Kinderen van het kruis deel 2
Lotte vouwde haar kleine handjes samen en keek naar haar oudere zuster die zachtjes allerlei gebeden fluisterde. Het ging over vergeving, zoveel begreep Lotte wel, maar hoe het verder zat was haar een raadsel. Soms keek Janneke even omhoog, hief dan haar handen neer de hemel en deed alsof ze de lucht omarmde, om dan vervolgens haar hoofd weer te buigen en met samengevouwen handen allerlei gebeden te fluisteren.
Lotte vond het fascinerend en eng tegelijk. Net als Timothy, die was ook al zo eng. Timothy had haar eens geslagen toen Lotte vroeg of Janneke en hij verliefd waren. Zoiets mocht je niet vragen vond Timothy en gaf haar toen een klap op haar rug. Nooit in het gezicht had hij nog gezegd, Lotte begreep niet waarom, maar was er wel blij om.
Timothy wilde nooit Tim genoemd worden. Dat was een zondaars naam, zei hij. Lotte wist niet precies wat dat allemaal inhield, maar God hield niet van zondaars, dat was wel duidelijk. Timothy leidde een groep jongeren buiten de kerk om. Het waren allemaal de kinderen die elkaar Zondag in de kerk zagen, en Timothy verzamelde dan de kinderen na de dienst en vertelde in makkelijkere taal wat de priester zojuist had gezegd. Hij had het altijd over zondaars en dat zelfs de ouderen in de kerk zondaars waren. Timothy kende de bijbel heel goed, net als Janneke en daarom hielp Janneke Timothy ook altijd. Ze had zelfs een speciale cape voor hem gemaakt en ze hadden zelf een kruis gesneden uit hout. Daarmee tikte hij altijd de kinderen aan die zich niet aan de regels hadden gehouden of die ook maar iets hadden gezegd of hadden gedaan wat in de ogen van God niet goed was, zoals Timothy zei. Lotte kreeg niet vaak een tik van het kruis, maar als ze hem kreeg, dan was Janneke de rest van de dag kwaad op haar. Ze sloeg dan zichzelf en zei dat ze Lotte niet goed hoedde, zoals Jezus hoedde of zoiets. maar Lotte vond dat maar raar. Net zo raar als wanneer Timothy opriep de heer te loven dat Janneke dan bijna begon te gillen en ze heel vaak tranen in haar ogen kreeg.
Source Flickr https://creativecommons.org/licenses/by/2.0/
Zit je nu weer niet op te letten? Zo word je nooit een goed Christen Lotte, vind je het gek dat ik mijn handen vol aan je heb. Hoe moet ik Gods opdracht vervullen als jij totaal niet meewerkt? Heb je nu om vergeving gevraagd of niet?
Janneke keek Lotte boos aan, en omdat Lotte bang was dat ze alles opnieuw moest doen, zei ze maar ja.
Laat ik het hopen, zei Janneke streng, ik twijfel of ik dit aan Timothy moet melden, ik ga me erover beraden. Niet opletten en afdwalen tijdens het vragen om vergeving. Alsof het je helemaal niet doet, het is niet te geloven Lotte, wat doe je toch steeds?
Lotte keek haar oudere zus aan, waar was ze nou zo boos om. Vroeger was Janneke veel leuker, ze vond Janneke maar een bazige tante, en toen ze dat dacht gingen haar gedachten weer terug naar haar nicht, de dochter van tante Ank. Maria heette ze echt, maar ze noemde zich Mar. verder niks. Tante Ank vond dat verschrikkelijk, net als het gedrag van Maria wat helemaal niet goed was, zo zei Janneke altijd.
Wat zit je nou weer te dagdromen? Janneke slaakte een zucht. We gaan naar Timothy, ik wil weten wat hij van Maria vind, wat we moeten doen, of we zelf schuld zijn aan het toestaan of niet, dat zal me enorm veel rust geven, sprak Janneke als een oude vrouw. Lotte moest stiekem even grinniken maar liet het niet merken, bang als ze was dat Janneke dan weer boos zou worden.
Timothy was achter de kerk, en hij stond daar alsof hij wist dat ze zouden komen. Timothy keek altijd heel raar, vond Lotte, alsof hij altijd boos was. Nu ze erover nadacht, had ze Timothy nog nooit zien lachen. Hij leek te weten dat ze iets wilden vragen en hij begon direct met; wat kan ik voor jullie doen?
Janneke sprak even met Timothy en Lotte liep een beetje doelloos rond. Nadat ze een tijdje gesproken hadden keerde Janneke terug bij Lotte.
Wat zei hij? Vroeg Lotte nieuwsgierig.
Maria moet gestraft worden, en wij moeten het doen, maar wees gerust, Timothy komt ons helpen. Het wordt een les, zoals Timothy zei, die ze niet meer zal vergeten.
