Daremny plusk

Jeśli wykorzystuję poezję w swojej produkcji muzycznej, to jest to niemal wyłącznie Herbert. Jedynym wyjątkiem jest Krzysztof Kamil Baczyński, poeta-powstaniec, którego 75. rocznica śmierci mija dzisiaj. To jego wiersz pt. "Erotyk" (a w zasadzie fragment) w interpretacji Krzysztofa Kolbergera wykorzystałem w kawałku "Daremny plusk":

W potoku włosów twoich, w rzece ust
kniei jak wieczór - ciemnej
wołanie nadaremne,
daremny plusk.
Jeszcze w mroku owinę, tak jeszcze róża nocy
i mienie świat gałązka, strzępem albo gestem,
potem niemo sie stoczy,
smuga przejdzie przez oczy
i powiem: nie będąc - jestem.

Tu wiersz się urywa, choć w rzeczywistości jest dłuższy:

Jeszcze tak w ciebie płynąc, niosąc cię tak odbitą
w źrenicach lub u powiek zawisłą jak łzę,
usłyszę w tobie morze delfinem srebrnie ryte,
w muszli twojego ciała szumiące snem.
Albo w gaju, gdzie jesteś
brzozą, białym powietrzem
i mlekiem dnia,
barbarzyńcą ogromnym,
tysiąc wieków dzwigając
trysnę szumem bugaju
w gałęziach twoich - ptak.

Wiersz został napisany dnia 2 lutego 1942 roku. Dołączona jest do niego dedykacja:

Jeden dzień - a na tęsknotę - wiek,
jeden gest - a już orkanów pochód
jeden krok - a otoś tylko jest
w każdy czas - duch czekający w prochu.

Mojej najdroższej Basi - Krzysztof