Jestem pod wrażeniem zaangażowania!

Nie wiem czy to się jeszcze praktykuje, ale swojego czasu na terenach wiejskich zrywało się te azbestowe płytki. Najczęściej latem w okresie wakacyjnym. Dobra okazja do zintegrowania dzieci z dziadkiem. Płyty zrzucane były z dużej wysokości na ziemie, łamiąc się od uderzenia. Następnie pomocne dzieci ustawiały azbestowe elementy na kupkę by dziadek miał mniej pracy. Zapewne również nimi trochę rzucały, co dawało jeszcze drobniejsze kawałeczki. Później mijało dużo czasu zanim ten gruz został usunięty z podwórka. Łatwo sobie wyobrazić, że dziadek i wnuczki były w narażeniu na pył azbestowy. Czy sędziwy starzec rozwinie skutki wdychania pyłu? Nie. Cierpieć będą pomocne dzieci, gdyż do rozwinięcia patologii o podłożu azbestowym trzeba czekać długie dekady.