Poem

​ေအးစက္​စက္​​ေန႔ရက္​မ်ား
စကၠန္​႔​ေတြ ဒရ​ေဟာထြက္​က်​ေနခဲ့ၿပီ
စကၠန္​႔​ေတြ...စကၠန္​႔​ေတြ...ၿမိဳ႕လုံးအႏွ့ံ ဖုံးလႊမ္​းျပည္​့ႏွက္​လို႔
လူ​ေတြကို အိုမင္​း​ေစဖို႔ အရာဝတၳဳ ​ေတြကို ​ေဆြး​ျမၫ္​့​ေစဖို႔
ကမၻာႀကီးကို ပိုၿပီး ႐ူးသြပ္​​ေစဖို႔
စကၠန္​႔​ေတြ တဖြဲဖြဲ ၾကဲပက္​သြန္​ခ်​ေနခဲ့သည္​။
သခ်ႋဴ င္​း​ေျမကို သိပ္​သည္​း​ေစဖို႔
ျမစ္​မ်ားကို တြန္​႔​ေကာက္​​ေစဖို႔နဲ႔
ၾကယ္​တာရာ​ေတြကို ပိုၿပီးအထီးက်န္​​ေစဖို႔ ​ေအးစက္​စက္​ စကၠန္​႔မ်ား
တဖြဲဖြဲ တသဲသဲ ႏွင္​့ ၿမိဳ႕လုံးအႏွ့ံ
ဖုံးလႊမ္​းျပည္​့ႏွက္​လာခဲ့​ေပါ့
ကြၽန္​​ေတာ္​က စကၠန္​႔​ေတြကို ​ေဂၚတစ္​လက္​နဲ႔ ၾကဳံးၿပီး အ​ေအးခန္​း​ေလးထဲ ထည္​့​ေနခဲ့တယ္​
ၿပီး​ေနာက္​
အခန္​းတံခါး​ေတြ တဂ်ိဴ င္​းဂ်ိဴ င္​းပိတ္​ပိတ္​လိုက္​​ေတာ့ ​ေအး​ေသာစကၠန္​႔မ်ားထဲမွာ နာရီအိုႀကီးက ညည္​းညဴလိုက္​သည္​ ငါ အႀကီးအၾကယ္​ အ​ေအးမိ​ေတာ့မွာပဲ​ေဟ့...တဲ့။
​ေလယာဥ္​တစ္​စင္​း စကၠ​န္​႔​ေတြထဲ တိုးဝင္​ ပ်ံသန္​းသြားသည္​။
​ေဆြးျမည္​့​ေန​ေသာ အင္​ဂ်င္​စက္​သံမ်ားက သမိုင္​းစာအုပ္​ထဲမွာ
အကၡရာ​ေတြအျဖစ္​​ေပၚလာ​ေပါ့...
ၿမိဳ႕ႀကီးက ​ေမးခ်င္​းတဂတ္​ဂတ္​႐ိုက္​လို႔..
​ေရ​ေႏြး​ေငြ႔ ရထားႀကီးက စကၠန္​႔​ေတြတက္​​ေဆာင္​ကာ မနက္​ျဖန္​ၿမိဳ႕မ်ားဆီ ခုတ္​​ေမာင္​းသြားၿပီ..
စားသူမဲ့ ​ေပါင္​မုန္​႔မ်ားကိုတင္​​ေဆာင္​ကာ ျမည္​းလွည္​းတစ္​စီး ၿမိဳ႕ထဲကိုဝင္​လာသည္​။
စကၠန္​႔​ေတြထဲမွာ လူငယ္​​ေတ​ေလဂ်ပိုးတစ္​​ေယာက္​ အသားတုံးတစ္​တုံးကို ျမဳိခ်​ေနခဲ့ ဖန္​ခြက္​ထဲမွာလည္​း
စကၠန္​႔​ေအး​ေအး​ေလး​ေတြ
အဖိုးအိုတစ္​​ေယာက္​ရဲ႕ စုဗူးထဲမွားလည္​း စကၠန္​႔​ေတြ​ေအးစက္​လို႔
ဥတစ္​လုံးကြဲအက္​ ငွက္​တစ္​​ေကာင္​
ထြက္​လာ ပ်ံသန္​းသြား..
ျမ်ဳ႕ိႀကီး​ေပၚမွာ နားၿပီးတြန္​က်ဴ းလိုက္​​ေပါ့ ...
ၿမိဳ႕ႀကီးရဲ႕ ကိုယ္​ပိုင္​အဘိဓမၼာ​ေတြ
အ​ေရခြံလဲၾက..
ၿမိဳ႕ႀကီးရဲ႕ ကိုယ္​ပိုင္​ရက္​စြဲ​ေတြ အ​ေရခြံလဲၾက..
ၿမိဳ႕ႀကီးရဲ႕ ကိုယ္​ပိုင္​အိမ္​မက္​​ေတြ အ​ေရခြံလဲၾက....
​ေန႔နဲ႔ ညက ​ေျချခင္​းလိမ္​လို႔ လမ္​း​ေပၚမွာ..
ဘတ္​စ္​ကားတစ္​စီးက တ​ေယာသံကို လမ္း​မႀကီးအထိ ဆြ​ဲဆန္​႔လိုက္​တယ္​...

အဖိုးအိုတစ္​​ေယာက္​ သူ႔​ေျခ​ေထာက္​ထဲက ဆူး​ေတြ တစ္​​ေခ်ာင္​းၿပီး တစ္​​ေခ်ာင္​း ႏူတ္​လို႔...
ဝန္​ခ်ီစက္​​ေတြက ​ေလးလံတဲ့​ေမးခြန္​းမ်ားကိုတျဖည္​းျဖည္​းမ ယူလိုက္​ၾကၿပီ..
နာရီအိုႀကီးက ႏို႔ပူပူတစ္​ခြက္​ကို ​ေသာက္​ကာ အခန္​း​ေထာင္​့မွာထိုင္​လို႔ ..

ဆံသဆရာရဲ႕ စက္​ကတ္​​ေၾကးက ကြၽန္​​ေတာ္​့အခန္​းထဲမွာ တဒီးဒီးပ်ံဝဲလို႔ ..
လမ္​းမ​ေပၚ စကၠန္​႔​ေတြထဲမွာ သစ္​ပင္​​ေတြက မုတ္​ဆိတ္​​ေမႊး ႐ွည္​႐ွည္​​ေတြထြက္​လာၾကတယ္​...
ယူစရာ သံ​ေဝဂ ဘာမွလက္​က်န္​မရိွ​ေတာ့တဲ့ ၃၂ ​ေကာဌာသႀကီးက ခုန္​ဆြခုန္​ဆြနဲ႔...
​ေကာင္​းကင္​တီးဝိုင္​းက က်ယ္​​ေလာင္​​ေလာင္​ ​ေတာက္​​ေတာက္​ပပ ဒရမ္​ႀကီးကလည္​း တုန္​ခါလို႔....
ပင္​လယ္​ထဲမွာလည္​း စကၠန္​႔​ေတြ ​ေအးစက္​ စီးဆင္​း​ေန..

အ​ေဝးက သ​ေဘၤာတစ္​စီး ခုတ္​​ေမာင္​းလာ၊ သံလိုက္​အိမ္​​ေျမႇာင္​မွာ ​ေတာင္​့တင္​း​ေအးခဲလို႔..
ကြၽန္​​ေတာ္​့ရဲ႕ ကပၸတိန္​ဟာ စကၠန္​႔​ေတြခြာခ်ဖို႔ အမိန္​႔​ေပးရင္​း ကမ္​းကပ္​ဖို႔
ခ်ဥ္​းနင္​းဝင္​​ေရာက္​လာခဲ့ၿပီ...။