Sprzęt i gry retro ostatnimi czasy zdobywają co raz to większą popularność. Widać to chociażby na przykładzie popytu na projekty takie jak NES Classic czy Armiga. Źródeł takiego stanu rzeczy należy upatrywać w pokoleniu graczy lat 80. Dziś to dorośli ludzie, wchodzący niejednokrotnie w tak zwany kryzys wieku średniego i chcący przypomnieć sobie cudowne chwile dzieciństwa grając w największe hity tamtego okresu (może odrobinę przesadzam z tym kryzysem?). Nie o psychologicznych aspektach popularności retro chcę tutaj pisać a kwestiach sprzętowych. Nie trzeba przecież posiadać Atari by zagrać w River Raid, Commodore 64 by odpalić ulubiony Goal! czy Amigi, aby rozegrać sezon w Sensible Soccer. Wszystko to można uzyskać za pomocą emulatorów. I właśnie o tym będzie kilka kolejnych tekstów z cyklu Emulacja na moim blogu.

Na wstępie chciałbym wyraźnie zaznaczyć, że nie ma nic piękniejszego i najmocniej przywołującego wspomnienia jak uruchomienie oryginalnego Commodore 64 i wczytanie gry z taśmy, uprzednio ustawiając odpowiednio głowicę magnetofonu czy dźwięku stacji dyskietek 1541 lub tej amigowej. Ceny starego sprzętu mogą jednak obecnie skutecznie odstraszać, nie każdy także będzie czuł konieczność kupowania kolejnej, w dodatku archiwalnej platformy sprzętowej tylko po to, żeby zagrać w jeden czy dwa stare tytuły. Tym osobom w zupełności wystarczyć może emulator uruchomiony na pececie. Niniejszy poradnik przeznaczony jest dla osób, które nigdy nie miały z takim oprogramowaniem styczności, dlatego też doświadczonych szyderców uprasza się o zamknięcie okna przeglądarki.

Amiga

Pierwszą platformą, której emulacji się podejmiemy będzie Amiga. Komputer ten debiutował (A1000) na rynku w roku 1985 i od momentu jego premiery nic już nie było takie samo. Zdobył on serca i dusze graczy (przede wszystkim) na całym świecie. Najpopularniejszym modelem w Polsce była chyba Amiga 500, która swój debiut miała w roku 1987, ale do Polski trafiła z opóźnieniem i wysoką ceną. Wszystko to niwelowała jednak biblioteka gier i oprogramowania na przyjaciółkę, która była i jest do tej chwili po prostu ogromna.

Emulację Amigi na pececie zaczniemy od wyboru oprogramowania emulującego. Najpopularniejszym amigowym emulatorem jest WinUAE (co ciekawe, możecie go uruchomić także na smartfonach). Jest to oprogramowanie darmowe, dostępne do pobrania na stronie producenta. Do poprawnego funkcjonowania emulatora potrzebować będziemy także ROMu, czyli odpowiedniego kickstartu. W zależności od wersji jaką wybierzemy będzie to koszt od 50 do 220 złotych. Oprogramowanie to możemy zakupić w pakiecie Amiga Forever. Z naszego punktu widzenia potrzebować będziemy kickstarty najpopularniejsze, czyli w wersji 1.3, 2.0 i 3.1. Najwygodniejszym rozwiązaniem może okazać się zakup całego pakietu Amiga Forever, czyli gotowego do bezpośredniego uruchomienia emulatora. To 30 euro w wydaniu Cloanto. W takim zestawie otrzymujemy legalne kickstarty niemal wszystkich maszyn, jakie nosiły logo Amiga na obudowie. Dodatkowo do dyspozycji mamy ponad sto produkcji demoscenowych i drugie tyle gier. Zestaw Amiga Forever pozwala po zainstalowaniu bezpośrednio uruchamiać archiwa gier tak, jak uruchamia się każdy inny program na pececie.

Zrzut ekranu emulatora Amiga Forever Plus

Zrzut ekranu emulatora WinUAE

Jeśli więc wybraliśmy oprogramowanie WinUAE czeka nas, przed uruchomieniem ulubionej gry, krótka i łatwa konfiguracja. Z zakładki ROM wybieramy zakupiony i odpowiadający maszynie, którą chcemy emulować (emulated hardware) kickstart (Amiga 500 korzystała w większości z ROMu 1.3). W dziale emulated drives wskazujemy z kolei na pliki, czyli obrazy amigowych dyskietek w formatach ADF, DMS, IPF, SCP lub FDI, które chcemy uruchomić. Wciśnięcie start spowoduje uruchomienie wskazanych plików, tak jakbyśmy włożyli dyskietki do amigowego napędu df0 i df1.

Archiwa gier i ich legalność

Najpopularniejszymi archiwami gier amigowych są pliki ADF, dostępne w wielu miejscach w Internecie. Po zakupie pakietu Amiga Forever mamy dostęp do legalnych kopii ponad stu gier. Jeśli naszego ulubionego tytułu nie ma jednak na liście to jedynym legalnym sposobem uzyskania obrazu dyskietki jest samodzielne sporządzenie jej kopii z posiadanego przez nas oryginału i wczytanie go za pomocą emulatora. Producenci starych tytułów niejednokrotnie uwolnili już swoje gry i możemy je znaleźć w Internecie oraz dowolnie z nich korzystać. Pozostałe są nadal chronione prawem autorskim.

Sterowanie

Domyślnie sterowanie w emulatorach odbywa się za pomocą klawiatury. Nie jest to jednak ani zbytnio wygodne, ani nie daje zbytniej przyjemności z gry. A co jeśli chcielibyśmy podłączyć do peceta swój stary joystick z wejściem 9pin? I na to jest rozwiązanie. Istnieją odpowiednie przejściówki, które pozwolą na podłączenie takiego joysticka do komputera za pomocą gniazda usb. Przejściówki takie znajdziemy np. na Allegro.

Takie przejściówki oferuje na swojej aukcji użytkownik CJ_Warlock

Innym rozwiązaniem może okazać się podłączenie pada od konsoli Xbox360 lub PS3 do komputera. O ile większych problemów z padem od konsoli Microsoftu nie powinno być, tak użycie padów od konsol Sony wymaga od nas zainstalowania dodatkowych sterowników. Jeżeli posiadasz system Windows 10 to będziesz potrzebował jedynie zainstalowania dodatkowych sterowników SCP, które zemulują pad od konsoli Sony, jako ten od Microsoftu. Odpowiednie sterowniki znajdziesz tutaj. Po ich zainstalowaniu wybierz sterowniki pada dualshock 3, wybieramy force driver installation, a z menu rozwijanego Choose DualShock 3 controllers to install i zaznaczamy tam podłączone za pośrednictwem kabla nasze urządzenie. Po zainstalowaniu możemy już korzystać z pada, który w podanych przeze mnie emulatorach jest bezproblemowo obsługiwany.

Podsumowanie

Nic nie zastąpi fizycznego obcowania z oryginalnym sprzętem. Jeśli jednak nie masz wystarczająco dużo chęci i środków na kupno i odpalenie starej Amigi to emulator może okazać się idealnym rozwiązaniem na chęć zagrania w gry z dawnych, dobrych czasów. Nie ma nic lepszego jak partyjka w Sensible Soccer w długi i zimny zimowy wieczór. Mam nadzieję, że mój poradnik pomoże odnaleźć wam się w, bądźmy szczerzy, niezbyt skomplikowanym świecie emulatorów, a jeśli będziecie mieć jakiekolwiek problemy to piszcie śmiało w komentarzach. Postaram się jak najszybciej odpowiedzieć.

W kolejnej Emulacji Commodore 64.

Wpis pochodzi z mojego bloga geekweb.pl

Follow me for more: @geekweb