Nowe badania przeprowadzone przez Gruziński Instytut Technologii dostarczają nowych wskazówek, że egzoplaneta oddalona o 500 lat świetlnych jest podobna do Ziemi.

Kepler-186f jest pierwszą zidentyfikowaną planetą wielkości Ziemi poza układem słonecznym orbitującą w strefie mieszkalnej. Oznacza to, że jest to właściwa odległość od słońca do powstania życia.

Badanie Georgia Tech wykorzystuje symulacje do analizy i identyfikacji dynamiki osi spinowej egzoplanety. Dynamika ta decyduje o tym, jak bardzo planeta przechyla się na jej osi i jak zmienia się ten kąt nachylenia w czasie. Pochylenie osiowe ma wpływ na pory roku i klimat, ponieważ wpływa na to, w jaki sposób światło słoneczne uderza w powierzchnię planety.

Naukowcy sugerują, że pochylenie osiowe Keplera-186f jest bardzo stabilne, podobnie jak Ziemia, co sprawia, że jest prawdopodobne, że ma regularne pory roku i stabilny klimat. Zespół Georgia Tech uważa, że to samo odnosi się do Keplera-62f, krążącej wokół gwiazdy, około 1200 lat świetlnych od nas.

Jak ważne jest pochylenie osiowe dla klimatu? Duża zmienność pochylenia osiowego może być głównym powodem, dla którego Mars przekształcił się z wodnistego krajobrazu miliardy lat temu w dzisiejszą jałową pustynię.

Mars znajduje się w strefie mieszkalnej naszego Układu Słonecznego, ale jego pochylenie osiowe jest bardzo niestabilne od zera do 60 stopni Ta niestabilność prawdopodobnie przyczyniła się do rozpadu marsjańskiej atmosfery i odparowania wód powierzchniowych.

Dla porównania, pochylenie osiowe Ziemi oscyluje łagodniej - między 22,1 a 24,5 stopnia, przechodząc od jednej do drugiej skrajności co około 10 000 lat.

Kąt orientacji orbity planety wokół gwiazdy będącej jej gospodarzem może być uzależniony od oddziaływania grawitacyjnego z innymi planetami w tym samym układzie. Gdyby orbita oscylowała z tą samą prędkością co oś wirowa planety (zbliżona do ruchu kołowego wykazywanego przez oś obrotową wierzchołka lub żyroskopu), oś wirowa również drgałaby w przód i w tył. Czasami bardzo dynamicznie.

Mars i Ziemia oddziałują silnie na siebie nawzajem, podobnie jak na Merkurego i Wenus. W rezultacie same osie obrotu miałyby taką samą prędkość jak oscylacja orbitalna, co może powodować duże odchylenia osiowe. Na szczęście księżyc utrzymuje ziemskie odchyły w ryzach. Księżyc zwiększa szybkość precesji osi wirowej naszej planety i sprawia, że różni się od prędkości oscylacji orbitalnej. Mars nie ma natomiast wystarczająco dużego satelity, aby ustabilizować jego pochylenie osiowe. Wygląda na to, że obie egzoplanety bardzo różnią się od Marsa i Ziemi, ponieważ mają słabszy związek z ich rodzeństwem. Nie wiadomo, czy posiadają księżyce, ale obliczenia pokazują, że nawet bez satelitów, osie spinowe Keplera-186f i 62f pozostałyby niezmienne przez dziesiątki milionów lat.

Kepler-186f jest o około 10% większy od Ziemi, ale jego masa, skład i gęstość pozostają tajemnicą. Co 130 dni orbituje wokół gwiazdy. Według NASA stojąc na 186f, jasność tej gwiazdy w samo południe, wydawała by się tak jasna jak słońce tuż przed zachodem słońca tutaj na Ziemi. Kepler-186f znajduje się w gwiazdozbiorze Łabędzia jako część układu pięcioplanetarnego.

Kepler-62f był najbardziej przypominającą Ziemię egzoplanetą do czasu aż naukowcy odkryli 186f w 2014 roku. Jest ona o około 40 procent większa od naszej planety i prawdopodobnie jest światem pokrytym ziemią lub oceanem. Znajduje się w konstelacji Lyra i jest najbardziej oddaloną planetą wśród pięciu egzoplanet okrążających jedną gwiazdę.

Czy kiedyś ludzkość będzie w stanie podróżować szybciej niż światło i odwiedzi planety podobne do naszej Ziemi? Chciałbym dożyć tego momentu.

Źródło: GTU, Google.