Skradzione dzieci Chin - Smutna prawda o Państwie Środka

Pisałem wcześniej o nauce języka chińskiego i dzisiaj również chciałbym podzielić się swoimi przemyśleniami odnośnie Państwa Środka. Ten post jest zainspirowany najbardziej przerażającym dokumentem, jaki kiedykolwiek widziałem - China's Stolen Children.

Na początku filmu poznajemy młodą chińską parę, której syn został porwany podczas pobytu u swojej babci na wsi. Z rozmów przedstawionych w dokumencie dość jednoznacznie wynika, że sprawcą porwania, lub przynajmniej osobą zamieszaną, jest sąsiad babci, ostatnia osoba która widziała dziecko. Jednakże lokalna policja, najprawdopodobniej przekupiona przez porywaczy, odmawia pomocy i wszczęcia śledztwa z powodu rzekomego braku dowodów. Jest to dość powszechny rozwój wydarzeń w Chinach - policja i władze lokalne ignorują sprawy porwań i handlu ludźmi. W tym krótkim dokumencie nakręconym przez Deutsche Welle, dowiadujemy się o kobiecie, której syn został sprzedany przez jej byłego męża i następnie adoptowany przez rodzinę z wiejskich rejonów Chin. Policja przeprowadziła test krwi zdesperowanej matki i potwierdziła, że jej syn został adoptowany przez rodzinę podlegającą pod ich jurysdykcję. Mimo to odmówili przeprowadzenia śledztwa, argumentując swoją decyzję brakiem przestrzegania procedur przez kobietę w momencie zgłaszania sprawy.

Mimo tego, że międzynarodowy handel dziećmi zwrócił uwagę ludzi na całym świecie dwie już dekady temu, handel wewnętrzny był i jest ignorowany. Wiele lokacji geograficznych zostało zaniedbanych przez środowiska akademickie i jedną z nich są Chiny; kraj ze znacząco długą historią tego zjawiska i w którym praktyka ta jest uwarunkowana kulturowo, do tego stopnia że postrzegana jest po prostu jako tradycja.
China’s Stolen Children: Internal child trafficking in the People’s Republic of China

Następnie poznajemy Zhu, prywatnego detektywa, który specjalizuje się w sprawach związanych z handlem ludźmi. Porzucone przez policję i lokalne władze rodziny porwanych dzieci kierują się do Zhu i oferują wszystko, co mają za jego pomoc w znalezieniu dzieci. Zhu bierze również udział w operacjach odbijania porwanych nastolatek. Niektóre z nich są zmuszane do prostytucji, niektóre są sprzedawane jako żony. W kilku rejonach Chin kupowanie żony od handlarza żywym towarem jest dla wielu Chinczyków tańsze i prostsze, niż znalezienie jej w sposób bardziej współgrający z podstawowymi normami człowieczeństwa.

Jakkolwiek odważny i zdeterminowany może wydawać się detektyw Zhu, udaje mu się rozwiązać tylko jedną sprawę na dwadzieścia. Ogromna większość rodziców, których dzieci zostały porwane nigdy nie zobaczy swoich synów i córek.

Kolejną tragiczną historią przedstawioną w dokumencie jest opowieść młodej pary, która padła ofiarą przepisów dotyczących rodzenia dzieci w Chinach – ich wiek nie pozwala na legalny poród. Jeśli kobieta zdecyduje się urodzić dziecko, będzie ono „nie-obywatelem”, osobą nie uznawaną przez rząd jako człowiek i obywatel Chińskiej Republiki Ludowej. Mogą oni albo dokonać aborcji, albo zapłacić karę lokalnym władzom. Drugie rozwiązanie jest niemożliwe, kara pieniężna wymagana przez lokalne władze jest astronomiczna i jej zapłacenie pogrążyłoby ich rodziny w głodzie i nędzy.

Młodzi rodzice decydują się sprzedać swoją nienarodzoną jeszcze córkę Wang Lee – handlarzowi ludźmi. Jawi się on jako mężczyzna bez skrupułów, który sprzedał własnego pięcioletniego syna po śmierci żony. Wang Lee widzi siebie jako zaledwie pośrednik pomiędzy tymi, którzy zapewniają popyt i podaż na żywy towar. Jednym z elementów jego pracy jest odwiedzanie rodzin, które chcą sprzedać swoje dzieci i cierpliwe rozmowy z rodzinami, które chcą dzieci kupić. To rodziny, które nie mogą mieć własnego potomstwa i czują się pod presją ze strony ich krewnych i znajomych. Zgodnie z chińską tradycją, tylko męscy potomkowie mogą zapewnić ciągłość rodziny do kolejnych pokoleń. Syn w takiej rodzinie będzie również odpowiedzialny za troszczenie się o swoich dobrodusznych rodziców, kiedy ci się zestarzeją. Punktem kulminacyjnym filmu jest krótki monolog Wanga Lee, który kończy się słowami:

Wydaje mi się, że musi być coś niewłaściwego w traktowaniu dzieci jak towaru, ale nie mogę jeszcze tego zrozumieć co to jest.

Mimo że dokument ten został nakręcony ponad dekadę temu, niezbyt wiele zmieniło się przez ten czas w opisywanej kwestii. Każdego roku 200000 dzieci jest porywanych i sprzedawanych w Chinach. Nawet biorąc pod uwagę ogromną populację Chin, statystki te są przerażające. To ludzka tragedia o ogromnych proporcjach dziejąca się na naszych oczach w dwudziestym pierwszym wieku.

Szokującym faktem związanym z handlem dziećmi w Chinach jest ilość ludzi w to zamieszona i cały spisek wokół tego zjawiska. Właściwie, to najbardziej przerażającą częścią jest popyt na te okrutną i nieludzką praktykę. Rodziny szukające dzieci do kupienia, władze przyjmujące łapówki za wydawanie hukou dla porwanych, a następnie adoptowanych dzieci, lokalni mieszkańcy ignorujący nawoływania o pomoc pokrzywdzonych rodziców, bezlitośni policjanci, których nie interesuje kryminalna strona adopcji, gangi żebraków z porwanymi dziećmi, właściciele burdeli z nieletnimi i ich klienci. Wydaje się to być dość przekrojowa grupa społeczna, której istnienie pokazuje złowieszczy aspekt życia w Chinach dwudziestego pierwszego wieku. Handel dziećmi i jego wytłumaczenie mocno wykracza poza „Politykę jednego dziecka”, podawaną jako główny powód występowania tego zjawiska. Mimo tego, że prawo w tej materii się zmieniło i obecnie mamy „Politykę dwóch dzieci” w Chinach, problem handlu dziećmi pozostał bez zmian i nie wygląda na to, żeby został rozwiązany w najbliższej przyszłości. Co więcej, zjawisko to zostało ukrywane przez władze od wielu dekad i brane za pewnik przez dużą część populacji.

Jeśli podróżujecie po Chinach i widzicie dzieci, które żebrzą na ulicy, zróbcie ich zdjęcia i poproście o pomoc Waszych chińskich znajomych w upublicznieniu tych fotografii na stronie poniżej. Możecie w ten sposób pomóc zdesperowanym rodzinom i dać im trochę nadziei na znalezienie własnych dzieci:

http://www.baobeihuijia.com

Źródła:
Child trafficking in china by DW
China's stolen children: Internal child trafficking in the People's Republic of China
The Painful Search for China's Missing Children by Washington Post
Kidnapped and sold: Inside the dark world of child trafficking in China

Zdjęcia:
https://www.pexels.com/
https://www.pixabay.com/

Earworm