"Nico, 1988" - czy warto było spalać się... przez całe życie...

„Nico, 1988" to film ani dobry, ani zły. Ale przyznam, że obejrzany przeze mi e z bardzo dużym
zainteresowałem. Jest to opowieść o ostatnich latach byłej gwiazdy z lat 60-tych Nico, która zasłynęła tym, ze potrafiła wypić więcej wódki, niż Jim Morrison No i była kobietą naprawdę rzadkiej urody.

Ale twórcy zrobili nam nie lada psikusa - nie ujęli tego w ekranie. Poszli w dużo ciekawszy rewir. Pokazali, co dzieje si takimi osobnikami, gdy uroda i muzyczne umiejętności przechodzą na drugi plan. Nico, niegdyś muza Andy Warhola w latach 80-tych wciąż, mimo sporego dorobku odpowiada na pytania o niewielka przygodę z zespołem Velvet Underground. I chyba ją to bardzo bolało…

Jednak sama bohaterka chciałaby udowodnić, że musi odpowiada wciąż potrafi wznieść ponadto Niestety wciąż do swych lat, a życie coraz mocniej ja przytłacza.

Pierwszy raz o Nico usłyszawszy w filmie „The Doors” Olivera Stone. Tam została zaprezentowana jako muza przede wszystkim dobrej zabawy. Tutaj jako zapomniana i odrzucona przez show biznes była gwiazdka. To naprawdę rzadkość, by zrobić akurat taki punkt odniesienia w kinie muzycznym. Jest bowiem to ciekawa lekcja dla młodych buntowników. którzy pragną szpanerami w towarzystwie w którym się obracają.
To zadziwiające studium tego jak upadają rockowi bogowie. Niby ona nigdy nie była aż taką ikoną ale fani muzyki rockowej po prostu kojarzą, Ale czy kojarzą to po latach jak wygląda codzienność osoby, która wyrobiła sobie pozycje pośród towarzystwa w rytm hasła „Sex drugs and Rock”.

(zwiastun)

Nico odeszła w zapomnieniu, pamiętajmy jednak jej celebrę. Tę, o której tak często w latach 90-tych śpiewała choćby Agnieszka Chylińska wraz z zespołem „O.N.A”. „czy warto było spalać się, przez całe życie...” I odejść młodo, ale z krzykiem… Nie i polska wokalistka nam to udowodniła. Odnalazła się na nowo. Ale film „Nico” zaprezentował nam osobę, która jednak z pewnych używek i stylu nie zrezygnowała. I warto nie było. Mogła być kimś więcej…

Sam film polecam pod refleksję. Jest na HBO GO.