Eerst even tot tien tellen
A Dutch post, hopefully Google will translate it properly.
We zijn een volk dat graag de kortste weg neemt. Geen omwegen geen bedekte termen, recht voor zijn raap, duidelijkheid. Het valt ons al niet meer op, maar wanneer je met mensen uit andere culturen omgaat, valt het hen wel direct ( <- ) op. Ze vinden ons soms zelfs ongemanierd.
Eerlijk gezegd, ben ik het afentoe met hen eens.
Het Verhaal
Op mijn bureau ligt een telefoon, en ik hoop zo dat zij mij gaan bellen. Terwijl ik ondertussen wat rommel met code, en voor mijn doen dus bezig ben, dwaalt mijn aandacht steeds af. Ze zullen toch wel bellen? Wat nou als ze niet bellen? Wat nou als de batterij leeg is? Ik heb wel de telefoon maar geen oplader. Nou ja, ze zullen wel bellen.
Na twee uur wachten, geef ik het op, die gaan niet bellen. Jammer. En net wanneer ik de kamer uit loop om een kop koffie te halen, hoor ik een mij onbekende ringtoon. Ze bellen toch!!!
Hallo?
Wat doe jij met mijn telefoon!
Niks. Wachten tot iemand belt.
Die telefoon is mij, ik will hem terug!
Mooi, want ik wil hem niet hebben
Waarom heb je mij dan niet gebeld?
Omdat ik de pincode niet weet...
O, maar hoe kom je aan mijn telefoon
U fietste langs mijn huis en ik zag dat de telefoon op straat viel. Eer ik beneden was, was u al weg, met uw vrouw.
Ja de telefoon is van mijn vrouw. Waar woont u dan?
In de Dorpsstraat. Ik heb ook nog een vest opgeraapt, dat was ook gevallen
... ze hebben ook nog een vest van je?
... gut dat had ik nog helemaal niet gemist
Ja dat klopt, die is ook van haar. We hebben daar inderdaad gefietst. Kunnen we de spullen komen halen?
Prima. Huisnummer 172.
Na een half uur staan er twee mensen voor de deur die passen bij de glimp die ik van de fietsers had opgevangen. De vrouw gaat verscholen achter een grote bos bloemen.
Dank u wel, dat u de spullen heeft opgeraapt. We zijn de route nog terug gefietst, om te zoeken maar tevergeefs. Sorry dat ik zo kortaf was door de telefoon, maar ik dacht dat-ie was gestolen.
Na het uitwisselen van nog wat beleefdheden gaan zij naar huis met hun spullen, en kan ik een bos bloemen in het water zetten.
Dit waren gewoon heel aardige mensen, mensen waar je tijdens een fietstocht een praatje mee zou maken, op een terras. Het kwam er vandaag alleen even allemaal een beetje anders uit, iets directer.