Dzień dobry,

Wczoraj minął mi miesiąc na Steemit, a przez noc dodatkowo dobiłem do 200 followersów. Jaki piękny jubileusz! Szczerze, myślę, że jest co świętować, znalazłem sobie bardzo satysfakcjonujące zajęcie, na którym przy okazji można zarobić. Chciałem ten tekst napisać już wczoraj, ale w myśl zasady nic na siłę, poczekałem na przypływ weny do dzisiaj. Czy natchnienie nadeszło? Czy ten pociąg nadjechał? To się okaże. Zaczynamy!

Przypadek i przeznaczenie

Przez ostatnich parę dni zastanawiałem się, jak w ogóle do tego doszło, że trafiłem na Steemit. W zasadzie, to można by rzec, że trafiłem tutaj jakoś przez przypadek. No właśnie, przypadek. Któregoś dnia wszedłem do kuchni, w której siedział mój nowy współlokator. Wiecie, wynajęte mieszkanie, każdy w swoim pokoju, łazienka i ubikacja to raczej intymne miejsca, kuchnia jest wspólna, a w zasadzie niczyja. Kuchnia to swego rodzaju Terra Incognita. Tam się najczęściej toczą dyskusje lokatorskie, tam ścierają się charaktery, tam również ścierają się poglądy. Kto tak mieszkał, ten wie. Tak więc kuchnia, siedzi lokator, wpadam ja i zaczynamy gadać. Chłopaczek 26 lat, po jakiś tam studiach ścisłych, fajny gość. Gada nam się super, ale w sumie ja o jednym, a on o drugim. Ja o ewolucji, to ten o cyborgach. Ja o fundamentach cywilizacji europejskiej, to ten o integracji europejskiej. I tak dosłownie za każdym razem. Przyrost naturalny? Jest za dużo ludzi! Jestem antynatalistą!- mówił. Potrzebny nam jeden rząd światowy, wtedy nie będzie wojen! - ciągnął dalej. Mnie nie interesuje, co będzie za 10 lat, mnie interesuje co będzie za tysiąc lat! Chcesz zobaczyć przyszłość? Jedź do Japonii!. Trochę mnie te poglądy zamurowały, w sumie nie wiedziałem zbytnio jak się do nich ustosunkować, rozmowa się skończyła, a ja powlekłem się do mojego pokoju. Ale mi chłopaczek zadał ćwieka, nie powiem. Myślę sobie, Wojtek, całe życie, całe 31 lat siedziałeś i rozkminiałeś co się skąd wzięło, dlaczego tak, a nie tak, co jest źródłem czego. Pakowałeś sobie do głowy morze informacji na temat ewolucji, antropologii, historii starając się zrozumieć otaczającą Cię rzeczywistość. Może teraz czas trochę popatrzeć w przód? Spróbować wyjrzeć poza widnokrąg? Tak zrobię! Następne 31 lat życia przeznaczę na próbę zrozumienia, nie tego co było, a tego co będzie! Ale powoli, żeby zrozumieć przeszłość i zacząć patrzeć w przyszłość, najpierw trzeba dobrze umocować się na tej osi czasu. Muszę zdefiniować moje teraźniejsze położenie. Tak więc urodziłem się w pewnej momencie, na pewnej planecie w galaktyce, w pewnym miejscu na tej planecie zwanym umownie Wrocławiem, tyle jestem w stanie o moim położeniu powiedzieć, tu zostałem przeznaczony. Bo moi drodzy, mówiąc przeznaczenie, nie mam na myśli baśniowego, czy biblijnego pojęcia przeznaczenia, w stylu Twoim przeznaczeniem jest ocalić świat, tylko co zostało Ci przeznaczone na początku twojej drogi. To gdzie się urodziłeś, jaki masz kolor oczu, jakie są twoje predyspozycje, jakie otacza Cię środowisko, z jakiej warstwy społecznej pochodzisz – to jest właściwe rozumienie pojęcia przeznaczenie. Natomiast przypadek? Przypadek to wszystko to, co Cię spotkało w życiu, co Ci się przytrafiło. Zobaczyłeś u sąsiada Commodore 64 za dzieciaka i zainteresowałeś się komputerami, Poznałeś dziewczynę w liceum i została Twoją żoną, ktoś Cię poczęstował trawką w liceum i przez to zmieniłeś swój światopogląd. To wszystko są przypadki, tak jak ta moja rozmowa z współlokatorem. No bo co zadecydowało o tym, że byłem akurat w tym miejscu, w tym czasie i rozmawiałem właśnie z tą osobą? Przypadek i przeznaczenie, dwie line, których wypadkowa składa się na nasz los, na nasze życie. Przypadek i przeznaczenie, rytm i melodia. Niech więc gra muzyka!

Graj jednooki Cyganie, graj swoją melodię!

Tak więc wróćmy na Ziemię. Siedzę sobie w pokoju, rozmyślam nad minioną dyskusją i już jedno staje się jasne. Trzeba działać. Może poczytam o blockchainie, ostatnio się dużo o tym mówi. Rozpoczynam jak zawsze tak samo, filmy na youtube i lajki na fejsbuk. Powoli zaczynam coś kumać, mam polajkowane jakieś grupy o kryptowalutach, straszny to śmietnik, ale na początek dobre i to. Tańcząca gwiazda zrodzi się z chaosu, myślę. Fejsa mam zawsze pod ręką, więc w wolnej chwili, w pracy, w podróży czy na kiblu czytam. Nagle, patrzę jeb! Post Czym jest steemit, wiele się nie zastanawiam, klikam i czytam. Nic nie kumam, ale ponoć fajne. Na następny dzień zakładam konto. Zaczyna się dziać. Najpierw wiadomo – szok, zarabiam 55 $ za jakieś pierdoły, zaczynam wrzucać jak powalony. Robię z profilu śmietnik, dostaje downvoty. Zmiana taktyki, albo robię dobrze, albo stąd spadam, pierwszy artykuł siada ale brakuje przebicia, zaczyna do mnie docierać, że nawet jak napiszę tu nowe Sonety Krymskie, to jeżeli nie będę miał dobrej ekspozycji moich postów, to one gdzieś utoną. Zaczynam szukać ludzi. Znajduję czat pełen Polaków, pełna kultura, zero hejterstwa, zero cebulactwa. Piszę jeden post, drugi, trzeci. Wszystkie w miarę siadają, ludziom się nawet podoba, fajnie. Decyduję; będę pisał po polsku, bo myślę, i czuję po polsku. W pracy muszę cały czas pisać po angielsku Could you please confirm the below trade? Mam tego dość, nie chcę się męczyć, chcę się cieszyć pisaniem. Wczoraj miął miesiąc jak tu jestem, 200 followersów i 114 steempower, to dla mnie dobry wynik. Zobaczymy co będzie dalej. Oprócz satysfakcji w tle przebijają się również dwa czynniki motywujące do pisania; ambicjonalny i materialny, mam ich świadomość, ale trzymam je na wodzy, jak psa który jest twoim przyjacielem, ale którego nie można akurat spuścić ze smyczy, bo obsika sąsiadowi samochód. Także sąsiedzie; jeżeli doszedłeś do tego momentu mojego wpisu, to chciałbym Ci serdecznie podziękować, za to, że poświęciłeś swój czas, żeby wysłuchać co mam do przekazania, każdy koment, każdy upvote sprawia, że się uśmiecham ;) Wspierajmy się wszyscy na tym portalu, skąd byśmy nie byli i czegokolwiek byśmy nie robili, bo tak naprawdę co nas wszystkich tutaj zaprowadziło? Przypadek i przeznaczenie, rytm i melodia, a więc graj swą balladę jednooki Cyganie!