradycyjny napój alkoholowy destylowany z fermentowanych ziaren lub ziemniaków. Czasem wódka może być smakowa. Jest to czysty, bezbarwny napój, który można mieszać z innymi napojami.

Słowo Wódka pochodzi od słowiańskiego słowa Voda, oznaczającego "wodę", następnie dodano K i słowo Voda stało się Wódką.

Historia wódki:

Trudno jest określić dokładną datę rozpoczęcia produkcji wódki ze względu na brak pisemnych dokumentacji. Jednak wódka pochodzi z Europy Wschodniej. Pierwszą wódkę wytwarzano prawdopodobnie w Polsce w VIII wieku a w Rosji zaczęto wytwarzać wódkę w IX wieku w oparciu o różne źródła historyczne.

Według Gin and Vodka Association (GVA) pierwsza destylacja wódki według zachowanych dokumentów miała miejsce 300 lat temu. Jednak wódka w tamtych czasach była zupełnie inna w porównaniu do dzisiejszej wódki. Wódka z tego okresu miała inny smak, barwę i zapach, była pierwotnie używana jako lek i zawierała niewiele alkoholu (około 14%), taką zawartość można było uzyskać poprzez naturalną fermentację.

Polska:

W Polsce wódkę wytwarzano od początku średniowiecza było i jest to polską tradycją, taką jak koniak we Francji czy whisky w Szkocji. Pierwszy pisemny dokument wymieniający użycie słowa "wódka" w Polsce pochodzi z 1405 r., Ponieważ była wtedy znanym trunkiem . Była również używana jako lek oraz podczas zabiegów kosmetycznych. Słowo "wódka" pojawiło się również w 1533 r. Jako środek leczniczy sprowadzony z Polski do Rosji przez kupców. W książkach z XVII w mówiono o wódce i podkreślano jej wartość i sposób produkcji. W 1693 r. Przez krakowskich pisarzy został również opsiany szczegółowy proces wytwarzania wódki z ziaren żyta.

Wytwarzano również wódkę smakową. Do najbardziej znanych należą Żubrówka z XVI wieku, Starka z XVI wieku i Goldwasser z XVII wieku. W połowie XVII wieku Szlachta zmonopolizowała produkcję i sprzedaż wódki. Wielu arystokratów założyło gorzelnie . Najbardziej znana z nich to księżniczka Lubomirska, którą później prowadził jej wnuczek, a następnie gorzelnie zamienił w muzeum wódki. W tym muzeum znajduje się oryginalny dokument potwierdzający, że destylację znano już w 1784 r. Jedyne muzeum gorzelnictwa w Polsce znajduje się w Łańcucie.

W XVII i XVIII wieku polska wódka stała się znana w Holandii, Danii, Anglii, Rosji, Niemczech, Austrii, na Węgrzech, w Rumunii, na Ukrainie, w Bułgarii i w basenie Morza Czarnego. Wczesne środki produkcji były prymitywne, a destylacja musiała być powtarzana wiele razy. Procent alkoholu wynosił 70-80%, a następnie zawartość alkoholu zmniejszano do 40-50% poprzez powtórzenie destylacji.

Pisemne źródła datują pierwszą produkcje wódki na koniec XVIII wieku we wschodniej części Polski rządzona wówczas przez imperium rosyjskie. Zamiast ograniczać się do szlachty i kleru, wódka stała się dostępna dla wszystkich ludzi. Pierwsza fabryka wódki powstała w 1782 r w Wybranowie otworzył ją Lejb Baczels.

Nowe techniki zaczęto stosować w drugiej połowie XIX wieku i przyczyniły się do produkcji i sukcesu czystej wódki. W 1871 r. Powstała pierwsza prawdziwa fabryka mogąca destylować wódkę na wysokim poziomie. W 1925 roku wódka zaczęła być produkowana i zmonopolizowana przez polski rząd. Po II wojnie światowej wszystkie polskie gorzelnie zostały zajęte przez rząd komunistyczny, a zgodnie z prawem wojennym z 1980 r. Sprzedaż wódki była reglamentowana. Po ruchu solidarnościowym uruchomiono kilka fabryk wódki i pojawiły się nowe marki alkoholu.

Rosja:

W 1386 r. Ambasadorowie z Genui przynieśli Moskwie coś, co nazywano "eliksirem życia" lub "wodą życia". Tę ciecz otrzymano przez destylację winogron. Zgodnie z mitem, w 1430 roku na Kremlu w Moskwie znalazł się ksiądz Isidor z klasztoru Chudov na Kremlu, który stworzył pierwszą rosyjską recepturę wódki. Miał narzędzia i znał się na destylacji, a on sam stał się innowatorem najwyższej jakości napojów alkoholowych. W tym czasie wódkę nazywano chlebem, a jej produkcja przez długi czas była ograniczona do Moskwy.

Po raz pierwszy słowo wódka zostało wspomniane w rosyjskich archiwach, które zyskało swoje nowoczesne znaczenie dzięki dekretowi cesarzowej Elżbiety z 1751 r. Regulującego zasady destylacji. W 1860 r. Decyzją rządu o zachęceniu do konsumpcji wódki stała się ulubionym napojem wielu Rosjan. W 1863 r. Monopol rządu na produkcję wódki został zniesiony, co doprowadziło do spadku ceny wódki i udostępnieniu jej wszystkim. W 1911 roku wódka stanowiła 89% całkowitego spożycia alkoholu w Rosji.

Pod koniec 1971 roku V. Pokhlebkin, autor rosyjskiej książki kucharskiej, zebrał i opisał historię wódki. Podkreślił, że słowo wódka używane było przez Rosjan przed XVIII w., Ale słowo to pojawiło się dopiero w 1860 roku.

Szwecja:

Do 1950 roku wódka nie była używana jako szwedzki napój destylowany, a zamiast niej nazwano ją Brännwin, co oznacza "wino palone", które jest podstawą słowa "brandy". Napój ten został wyprodukowane w Szwecji pod koniec XV wieku chociaż produkcja była nadal niewielka aż do XVII wieku. Na początku XVIII wieku produkcja została zwiększona mimo że brakowało zboża do destylacji. Zboże zastąpiono więc ziemniakiem. Początkowo od 1960 roku niesmaczny szwedzki Brännwin nazywano wódką. Pierwszym szwedzkim produktem, który używał tej nazwy, była Wódka Explorer, która została wyprodukowana w 1958 roku. Początkowo celem było wyeksportowanie jej na rynki Stanów Zjednoczonych. W 1979 roku została wprowadzona marka Absolut Vodka. Wódka stała się popularnym napojem wśród młodzieży wraz z rozwojem czarnego rynku.

Metoda produkcji wódki:

Wódkę można destylować z bez cukrowych lub bogatych w cukry materiałów roślinnych. Większość wódki produkowana jest dziś z ziaren, takich jak biała lub żółta kukurydza, jęczmień, pszenica lub żyto. Wódka z pszenicy lub żyta uważana jest za najlepszą. Niektóre rodzaje wódki wytwarzane są z ziemniaków, buraków cukrowych, ziaren soi, winogron, marchwi lub czasami z masy celulozowej. Robiąc wódkę z ziaren lub ziemniaków, do zacieru należy dodać aktywne enzymy, aby rozbić węglowodany i zamienić je w cukry ulegające fermentacji. Przy wytwarzaniu wódki z owoców nie ma potrzeby dodawania enzymów, ponieważ owoce zawierają cukry.

W niektórych krajach Europy Środkowej, takich jak Polska, wódka wytwarzana jest poprzez fermentację cukru i drożdży. Obecnie istnieje spór między krajami UE o ujednolicenie produkcji wódki. Kraje z których pochodzi wódka wytwarzana z ziaren lub ziemniaków chcą by była określana jako wódka destylowana zgodnie z tradycyjnymi metodami produkcji.

Najsłynniejsze marki wódki:

Smirnoff (rosyjska)
Absolut (szwedzka)
PyatOzer (syberyjska)
Żubrówka (polska)
Grey Goose (francuska)
Stolchnaya (rosyjska)
Finlandia (fińska)