Dziękuję za ripostę. Jest ona świetnie przeprowadzona i posiada wiele interesujących spostrzeżeń, z których z pewnością w przyszłości skorzystam w swoich pracach.

Co do pierwszego zarzutu, raczej nie było moją intencją gloryfikowanie Włochów, tylko wsadzenie kija w szprychy twierdzeniu o powszechnym tchórzostwie włoskiego żołnierza II WŚ. Proszę spojrzeć samemu:

"Prof. Paweł Wieczorkiewicz, sowietolog i historyk wojskowości, podkreślał iż spadkobierca tradycji Imperium Rzymskiego potrafił w XX w. dzielnie walczyć, zwłaszcza jeśli był odpowiednio zaopatrzony."

Wszystkie klęski Włochów wymienione przez szanownego autora są jak najbardziej dowodem na słaby stan włoskiej armii, jednak pragnę podkreślić, że nie stwierdziłem nigdzie jakoby była to świetnie naoliwiona machina wojenna, a jedynie iż łatka tchórzy jest niesłusznie przypinana włoskim wojakom co do zasady - a z tym twierdzeniem nie mogę się zgodzić. Podobnie jak ze stwierdzeniem, że artykuł to jakowaś apologia pod adresem armii Mussoliniego, o czym świadczy choćby ostatnie zdanie artykułu.

Drugi zarzut jest poważniejszy i przyjmuję go pokornie oraz z lekcją na przyszłość, by unikać tak jednostronnych określeń. Głupie stwierdzenie: "jedna z ostatnich" byłoby bardziej na miejscu i mógłbym go bronić. W innym wypadku muszę się przyznać do nieścisłości i pobrać naukę, za którą dziękuję.

Pozdrawiam i życzę serii ripost długiego życia, od dyskusji z mądrym człowiekiem jeszcze nikt nie zgłupiał, a można tylko zyskać. Dziękuję także za miłe słowa, jakie padły na temat artykułu mimo jego pewnych niedoskonałości. Zapraszam przy tym do lektury mojej serii o wojnie secesyjnej, może właśnie znalazłem bratnią duszę do dyskusji na ten fascynujący temat.

Kłaniam się.