Neverball - Wolne granie

Fizyka i kulka ... potrafią zdziałać te dwie rzeczy cuda. Można robić zabójcze tory, można robić gry - jak np. Pinball, można bawić się wręcz w nieskończoność.

Trzeci wymiar umożliwił wejście nam w nowy styl rozgrywki. Część ograniczeń, które dotychczas były przestały istnieć. Można było obiekt zobaczyć z każdej strony, a nie z tej, którą umożliwił nam autor gry czy grafiki. Elementy dostały trzeci wymiar i nic nie było takie samo.

Ale trzeci wymiar jak już wspomniałem umożliwiał stworzenie nowej rozgrywki i tym jest troszkę Neverball.

Jest to gra, która łączy w sobie piłkę i fizykę. Naszym zadaniem jest tak sterować stołem, by dotrzeć z punktu A do punktu B zbierając określoną ilość monet. Nie brzmi to fascynująco, ale jak możemy się domyśleć ... fizyka. Fizyka zmienia wszystko, jest naszym największym wrogiem - piłka przecież może nabrać pędu, który nie będzie łatwo przekuć w zmianę kierunku. A czasem na zmianę mamy ułamki sekund zanim przeszkoda zepchnie nas w bezkresną przepaść.

Oczywiście takiego rodzaju gry były również w wersjach dwuwymiarowych, ale jednak trójwymiar je odkrył troszkę na nowo - głównie za sprawą wspomnianego dodatkowego wymiaru, gdyż nie tylko mamy do czynienia z prędkością piłki, szerokością i długością, ale również wysokością - co czasem przydaje się gdy musimy z rozpędem wskoczyć na wyższą platformę.

Oprawa audiowizualna

Wizualnie gra wygląda moim zdaniem dobrze. Nie jest to szczyt możliwości komputerów, ale taka oprawa sprawia, że gra nie starzeje się tak mocno i przez dłuższy czas będzie wyglądać ładnie.

Dźwięk i muzyka jest poprawna. To nie jest Initial D, gdzie przy każdej piosence można imprezy robić, ale muzyka się znajduje i nie jest mocno denerwująca. Od typowa muzyka dla gier - by coś grało w tle.

Poziomy

Poziomów w grze mamy dużo. Samych rozdziałów mamy 7, a w każdym z nich około 20 poziomów, co daje 140 plansz do ogrania. Niektóre są proste, niektóre bardzo trudne, ale jeśli gra kogoś wciągnie na tyle by grał cały czas - będzie zadowolony ;)

Poziomy to nie tylko hermetyczne "pokoje", ale również bardzo trudne tory wymyślone chyba przez samego diabła. Czasem przejechanie 10% takiego toru graniczy z cudem ... Za dużą kreatywność mają twórcy map ;)

Sterowanie

Sterowanie odbywa się za pomocą klawiatury lub myszy. Działa dość poprawnie o ile można to tak określić. Ciekawi mnie jak się gra używając Pada i gałki analogowej, która ma bardzo dużą dokładność w odzwierciedlaniu ruchu gracza.

Zdjęcia

Czy warto zagrać?

Wszystko zależy od nas. Gra jest przyjazna dla dzieci (w sensie żadnej krwi), na jakąś drobną imprezkę ze znajomymi typu picie napojów, chipsy i dobra zabawa może się sprawdzić (co prawda znam lepsze gry "imprezowe", ale ta też nie jest zła ... Wszystko zależy od konkretnego człowieka jak zwykle, bo jeden może lubić strzelanki, inny strategie, a ktoś jeszcze inny właśnie tego typu gry. Gra jest bardzo przyjemną grą, szczególnie na początku i moim zdaniem warto ją ograć.