Moja ulubiona gra - Gothic

O niewielu grach mogę powiedzieć, że mnie "wciągnęły" - Sensible Soccer, Mortal Kombat, Herosi ale zdecydowanie na pierwszym miejscu znalazłby się Gothic. Moja pierwsza przygoda ze światem Bezimiennego zaczęła się w momencie zakupienia gry dodawanej do Gazety Wyborczej (tak, kiedyś można było z Wyborczą kupić gry). Jak większość takich zakupów, również to pudełko musiało swoje przeleżeć w szufladzie biurko, nim płyta odnalazła drogę do napędu CD komputera. Nie pamiętam już, jakie pierwsze wrażenie zrobiła na mnie gra ale musiało być dobre skoro w kolejnych dniach nie zajmowałem się niczym innym.

Grę rozpoczynamy jako jeden z więźniów górniczej kolonii, która wskutek pewnych okoliczności otoczona zostaje magiczną barierą nie do przejścia. Niestety razem z więźniami zamknięte zostają tam również hordy orków. Więźniowie dzielą się na trzy frakcje, chcąc dołączyć do jednej z nich musimy wykonać szereg łatwiejszych a także bardziej skomplikowanych questów. Oczywiście na początku nasza postać jest klasycznym cieniasem w cienkiej koszuli uzbrojonym w znaleziony stary kilof. W dalszej rozgrywce rozwijamy się, zyskujemy nowe umiejętności i przede wszystkim wartościowy ekwipunek, co z pewnością ułatwia niektóre misje.

Grafika dzisiaj już wydaje się co najwyżej zabawna (zwłaszcza kanciaste sylwetki) ale musimy pamiętać, że mówimy o grze która w przyszłym roku osiągnie pełnoletność. W 2001 był to naprawdę wysoki poziom. Zresztą, każdy gracz urodzony w poprzednim wieku zdaje sobie sprawę, że najlepsza grafika nie pomoże, jeśli nie ma grywalności.

Na oddzielne słowo zasługuje też polski dubbing gry. Teksty, które weszły na stałe do słownika graczy przeżywają swój renesans dzięki wciąż powstającym memom i youtubowym filmikom. Duża w tym zasługa Jacka Mikołajczaka, którego charakterystyczny głos możemy usłyszeć m.in. W Hobbicie, Star Wars, czy w reklamie popularnego leku.

Podsumowując, jeśli znajdzie się jeszcze ktoś, kto nie grał w Gothica, gorąco polecam. Czeka was wiele godzin dobrej zabawy.