Poglądy Herberta Harta

Herbert Lionel Adolphus Hart urodził się 18.07.1907 r. w Harrogate, a zmarł 19.12.1992 r. w Oksfordzie. Był Anglikiem, a zajmował się głównie analityką, a także językiem potocznym. To jeden z najbardziej znanych i cenionych przedstawicieli pozytywizmu prawniczego. Miał korzenie żydowskie. Ukończył filozofię, historię starożytną i prawo prywatne. Był adwokatem, a na czas II wojny światowej został powołany do służby w MI5. Później wykładał filozofię na kilku uczelniach. Jego najlepszym dziełem jest The Concept of Law.

Poglądy Herberta Harta

            Uczeń Harta, Ronald Dworkin, choć zbudował swoją naukę właśnie na podstawie badań swojego nauczyciela, czerpał z niego inspirację poprzez jego… krytykę. Zauważa jednak, iż istnieją dwa powody, dla których poglądy mistrza można uważać za pozytywistyczne. Zastanawiałem się, jakie dwie cechy miały tak decydujące znaczenie?

Otóż chodziło w głównej mierze o to, że Hart jako pozytywista widział prawo jako pewien zbiór. Taki zestaw wyjątkowych zasad, które zostają wykorzystywane wprost lub nie do ukazania i zadecydowania, jakie postępki usankcjonować czy też zastosować wobec nich nacisk zwierzchniej władzy (chodzi o władzę publiczną). Dobrze, ale w jaki sposób poddać je identyfikacji? Mogą to być szeregi testów związanych nie z interpretacją wnętrza, ale wywodzenia się lub zasad zróżnicowania czy rekrutacji. W badaniach przeprowadzonych przez Harta takim sprawdzianem mogła zostać na przykład reguła uznawania.

W drugim przypadku o pozytywistycznej przynależności Harta zadecydował jego własny sposób myślenia. Według niego, obszar praw, które mają zastosowanie w świecie wyczerpuje przepisy do tego stopnia, że kiedy jakiegoś konkretnego przypadku nie da się przyporządkować do zasady, wtenczas nie wolno wykorzystywać do jego analizy, interpretacji, a w końcu rozstrzygnięcia, podstaw prawnych.

https://pixabay.com/photos/key-cord-symbol-symbolism-knot-2091883/