"Reset" filipino poetry by veejay

Ang pintuan ay nagsasara
At pag naka-lock mahirap buksan.

Hindi ko alam paano ang aking gagawin
Ngunit sa paanuman dapat akong lumabas.

Katulad nito isang daanan sa bintana
Tumingin ka at narito ako nakaharap sa isang salamin.

Nakangiti ako at sigurado ako maaari mong makita ito
Ngunit kung malayo ito gawan mo na paraan para ang distansya na ito ay mananatili.

Huwag mag-alala iningatan ko ang mga linya na iguguhit
At kailangan ko ng pag-reset ang pag-reset ng aking mga prinsipyo.

Isang pag-reset ng aking mga panuntunan
isang pag-reset ng aking sarili.

Ang pangalawang pagkakataon
Upang baguhin ang aking pokus.

Upang maayos ang mga bumabagabag sa aking isip
Upang makahanap ng isang bagong solusyon sa akng buhay.

Upang baguhin ang aking kaluluwa
At muling simulan ang aking puso.

Upang makalimutan ang nakaraan
At tanggalin ang mga peklat dulot ng sakit.

Upang maniwala sa pag-ibig
At pagtitiwala sa mga kaibigan.

Upang pigilan ang aking poot
Limitahan ang aking sakit.

At punan ang kawalan ng luha sa likod ng aking mga mata,
Ito ang pagkakataon na minsan lang sa aking buhay.

Thanks to @bobiecayao, for mentoring me.

Please support @surpassinggoogle as a witness by voting him at https://steemit.com/~witnesses and type in "steemgigs" at the first search box.

You can also give him witness voting decisions on your behalf, visit https://steemit.com/~witnesses again and type in "surpassinggoogle" in the second box as a proxy.

Please support his project as well, which is @teardrops Smart Media Token.

Join the Voices Of The Underground by @beanz on Discord.