Trylogia Sylwestra Chęcińskiego ,,Sami swoi'' - Konkurs #pl-filmy

Ulubionych filmów mam wiele, jednak żaden film nie przebije chyba nigdy komedii z 1967 roku, nakręconej przez Sylwestra Chęcińskiego. Mowa oczywiście o ,,Samych swoich''. Kultowy film, który urósł do miary klasyka polskiej kinomatografii.

(Kadr z filmu Sami swoi'')

Zdecydowanie lubię wracać na wieś Kargulów i Pawlaków, a przy tym się dobrze bawić. Tak naprawdę sceny czy też teksty aktorów znam na pamięć, jednak wciąż mnie one bawią. Pewnie każdy zna cytat z filmu ,,Kargul! Podejdź no do płota'' czy ,,wróg a wróg, ale swój, mój, nasz, na własnej krwi wyhodowany...'' Dodatkowo przepiękna sceneria małej wsi sprawia, że samemu chciałoby sie tam być i choćby odpocząć. Co najmniej raz w roku obejrzę którąś część trylogii ,,Sami swoi'' lub ,,Nie ma mocnych'' albo ,,Kochaj, albo rzuć''.

Obsada do filmu była według mnie idealnie dopasowana. Rola Wacława Kowalskiego jako Kazimierza Pawlaka czy Władysława Hańczy jako Władysława Kargula jest dla mnie na bardzo wysokim poziomie aktorstwa. Dzięki tym dwóm rolom film był bardzo interesujacy i mimo waśni między tymi dwiema rodzinami, wiadomo było, że tak naprawdę nie potrafili bez siebie żyć.

(Kadr z filmu ,,Sami swoi'')

Dzisiaj takich ,,prawdziwych'' komedii już nie ma. Żadna komedia na temat polskiej wsi, nawet jak kiedyś powstanie, nie będzie mogła mierzyć się z takim klasykiem. Można powiedzieć, że wtedy były inne czasy i inna mentalność... Owszem, tak było, dlatego film jest jedyny w swoim rodzaju.

Mało osób wie, że w Lubomierzu w 1995 roku powstało Muzeum, które upamiętnia tę komedię. Można w nim obejrzeć rekwizyty, które były wykorzystane w filmie jak i figury głównych bohaterów. Link do strony Muzeum Kargula i Pawlaka znajdziecie tutaj
Od 2000 roku ,,Samych swoich'' możemy oglądać w wersji kolorowej dzięki telewizji Polsat, która zleciła firmie z Hollywood koloryzację.

Warto wracać do klasyków polskiego kina, które do dnia dzisiejszego są oglądane przez starsze osoby jak i młode, które mogą zobaczyć i poznać jak było kiedyś. Dzięki znakomitym aktorom, scenerii, dialogom, Pawlaki i Kargule cieszą oczy i uszy do dziś. Zdecydowanie najlepszy film dla mnie, który nigdy się nie znudzi.