Zabójstwo przy Oxford Street - Tematy Tygodnia

Rok 1875. Siedziałem sobie jak zwykle na kanapie, kiedy zadzwonił telefon.

• Komisarzu Crowley, musisz zbadać sprawę morderstwa przy Oxford Street. Znaleziono zabitą młodą kobietę, podejrzewamy, że teściowa ją zabiła.
• Dziękuję, już jadę

Zamówiłem dorożkę i udałem się na miejsce zbrodni. Była zimna i ciemna noc ... byłem pewien, że zdrowy z tego nie wyjdę. Nawet płaszcz i kapelusz nie dawały za wiele w kwestii ochrony ciepła.

Popchnąłem ciężkie drewniane drzwi do domu, przede mną pojawił się przerażający obraz. Kobieta leżała na brzuchu cała we krwi trzymając się i tamując wypływającą krew - aż straciła przytomność i zmarła.

"Panowie pozwolą, że się rozejrzę" - zaproponowałem i niczym w Detektywie Monku zacząłem analizować układ pomieszczeń i szukać motywu, ale niczego nie znalazł. Potem postanowił przesłuchać teściową:

• Niech Pani opowie, co się wydarzyło
• Nie wiem, kiedy zeszłam do kuchni znalazłam ją martwą!
• Mhm, rozumiem.

Detektyw nie mógł znaleźć punktu zaczepienia i wypalił

• To musiało być samobójstwo ...
• Na pewno komisarzu? Dobrze, wracamy na posterunek.

I to byłby koniec, gdyby nie to, że to zbrodnia idealna!

Nieznany motyw

10 minut przed zabójstwem nasza zabita była na dworze i wracała do domu, podczas gdy teściowa myła podłogę i naniosła paskudnego błota. Razem z teściową się pokłóciły o to, że jedna haruje, a druga się obija, doszło do szarpaniny, a teściowa wzięła nóż i wbiła w brzuch denatki. Ta z raną kutą zaczęła uciekać, ale nie dała rady. Teściowa widząc co się stało wyczyściła ślady błota i zadzwoniła po policję.

Policjanci nie mogli znaleźć motywu, bo woda wyparowała. Dlatego nigdy nie wkurzajcie kobiet w ich dniu, ani w inne dni też - Koniec.

A nasz komisarz kupił licencję w Chipsach.

---

Tekst powstał na podstawie 4 tematu tematów tygodnia - "Zbrodnia idealna"