partiko poetry (Filipino)

"KAIBIGAN"

unspoken poetry ta veh..

"KAIBIGAN"

Hindi ko na malaman ang dahilan.
Paano ako napabilang sa karamihan.
Malimit akong magsalita.
Hindi marunong makipag-usap na kapanipaniwala.

Noong mga 20 pababa ang kaedaran ko.
Hindi ako nakaranas ng ganito.
Hindi ako sumasama para makipag tawanan.
Umaayaw ako at nagbibigay ng dahilan.

Wala akong ideya kung ano itong aking nararamdaman.
Ang alam ko lang ay punoin ang mundo ko ng kalungkotan.
Umiwas sa mga ngiti na akala ko walang katotohonan.
Patuloy na mamuhay sa mundo na walang pansinan.

Ngunit ngayon bigla akong nagtaka.
Minsay nakakaumay na ang aking mga drama.
Pero ang alam ko na gusto kong mapabilang sakanila.
Ngumiti na sila ang kasama kahit ako'y medyo matanda na kunti sakanila.

Masarap pala ang piling kapag mayroon kang kaibigan.
Wala kang inaalala na ikaw ay masaktan.
Ang importante ay ang oras at panahon na ika'y tatawa.
At mag-iwan ng magaganda at matamis na ala-ala.

poor guys..

Posted using Partiko Android