Assayer ... dobrze, że jesteś, a jeszcze lepiej, że się ślepo nie zgadzasz. Dzięki tak banalnej rzeczy, dzień może być ciekawszy, bo w końcu mamy o czym porozmawiać.
Obaj dobrze wiemy, że nie mam monopolu na prawdę, a jedynie wymnożyłem słowa, dodałem kropki i przecinki, bo efekt końcowy wydał mi się estetyczny.

że współcześnie relacje z rzeczami wokół nas już chyba nas nie stabilizują (co mogłoby tłumaczyć różne nostalgie, stresy, rozkojarzenia, alienacje i inne rozmycia tożsamości).

Z tym się grzecznie zgodzę, rozumiem do czego przystawiłeś pięść.

Tutaj natomiast:

Nasuwa mi to na myśl "Kamień na kamieniu" Myśliwskiego, tam jest taka wstrząsająca próba (niemożliwego) powrotu bohatera do rodzinnej wioski.

Tu widzę problem, bo ja nie chcę do niczego wracać, a jedynie definiować i to w takim stricte logicznym sensie. Jest sobie jakaś relacja K, jest portfel, jest @lugoshi i wychodzi z tego K(portfel, @lugoshi). Relacja może i do podrobienia, ale nie jest sama. Takich relacji jest wiele, a unikalność polega na tym, że występują w grupie i dopiero grupa definiuje nam tożsamość. Jest niczym odcisk palca ... na smartfonie.