A to Polska właśnie #14: Jesienna Szyndzielnia

Beskid Śląski przez większość życia widziałem przez okno mojego pokoju. Góry ciemniały na horyzoncie i wydawały się tak odległe, że nigdy nawet nie przyszło mi do głowy, aby się tam wybrać. Zmieniło się to w 2012 roku, kiedy byłem zmuszony bywać dość często w Bielsku-Białej. Uświadomiłem sobie wówczas, że z progu domu na szlak dzieli mnie godzina drogi. Dlaczego więc nie wybrać się na spacer w góry? Zwykle wychodziłem na jeden dzień. Ruszałem rano lub koło południa, wracałem wieczorem. Najlepiej było w środku tygodnia zimą. Co prawda samemu trzeba było przecierać szlak idąc w śniegu po kolana, rekompensowała to jednak absolutna cisza i spokój. Bywało, że przez całą drogę nie spotkałem żywej duszy. Zwykle wędrowałem na Szyndzielnię. Czasem na Klimczok. Po roku trasę znałem na pamięć. Mógłbym ją przejść z zamkniętymi oczami. W 2014 roku opuściłem jednak Śląsk i skończyły się moje wyjścia w góry. Od tamtego czasu wracałem tam zaledwie kilka razy. Dlatego będąc z @foggymeadow w rodzinnym domu postanowiłem nadrobić zaległości i wrócić na Szyndzielnię...

Połączenia są wyjątkowo dobre. Z Katowic do Bielska-Białej pociąg jedzie godzinę. Z mojej wioski nieco ponad 20 minut. Na stacji wystarczy wyjść z dworca, przejść na drugą stronę ulicy (3 maja) i tam, na przystanku autobusowym wsiąść w autobus nr 8, który ma swój przystanek końcowy tuż pod Szyndzielnią. Kilka kroków i jesteśmy na szlaku. Niektórzy wybierają kolejkę. I bardzo dobrze. Im mniejszy ruch, tym lepiej.

Tym razem wybraliśmy najszybszą trasę.

Początek niebieskiego szlaku jest dość wymagający, potem jednak ścieżka łagodnieje.

Na szlaku dominuje buk.

O tej porze roku pod stopami można znaleźć mnóstwo bukowych orzeszków (tzw. bukiew).

Bukiew jest całkiem smaczna, ale nie należy jej jeść w stanie surowym w dużych ilościach, bo zawiera faginę, która ma działanie halucynogenne i toksyczne.

Po 20-30 minutach dochodzimy do miejsca, gdzie niebieski szlak się kończy.

Do wyboru mamy szlak czerwony i zielony. My wybraliśmy ten drugi.

Piros, fehér, zöld. Polak-Węgier dwa bratanki...

Jakiś czas temu w Beskidzie Śląskim stworzono alternatywne szlaki dla rowerzystów. Przecinają one czasem szlaki piesze.

Aż w końcu doszliśmy do tunelu - jednego z moich ulubionych miejsc na trasie.

Po wyjściu z tunelu - trafiliśmy na czerwony szlak.

Tu czekał na nas spychacz.

Stąd już niedaleko...

...do schroniska, gdzie można zjeść dobrą pomidorową.

Schronisko położone jest na wysokości 1001 m n.p.m. i zostało oddane do użytku w 1897 roku.

Ze schroniska, jak na dłoni, widać Bystrą.

Wracaliśmy po zmroku. W Dzień Zaduszny. Z góry Bielsko-Biała wyglądała jak cmentarz...

---

Zobacz także: Cmentarz wojenny nr 200 w Tarnowie