Karuzela trenerska w Polsce (2). Termalika Bruk-Bet Nieciecza: Maciej Bartoszek też pożegnał się z klubem po zaledwie dwóch kolejkach wiosną.

Info: Niestety ostatnio, ze względu na czas poświęcony na omówienie transferów w Nice 1. Lidze, nie byłem w stanie kontynuować tego cyklu, dlatego o tej zmianie sprzed półtora tygodnia piszę dopiero dzisiaj.

źródło: echodnia.eu

Zaledwie jeden dzień po pierwszej wiosennej egzekucji, zarząd kolejnego ekstra-klasowego klubu postanowił zweryfikować swoje kompetencje w dziedzinie pozyskiwania trenerów. Tym razem chodzi o zwolnienie Macieja Bartoszka z Termaliki Nieciecza.

Zarząd Termaliki wykazał się chyba jeszcze większą niecierpliwością, niż w przypadku Śląska Wrocław i trenera Urbana. Bartoszek pracował bowiem w Niecieczy przez aż... 14 kolejek czyli dokładnie 5 miesięcy i 1 dzień. Poprzedni trener, Mariusz Rumak, zwolniony został 19 września poprzedniego roku, po 9 kolejce rundy jesiennej.

źródło: twitter.com/BB_Termalica

Co ciekawe nowym trenerem zespołu z gminy Żabno został wreszcie ktoś nowy, świeży, mający szansę na pokazanie się w Ekstraklasie z dobrej strony Jacek Zieliński. Widać więc, że zarząd Bruk-Betu Nieciecza jest zupełnie niereformowalny i w żaden sposób nie uczy się na własnych błędach. Za każdym razem scenariusz wygląda tak samo. Zatrudnia się trenera w miarę zadomowionego na karuzeli i ma się nadzieję, że będzie w stanie ulepić coś dysponując takim a nie innym materiałem ludzkim. Niestety trzeci, czwarty ani piąty trener w tym sezonie niczego nie zmieni. Termalika na dzień dzisiejszy po prostu nie dysponuje zespołem, który może walczyć o coś więcej niż utrzymanie w Ekstraklasie, a i to jeśli się uda, to po bardzo ciężkiej walce. Trzeba jednak oddać, że chwilowo tzw. efekt nowej miotły działa i w dwóch ostatnich meczach Niecieczanie zdobyli 4 punkty. Wliczyć w to należy oczywiście wymęczone zwycięstwo z ostatnią w tabeli Sandecją Nowy Sącz.

O kolejnych przejawach błyskotliwej polityki trenerskiej władz polskich klubów postaram się informować już na bieżąco, a kilka kolejnych stołków trenerskich zrobiło się już bardzo gorących. Z niecierpliwością też czekam na start Nice 1. Ligi, bo dwie klasy rozgrywkowe to potencjalnie dwa razy więcej genialnych prezesów klubów i dwa razy więcej materiału do śmiechu. Szkoda tylko że jest to śmiech przez łzy.