Bon Appetit rzekł Hannibal zjadając kawałek mózgu.

Swoją przygodę z Panem Doktorem Hannibalem rozpocząłem dawno temu kiedy to na jednym z kanałów puścili film o dosyć dziwnym tytule Milczenie Owiec.

Oglądając film cały czas się zastanawiałem jakim cudem nazwali film milczenie owiec kiedy w filmie nie występuje żadna owca. Oczywiście byłem wtedy młody( tak kiedyś byłem młody) i głupi później zrozumiałem.

Film rozpoczyna się od tego jak poznajemy agentkę specjalną Starling, która jest świeżo po studiach policyjnych i dostaje swoją pierwszą ale jakże interesującą sprawę

Musi porozmawiać na temat seryjnego mordercy Buffalo Billu, który zrywa skórę z młodych kobiet i tworzy jakby nową skórę dla siebie, z wybitnie inteligentnym i psychopatycznym doktorem Hannibalem, który odsiaduje wyrok w zakładzie karnym.

Kiedy pierwszy raz ukazuje się Hannibal nie jednemu widzowi zjeżył się włos na głowie.

Mimo że jest normalnym człowiekiem to jednak zasługuje na miejsce w mojej liście horrorów.
Hannibal pomaga agentce jednak wszystko zaczyna się komplikować kiedy zostaje porwana córka ważnej osobistości rządowej wtedy Hannibal wykorzystuje swój wdzięk i dostaje lepszą cele za pomoc.

Wszystko wydaje się, że tam skończy resztę życia czytając, rysując i oglądając świat przez kraty.

Jednak Hannibal jest na tyle przebiegły, że zabija i masakruje dwóch strażników a następnie ucieka.
W tym momencie agentka jest zaangażowana ratowania córki i pojmanie Buffalo Billa, a Lecter ucieka i czuje wolność.

Czytając wiele lat później książkę doszedłem do jednego wniosku nigdy nie widziałem tak dobrze zrobionej adaptacji, niektóre zdania są w kropka w kropkę z książki wrzucone na film i to mi się podobało

Lecter wraca w kolejnym filmie gdzie powraca z Włoch do Ameryki by spotkać się ponownie z agentką Starling oczywiście w międzyczasie zabija wiele osób i konsumuje je.

Tak Hannibal należy do kanibali stąd często używane w filmie stwierdzenie Hannibal kanibala sam przyrządza wykwitne dania serwując je swoim gościom często z ich kompanów.

Jego tropem podąża Mason Verger, który chce się zemścić za to co zrobił z jego twarzą albo to jak dobrze smakowała jego twarz, będąc jego pacjentem(świetna charakteryzacja Garrego Oldamana)

Hannibal przez wiele lat pracował jako doktor psychiatrii jeden z najlepszych na świecie. W tej części dzieje się naprawdę dużo. Hannibal zostaje pojmany musi stawić czoło Vergerowi zakochuje się w agentce Starling a wszystko okroszone mrokiem i brutalnością.

Vergel wraz siostrą mieszka w wielkiej posiadłości i tam przyjdzie stawić czoło. Scena ze świniami jest naprawdę mocna, mianowicie nigdy bym nie podejrzewał tych słodkich stworzonek do takich czynów. Przez każdą cześć przewija się Agent specjalny Jack Crawford, który dowodzi sprawami związanymi nie tylko z Hannibalem ale też równie szalonymi.

W kolejnej część jaka powstał jest Czewony smok czyli preaqel Milczenia Owiec.

Tutaj Nasz Lecter zostaje schwytany kiedy Will Graham analizuje wiele poszlak będąc u Lectera, i tak po krótkiej ale dosyć bolesnej dla Willa ( rozcięty brzuch)potyczce Lecter trafia za kraty odsiaduje swoją kare a o pomoc prosi,( ironia taka losu, że pierw Will schwytał geniusza zbrodni a później będzie potrzebował jego pomocy) Willa który musi rozwikłać zagadkę czerwonego smoka.

Powiem wam szczerze, że film mimo że bardzo dobry to jednak książka dużo ciekawsza była dużo wątków zostało zamiecionych pod dywan przez to postać czerwonego smoka w filmie jest płytka i pozbawiona mocniejszych cech. Lecter jak zawsze nie zawodzi jego czarujące i zarazem przerażające spojrzenie hipnotyzuje na ekranie jak i w książce.

Jako ikona jest to inny typ jest rozmowny, ma bardzo wysoki iloraz inteligencji, wie jak znaleśc morderce spoglądając w akta i tworząc jego portret psychologiczny.

W porównaniu do innych postaci horroru Lecter nie zabija jak typowy psychopata.
Wybiera daną ofiarę niekiedy wręcz zaprasza ją na ucztę a daniem jest sama ona.

Oczywiście Lecter zabija normalnie, jednak całkowicie inaczej niż slasherowi przedstawiciele.

Wiem, że teoretycznie nie pasuje, jednak sama postać jest na tyle przebiegła, że spokojnie dała by sobie radę z większością postaci z horroru.

Po drugiej stronie maski który powstał w 2007 roku nie widziałem jedynie wiem, że to preqel prequela czyli początki Hannibala, jak stał się rządnym ludzkiego mięsa i wybitnie uzdolnionym psychiatrą.

I przez długi czas Hannibal czekał na ponowne pojawienie się i zjedzenie jakiegoś wykwintnego udka.

I nastał w 2013 roku powstał serial gdzie Hannibal jest psychiatrą który pomaga ( w Starej gra Anthony Hopkins w nowej Mads Mikkelsen) Willowi Grahamowi w dziwnych sprawach.
W serialu poznajemy Willa od tej ciekawszej strony gdzie analizuje miejsce zbrodni wczuwając się w zabójce.

Hannibal obserwuje Willa, często go podziwia, jednak każda wielka przyjaźń musi przejść próbę i tutaj przechodzi kilka prób. Willl Trafia do szpitala psychiatrycznego a tylko Hannibal może go uwolnić jednak Will nie wie, że Hannibal zabija wiele osób, często pozorując, dzieło Willa. Serial ciekawie przechodzi między filmy od poznania się z Willem po Wyjazd do Włoch a skończywszy na Czerwonym smoku.

Moim zdaniem serial bardzo dobry.

Przyjaźń Willa i Hannibala od początku była na straconej pozycji jednak jeden bez drugiego nie potrafi żyć i tak dochodzi do wielkiego finału, który tak naprawdę niewiele wyjaśnił bo Hannibal na końcu wrócił.
Postać trudna w opisaniu bo Hannibal jest na tyle przebiegły, że nie lubi aby o nim pisać.

Polecam obejrzeć filmy jak i serial bo warto poznać troszkę inna historię z innej perspektywy gdzie jawa łączy się ze snem tworząc zjazd na dzikim czarnym jeleniu wśród wód.

Dziękuje za przeczytanie mojego artykułu.

tematygodnia

Gastronomia

Hannibal jest świetnym kucharzem potrafi przyrządzić każde danie czyli odnosi się do gastronomi a i tez zmywa po sobie wszystkie naczynia kiedy zje udko ludzkie lub pierś:)
Gify jak i zdjęcia które tutaj umieściłem powołuje się się na prawo cytatu. Gify i zdjęcia znalezione w czeluści internetu

Art. 29. Prawo cytatu
Wolno przytaczać w utworach stanowiących samoistną całość urywki rozpowszechnionych utworów oraz rozpowszechnione utwory plastyczne, utwory fotograficzne lub drobne utwory w całości, w zakresie uzasadnionym celami cytatu, takimi jak wyjaśnianie, polemika, analiza krytyczna lub naukowa, nauczanie lub prawami gatunku twórczości.