Zespół astronomów dokonał zaskakującego odkrycia: 12,5 miliarda lat temu najbardziej nieprzejrzyste miejsce we wszechświecie zawierało stosunkowo niewiele materii.

Zespół astronomów kierowany przez George'a Beckera na Uniwersytecie Kalifornijskim w Riverside dokonał zaskakującego odkrycia: 12,5 miliarda lat temu najbardziej nieprzejrzyste miejsce we wszechświecie zawierało stosunkowo niewiele materii.

Od dawna wiadomo, że wszechświat jest wypełniony siecią (podobną do sieci WWW) ciemnej materii i gazu. Owa "kosmiczna sieć" reprezentuje większość materii we wszechświecie, podczas gdy galaktyki takie jak nasza Droga Mleczna stanowią jedynie niewielki ułamek. Dzisiaj gaz między galaktykami jest prawie całkowicie przezroczysty, ponieważ jest zjonizowany.

Ponad dziesięć lat temu astronomowie zauważyli, że w bardzo odległej przeszłości - około 12,5 miliarda lat temu, czyli około 1 miliarda lat po Wielkim Wybuchu - gaz w głębokich kosmosach był nie tylko wysoce nieprzezroczysty dla światła ultrafioletowego, ale jego przezroczystość znacznie się różniła w zależności od miejsca, zasłaniając wiele światła emitowanego przez odległe galaktyki.

Następnie kilka lat temu, zespół kierowany przez Becker, a następnie na Uniwersytecie w Cambridge, stwierdził, że te różnice w nieprzezroczystości były tak duże, że albo sama ilość gazu, lub promieniowanie, w którym jest zanurzony, musi się znacznie różnić w różnych miejscach.

Dziś żyjemy w dość jednorodnym wszechświecie. Jeśli spojrzeć w dowolnym kierunku, można znaleźć średnio taką samą liczbę galaktyk i podobne właściwości gazu między galaktykami, tzw. gazu międzygalaktycznego. Jednak na tym wczesnym etapie gaz w głębokich kosmosach wyglądał zupełnie inaczej w różnych rejonach wszechświata.

Aby dowiedzieć się, co spowodowało te różnice, zespół astronomów Uniwersytetu Kalifornijskiego z nadbrzeżnych kampusów Santa Barbara i Los Angeles przekształcił wykorzystał jeden z największych teleskopów na świecie: teleskop Subaru na szczycie Mauna Kea na Hawajach. Zespół poszukiwał galaktyk w rozległym regionie, około 300 milionów lat świetlnych, gdzie wiedzieli, że gaz międzygalaktyczny jest niezwykle nieprzejrzysty.

Zazwyczaj nie ma znaczenia, ile galaktyk znajduje się w pobliżu; światło ultrafioletowe, które utrzymuje gaz w głębokich przestrzeniach przezroczystych, często pochodzi z galaktyk, które są bardzo odległe. Dotyczy to większości historii kosmosu. W tym bardzo wczesnym momencie, wygląda na to, że światło UV nie może podróżować zbyt daleko, a więc fragment wszechświata z kilkoma galaktykami w nim będzie wyglądał znacznie ciemniej niż jeden z mnóstwem galaktyk wokoło.

Odkrycie to może ostatecznie rzucić światło na kolejną fazę w historii kosmosu. W pierwszych miliardach lat po Wielkim Wybuchu światło ultrafioletowe z pierwszych galaktyk wypełniło wszechświat i trwale przekształciło gaz w przestrzeń. Astronomowie uważają, że miało to miejsce wcześniej w regionach o większej liczbie galaktyk, co oznacza, że duże wahania promieniowania międzygalaktycznego mogą być reliktem tego niejednolitego procesu i mogą dostarczyć wskazówek, jak i kiedy to nastąpiło.

Wciąż wiele wiemy o tym, kiedy powstawały pierwsze galaktyki i jak zmieniały one otoczenie.

Badając zarówno galaktyki, jak i gaz w głębokich kosmosach, astronomowie mają nadzieję zbliżyć się do zrozumienia, w jaki sposób ten międzygalaktyczny ekosystem ukształtował się we wczesnym kosmosie.

Źródło: University of California, Google.