F.D.C.Willard - Historia KOTA, który został autorem wielu PUBLIKACJI NAUKOWYCH.

Nie masz wspólnika? Wymyśl go.

W latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku pan Jack H. Hetherington - człowiek! - pracujący na uniwersytecie w Michigan w 1975 roku popełnił dosyć trywialny błąd, który mimo swojej małej wagi uniemożliwił mu publikację pracy naukowej w piśmie Physical Review Letters. Jaki był to błąd? Otóż Jack całą swoją pracę naukową napisał w liczbie mnogiej, podczas gdy redakcja tegoż pisma wyraźnie zaznaczyła, że jest to akceptowalne tylko w przypadku, gdy za pracą stoi więcej niż jeden autor.

Całe szczęście omawiany przeze mnie bohater wykazał się sporą dozą kreatywności i do podpisania się pod jego pracą zachęcił tajemniczego naukowca podpisującego się pseudonimem F.D.C. Willard. Co kryło się pod tymi inicjałami?
F.D. - Felis domesticus (pol. kot domowy)
C - Chester (imię kota)
Willard - imię taty Chestera

Chester był uroczym kotem syjamskim.

Publikacja okazała się możliwa, a praca o tytule Two-, Three-, and Four-Atom Exchange Effects in bcc ³He związana z fizyką, ukazała się w 35 numerze pisma. Po tym, jak wydawnictwo przekazało Jackowi Hetheringtonowi kopię artykułu, postanowił zamaczać łapkę swojego kotka w atramencie i przycisnąć ją w miejscu tuż przy swoim podpisie, w ten sposób sygnując pracę. Wysłał prawdopodobnie około parunastu tak podpisanych kopii swojej pracy przyjaciołom i znajomym ze środowiska naukowego.

praca naukowa obojga panów, dla wglądu - kliknij tutaj

Dalsze losy F.D.C Willarda

W roku 1980 we francuskim magazynie La Recherche pojawił się esej pod tytułem L'hélium 3 solide. Un antiferromagnétique nucléaire, tym razem jednak Willard był jedynym autorem dzieła. J.H. Hetherington rzekomo nie był absolutnie pewien, czy praca ta, jego i innego naukowca, jest merytorycznie niepodważalna, więc by uniknąć ryzyka postanowił on puścić ją w świat poprzez swojego Felis Domesticus. Była to ostatnia publikacja F.D.C Willarda w świecie nauki.

Garść moich ulubionych historii związanych z F.D.C. Willardem

• Podobno zarówno Hetherington jak i Willard zostali osądzeni o nieprzyzwoitość, gdy żona J.H. Hetheringtona, Marge, otwarcie przyznała, że często współdzieli łoże z obojgiem autorów omawianej wyżej pracy naukowej, naraz.
• Podobno organizatorzy piętnastej Międzynarodowej Konferencji Fizyki Niskich Temperatur mieli w planie wysłać zaproszenie również do pewnego kota domowego, który wydawał się niesamowicie tajemniczym naukowcem - nie uczestniczył bowiem jeszcze w żadnej innej naukowej konferencji. Niestety, gdy dowiedzieli się, że F.D.C. Willard jest trochę futrzasty, zaniechali próby skontaktowania się z nim.
• Jeśli wierzyć w prawdziwość poniższej korespondencji między profesorem J. Hetheringtonem a Trumanem O. Woodruffem, to F.D.C Willardowi została zaproponowana posada na uniwersytecie w Michigan.
  

Kocham tę historię i mam nadzieję, że ktoś z was też ją pokocha. ;)

@dailydogger

Źródła:
m.in
xkeys.com/PIAboutUs/jacks/FDCWillard.php
wikipedia.org/wiki/F.D.C._Willard