Jeśli mieszkasz poza miastem, to zapewne widziałeś parę razy w życiu Drogę Mleczną. Niestety ludzie z miasta mają dużo mniejszy kontakt z kosmosem. Na miejskim niebie zazwyczaj pojawia się najwyżej kilka jaśniejszych gwiazd, planet i Księżyc. Aby zobaczyć prawdziwy wszechświat, naszą galaktykę widzianą od środka jako Drogę Mleczną, potrzeba ciemnego nieba (pasuje oddalić się od dużych miast o minimum 30 kilometrów), na niebie nie może być Księżyca (najlepiej w okolicach nowiu). Musimy także przyzwyczaić nasze oczy do ciemności. Trwa do około 20 minut. Aby tego dokonać, nie wolno patrzeć na źródła światła. Zerknięcie na telefon spowoduje, że znów musicie czekać dobre 20 minut, by Wasze źrenice w pełni się otwarły. Dlatego trzeba tego pilnować. Nie dobre są miejsca przy drodze, gdzie nadjeżdżający samochód zepsuje nam cała zabawę.

Gdy już oczy mamy otwarte, dociera do nas, jak ogromna ilość gwiazd wypełnia niebo! Co teraz? Jak się odnaleźć w tej przestrzeni? Aby nauczyć się rozpoznawać podstawowe gwiazdozbiory, musimy mieć punkt odniesienia, czyli najlepiej północ. Każde wyjście na obserwację nieba powinno rozpocząć się od ustalenia kierunków. Nie wiedząc gdzie mamy północ, ciężko będzie się nam posłużyć mapą nieba. Na naszej północnej półkuli mamy o tyle dobrze, że biegun nieba wyznacza nam dosyć jasna Gwiazda Polarna. Nie jest ona może najjaśniejszą gwiazdą nieba, lecz w tej okolicy na niebie nie ma jaśniejszych gwiazd. To właśnie wokół Gwiazdy Polarnej kreci się nasze widoczne z Ziemi niebo. O każdej porze roku różne gwiazdozbiory są w innym miejscu, gwiazda Polarna natomiast cały czas jest w jednym punkcie i zawsze wyznacza nam kierunek północny. Mając mapę nieba, nie możemy sobie jej oświetlić więc jak jej użyć? Rozwiązaniem jest światło o czerwonej barwie. Polecam zakupić sobie specjalna czerwoną latarkę astronomiczną. Światło w tym kolorze nie psuje naszym oczom adaptacji do ciemności. A co jest lepsze od zwykłej papierowej mapy nieba? Darmowy program Stellarium, który pokaże Wam niebo takie, jak w waszej lokalizacji. Posiada on funkcje czerwonego widoku, więc można go używać podczas obserwacji.

Niestety nie ma wersji na urządzenia mobilne, dlatego najlepszym rozwiązaniem będzie mały laptop i wygodne krzesło. Po wybraniu naszej lokalizacji program wyświetli widoki nieba dokładne takie jak mamy nad głową. Jest to świetne narzędzie do nauki gwiazdozbiorów, czy identyfikacji planet, które wyglądają z reguły jak jasna gwiazda. Gdy nauczymy się rozpoznawać podstawowe konstelacje gwiazd, przyjdzie pora na zakup lornetki astronomicznej. Kupno teleskopu bez znajomości nieba często sprawia, że zainteresowani tracą zapał, bo zostają wrzuceni na głęboką wodę z dużym powiększeniem, które czyni niebo jeszcze bardziej rozległym i trudnym do szukania czegokolwiek. Dlatego gorąco polecam stopniowe poznawanie nieba i zakup sprzętu w miarę postępów naszej wiedzy. Mam nadzieje, że wskazówki te okażą się dla wszystkich zainteresowanych pomocne. Pamiętajcie, niebo czeka na Was każdej pogodnej nocy!