ပညာဉာဏ္​ တံုး အမိုက္​ဖံုး (အပိုင္​း၁)

ႀကိဳ႕ကုန္​းဆို​ေသာ အညာ​ေဒသကရြာက​ေလး၊အိမ္​​ေျခကႀကိဳ႕တို႔ၾကဲတဲႏွင္​့ ​ေဘးနားက ရြာနီးစပ္​ခ်ဳပ္​ အုန္​း​ေတာ၊ စည္​သာ​ေျမ ၊လႊကုန္​း ​ေပါင္​းမွ တစ္​အုပ္​စုျဖစ္​သည္​။လမ္​းပမ္​းဆက္​သြယ္​မႈ​ေဝးကြာသည္​့အ​ေလ်ာက္​ လုပ္​ငန္​းကိုင္​ငန္​း ႐ွာပါးလွသည္​။​ေလးတန္​း​ေက်ာ္​လ်င္​ၿမိဳ႕​ေက်ာင္​းသို႔ ပို႔က်ရသည္​။ရြာက အိမ္​​ေျခနည္​းသည္​့အတြက္​ အလယ္​တန္​း​ေက်ာင္​းမခ်​ေပး။ၿမိဳ႕ဆိုတာကလည္​း ၿမိဳ႕သစ္​က​ေလးသာျဖစ္​သည္​။ရြာမွ အဆင္​​ေျပတတ္​ႏိုင္​သူအခ်ိဳ႕သာ ၿမိဳ႕သို႔​ေက်ာင္​းဆက္​ထားက်သည္​။ရြာကမနက္​​ေစာ​ေစာ ငါးနာရီခြဲ​ေလာက္​လွည္​မ်ားႏွင္​့​ေက်ာင္​းသို႔ပို႔လ်င္​ ၿမိဳ႕သို႔႐ွစ္​နာရီ​ေလာက္​​ေတာ့​ေရာက္​သျဖင္​့ ကိုးနာရီ​ေက်ာင္​း​ေတာ့မီွသည္​။လမ္​းပမ္​းဆက္​သြယ္​ခက္​ခဲမႈ​ေၾကာင္​့ ႏွင္​့ မိဘမ်ားမွာလဲလုပ္​ငန္​းမအားလပ္​မႈ​ေၾကာင္​့ ​ေတာ္​ယံုလူက​ေတာ့ ​​က​ေလး​ေတြကို ​ေက်ာင္​းဆက္​မထားက် မိဘလုပ္​ငန္​းသာဝိုင္​းကူ​ေစသည္​။"စာပဲ ​ေသစာ႐ွင္​စာဖတ္​တတ္​ရင္​​ေတာ္​ၿပီ​ေပါ့"ဟူ​ေသာ​ေျပာစကား ႀကိဳ႕ကုန္​းရြာ​ေလးတြင္​အ႐ိုးစြဲ​ေနၿပီျဖစ္​သည္​။လုပ္​ငန္​းဆို​ေတာ့လဲ မယ္​မယ္​ရရရယ္​​ေတာ့မဟုတ္​ ​မနက္​ဆို အိမ္​ကမနက္​​ေစာ​ေစာထ ထမင္​းထုတ္​ ထုတ္​ၿပီး​ေတာတက္​ ထင္​းခုတ္​ဝါးခုတ္​၊ မီး​ေသြးဖုတ္​က်ျခင္​းျဖစ္​သည္​။မိုး​ေခါင္​​ေသာအရပ္​ျဖစ္​သျဖင္​့ စိုက္​ပ်ိဳး​ေရးက မယ္​မယ္​ရရမျဖစ္​ထြန္​း​ေပ။

=================================

" ျသကာသ၊ျသကာသ၊ျသကာသ...ကာယကံ၊ဝဇီကံ၊မ​ေနာကံ......
........"အာ႐ုဏ္​ဦးရ႕ဲ ​အလင္​း​ေရာင္​ခ်ည္​နဲ႔အတူပ်ံ႔လြင္​့လာသည္​့ ဘုရားကန္​​ေတာ့သံက ႀကိဳ႕ကုန္​းရြာ​ေလးရ႕ဲအ​ေနာက္​ဘက္​အစြန္​က်​ေသာ သြပ္​မိုး၊ထရံကာ အိမ္​​ေလးဆီမွျဖစ္​သည္​။ထိုအိမ္​​ေလးရ႕ဲအ႐ွင္​သခင္​ကား ​အမယ္​ႀကီး​ေဒၚဖြားခင္​ ျဖစ္​သည္​။အမယ္​ႀကီး၏ ခင္​ပြန္​းျဖစ္​သူက လြန္​ခ့ဲ​ေသာႏွစ္​သံုးဆယ္​​ေလာက္​ထဲက ဆံုးပါးသြားခ့ဲၿပီး ျဖစ္​သည္​။ခင္​ပြန္​းျဖစ္​သူဆံုးပါး​ေတာ့ ​ေဒၚဖြားခင္​ အသက္​က​ ​ေလးဆယ္​့ငါး၊ဒီရြာ ဒီ​ေျမ ဒီသခ်ႋဳင္​းမွာဘဲ​ေခါင္​းခ်သြားခ့ဲတာျဖစ္​သည္​။ခင္​ပြန္​းသည္​ဆံုးပါးၿပီး​ေနာက္​ ​ေဒၚဖြားခင္​၌ သားႏွစ္​​ေယာက္​ႏွင္​့ သမီး​ေလးတစ္​​ေယာက္​ က်န္​ခ့ဲသည္​။

---

သမီး​ေလးႏွင္​းျမကို​ေမြး​ေတာ့ ​ေဒၚဖြားခင္​ အသက္​​ေလးဆယ္​​ေက်ာ္​ၿပီ။ခင္​ပြန္​းသည္​ဆံုးၿပီး​ေနာက္​ပိုင္​း တစ္​ပင္​လဲမူ တစ္​ပင္​မထူပဲ သားသမီးသံုး​ေယာက္​ကိုအုပ္​အုပ္​စီးစီး ထိန္​း​ေက်ာင္​းခ့ဲသည္​။မူလတန္​းပညာၿပီး​ေတာ့ အလယ္​တန္​း​ေက်ာင္​းသို႔ ဆက္​တက္​​ေစသည္​။သို႔​ေသာ္​ သားအႀကီးႏွစ္​​ေယာက္​မွာ ပညာပါရမီွမပါလွသျဖင္​့ ငယ္​ငယ္​ရြယ္​ရြယ္​ႏွင္​့​ေက်ာင္​းထြက္​ၿပီးလုပ္​ငန္​းခြင္​ဝင္​က်​ေလသည္​။အငယ္​ဆံုးသမီး​ေလးႏွင္​းျမ သာပညာ​ေရးမွာ အားတက္​သ​ေရာရိွလွသည္​။​ေသြးဆံုးကာနီးမွ အဖတ္​တင္​ခ့ဲ​ေသာ သမီး​ေလးျဖစ္​သည္​ကတစ္​​ေၾကာင္​း၊ငယ္​ငယ္​ရြယ္​ရြယ္​နဲ႔ ဖတဆိုး​ေလးျဖစ္​ရ႐ွာ​ေသာ သမီး​ေလးမို႔ ​ေဒၚဖြားခင္​ အခ်စ္​ပိုရသည္​။သမီး​ေလးက ႐ုပ္​ရည္​​ေလးက​လည္​းေခ်ာ​ေမာ​ေျပျပစ္​သ​ေလာက္​ ပညာ​ေရးမွာလဲ ထူးခြၽန္​လွသူမို႔ ​ေဒၚဖြားခင္​ ဂုဏ္​ယူမဆံုး တျပံဳးျပံဳး​ေပါ့။ႏွင္​းျမ ဆယ္​တန္​းကိုႏွစ္​ခ်င္​း​ေပါက္​​ေအာင္​​ေတာ့ တစ္​ရြာလံုး​ေပါင္​းမွ ဆယ္​တန္​း​ေအာင္​​ေသာသူ တစ္​​ေယာက္​မွ မရိွ​ေသာႀကိဳ႕ကုန္​းရြာ​ေလးမွာ ​ေဒၚဖြားခင္​ ပန္​းက​ေလးပန္​ ဟန္​​ေလးတျပျပ​ေပါ့။

---

"သမီး ပညာ​ေရးတကၠသိုလ္​ ဆက္​တက္​ခ်င္​တယ္​အ​ေမ""ၿပီးရင္​သမီးတာဝန္​က်မယ္​့​ေနရာသြားၿပီး က​ေလး​ေတြရ႕ဲပညာ​ေရးကိုတိုး​တက္​​ေအာင္​သမီး လုပ္​မယ္​"
ရင္​နင္​့​ေအာင္​ ခ်စ္​ရ​ေသာသမီး​ေထြး​ေလးမို႔ ​ေဒၚဖြားခင္​ ႏွင္​းျမႏွင္​့ မခြဲခ်င္​​ေပမယ္​့ ရည္​ရြယ္​ခ်က္​​ေကာင္​းနဲ႔​ေလွ်ာက္​လွမ္​းမယ္​့ သမီ​း​ေလးရ႕ဲပညာ​​ေရးကိုမတားဆီးရက္​။
"အ​ေမ သမီးနဲ႔လိုက္​​ေနပါလား အ​ေမရယ္"
"အ​ေမလိုက္​လို႔မျဖစ္​ပါဘူး သမီးရယ္​ နင္​့အကိုႀကီး ထြန္​းလွတို႔လင္​မယားကလဲ က​ေလး​ေတြတို႔လို႔တြဲ​ေလာင္​းနဲ႔၊သူတို႔လုပ္​ငန္​းခြင္​ဝင္​​ေတာ့အ​ေမပဲ ကူထိန္​း​ေပးမွျဖစ္​မွာ၊​ေနာက္​ၿပီးနင္​့အကို​ေလး ​ေအာင္​ကို ကလဲမူးရင္​​ေသြးဆိုးတယ္​၊အ​ေမမရိွလို႔မျဖစ္​ဘူး၊ အကုန္​လံုး အုပ္​​ေအာ္​​ေသာင္​းနင္​း​ေတြျဖစ္​ကုန္​မွာ"
သမီးငယ္​​ေလးကခု ပညာ​ေရးဝန္​းထမ္​းျဖစ္​​ေနၿပီ၊ သူတာဝန္​က်ရာ​ေဒသက​ေန ​ေႏြရာသီ​ေက်ာင္​းပိတ္​ရက္​ထဲက ခြင္​့ယူ၍လာခ့ဲရာ ခြင္​့​ေစ့လို႔ျပန္​ကာနီး သူ႔ကိုအပါ​ေခၚ​ေနျခင္​းျဖစ္​သည္​။
"အ​ေမ အ့ဲတာဆိုပင္​ပင္​ပန္​း​ေတြမလုပ္​နဲ႔​ေတာ့​ေနာ္​၊အ​ေမက အသက္​ႀကီးၿပီ၊က်န္​းမာ​ေရးလဲဂ႐ုစိုက္​၊သမီးဟိုမွာမဆင္​​ေျပရင္​ အ​ေမလွဴဖို႔တန္​းဖို႔ ​ေငြပို႔လိုက္​မယ္​​ေနာ္​ "
"ရပါတယ္​ သမီး​ေလးရယ္​ သမီးကတနယ္​တ​ေက်းမွာ ​ေနရတာ၊လက္​ထဲ​ေငြမ႐ွိရင္​ မ်က္​ႏွာငယ္​​ေန႐ွာမွာ၊ အ​ေမ့အတြက္​မပူနဲ႔ နင္​့အကိုႀကီး၊အကို​ေလးတို႔ရိွ​ေနတာပဲ"

တကယ္​တမ္​းသမီး​ေလး ထြက္​သြား​ေတာ့ ​​ေဒၚဖြားခင္​ စိတ္​ထဲ​မ​ေကာင္​း၊​ေခါင္​း၌​ေပါင္​းထား​ေသာသဘက္​ကို​ေျဖခ်ၿပီး မ်က္​လံုး​အိမ္​ထဲက ၿပိဳက်လာ​ေသာ မ်က္​ရည္​စတို႔ကိုသုတ္​ရင္​း တ​ေျဖး​ေျဖး​ေဝးကြာသြား​ေသာ သမီးငယ္​လိုက္​ပါသြား​ေသာလွည္​းယာဥ္​​ေလးကိုၾကည္​့ရင္​း ငိုင္​ၿပီးက်န္​ခ့ဲ႐ွာသည္​။​ေအာ္​ လူ႔ဘဝ ဆံု​ေတြ႕လိုက္​က် ခြဲခြာလိုက္​က်နဲ႔ သံ​ေဝဂရစရာ​ေကာင္​းလွသည္​။

---

"​ေဒၚဖြားခင္​အိပ္​ယာထဲ လဲ​ေနၿပီတ့ဲ" ​ေဟ ဟုတ္​လား ဒါဆိုမၾကာ​ေတာ့ဘူးထင္​တယ္​ကြ​ေနာ္​""လဲဆိုအသက္​ကလဲ ႐ွယ္​ဆယ္​နားကပ္​​ေနၿပီလဲကြာ"
"မင္​းတို႔ကလဲကြာ သူမ်ားကိုမ​ေျပာ​ေကာင္​းမဆို​ေကာင္​း ဖြဖြ"

မွန္​သည္​ ​​ေဒၚဖြားခင္​ ဇရာ၏ ဧရိယာအတြင္​း ​ဗ်ာဒိ၏ ဒဏ္​ကိုခံ​ေနရၿပီ။မရဏသို႔မ​ေ႐ာက္​​ေသး​ေသာ္​ျငား အသက္​အရြယ္​၏ ထု​ေထာင္​းမႈ ငယ္​စဥ္​က လုပ္​ကိုင္​႐ုန္​းကန္​ခ့ဲရ​ေသာဒဏ္​တို႔က စုၿပီးခံ​ေနရၿပီ။အိပ္​ယာထဲလဲ​ေနသည္​ ဆို​ေတာ့လဲ အ​ေဝး​ေရာက္​​ေန​ေသာ ႏွင္​းျမ မွအပ က်န္​သား​ေတြ​ေျမး ​ေတြကလဲျပဳစုက်ပါသည္​။အစားအ​ေသာက္​လဲ ​ေသခ်ာ​ေကြၽး​ေမြးၾက႐ွာပါသည္​။သို႔​ေသာ္​လည္​း ​ေဒၚဖြားခင္​၏ ျပသနာကား အသက္​အရြယ္​ႀကီးရင္​့မ​ႈ​ေၾကာင္​့သတိ​ေမ့​ေလ်ာ့တတ္​လာျခင္​းပင္​။
ဤကာလ၌ပင္​ ရပ္​ရြာထဲမွ လူမမာသတင္​း​ေမးလာက်သူမ်ားက
"အ​ေမႀကီး​ေနသာထိုင္​သာ ရိွရ႕ဲလား"
"​ေအးကြယ္​ ​ေနသာသလိုရိွပါတယ္​"

"အ​ေမႀကီး ထမင္​း​ေရာစားၿပီးၿပီလား"
​ေအာ္​ ​ေအးမစားရ​ေသးပါဘူးကြယ္​၊က​ေလး​ေတြကလဲ မအားက်​ေတာ့ အ​ေမႂကီးကိုမ​ေကြၽးက်​ေသးပါဘူး"
​"​ေန​ေတာင္​ျမင္​့​ေနၿပီ၊အ​ေမႀကီးရယ္​ ဆာ​ေလာက္​​ေရာ​ေပါ့"
တကယ္​​ေတာ့ အ​ေစာထဲက သားအႀကီးရ႕ဲ မိန္​းမျဖစ္​သူက ျပင္​ဆင္​​ေကြၽး​ေမြးၿပီိးသားျဖစ္​သည္​။သတိ​ေမ့​ေလ်ာ့လာ​ေသာ​ေၾကာင္​့ သတိလက္​လြတ္​​ေျပာျဖစ္​ခ့ဲသည္​။ဒီ​ေတာ့​ေခြၽးမျဖစ္​သူက မ်က္​ႏွာပ်က္​​ေနၿပီ၊ဒါသက္​သက္​ ငါတို႔ကိုပတ္​ဝန္​းက်င္​မွာ အ႐ွက္​ရ​ေအာင္​လုပ္​တာ ဟုျမင္​လာသည္​။

​"​ေယာက်္​ား ​ေတာ့္​အ​ေမက ကြၽန္​မတို႔ကိုပတ္​ဝန္​းက်င္​မွာ ဒီလို ဒီလိုပဲ အ႐ွက္​ကြဲ​ေအာင္​လုပ္​​ေနတာ"​ေအးပါမိန္​းမရယ္​ ကိုယ္​့
ဝတၱရားသာမပ်က္​ကြက္​ပါ​ေစနဲ႔ အ​ေမ့ကို​ေကြၽးပါ"
သို႔​ေသာ္​လည္​း ၿငိဳျငင္​လာသည္​။​ေကြၽး​ေမြး​ေသာ္​လည္​း အရင္​လို​ေစတနာမပါလွ၊တာဝန္​တစ္​ခုအ​ေနသာ ​ေကြၽးသည္​။အစက္​အရြယ္​​ေၾကာင္​့ သတိတရား ​ေမ့လြတ္​​ေလျခင္​းဟုမျမင္​က်။

---

အ​မယ္​ႀကီး ​ေဒၚဖြားခင္​ အိပ္​ယာထဲ​လဲ​ေန​ေပမယ္​့ စိတ္​ဓာတ္​က​ေတာ့မာခ်ာလွသည္​။ကံအား​ေလ်ာ္​စြာ ဝမ္​းမီးအား​ေကာင္​းသျဖင္​့ အစားအစာ စာလ်င္​လဲ ခန​ေလးနဲ႔ အစာ​ေက်ညႇပ္​လြယ္​လွသည္​။

"​ေယာက်္​ား​ေရ ​ေတာ္​့အ​ေမက ဟုတ္​​ေကာဟုတ္​ရ႕ဲလား အိပ္​ယာထဲသာလဲ​ေနတာ စားလိုက္​တာ သရဲမရဲ​ေနာ္​"
"မင္​းစိတ္​ထင္​လို႔​ေနမွာပါမိန္​းမရယ္​"
"က်ဳပ္​က​ေတာ့ သိပ္​မ႐ိုးဘူးထင္​တာပဲ"
"ကဲပါကြာ၊ငါဆို႔​ေစာင္​့ၾကည္​့ရင္​​ေတာ့ အ​ေျဖသိရမွာ​ေပါ့"

---

အသက္​အရြယ္​ငယ္​ရြယ္​စဥ္​က ကိုယ္​့​ေျခကိုယ္​ကိုယ္​့​ေျခကိုယ္​လက္​့လက္​ကိုယ္​့​ေျခကိုယ္​လက္ခူးခပ္​စားလို႔ရ​ေသာ္​လည္​း ခုအခါ "သားတို္႔ သမီးတို႔ ​ေျမးတို႔ရယ္​ အ​ေမဆာလို႔ပါ"လို႔​ေျပာမထြက္​၊အစားအ​ေသာက္​အတြက္​နဲ႔ မိမိအ​ေပၚကို ၿငိဳျငင္​မွာစိုးလွသည္​။​ေျမး​ေတြကလဲ ​ေဆာ့ကစားမက္​​ေနသျဖင္​့ အဖြား ျဖစ္​သူကိုဂ႐ုတစိုက္​ မ​ေကြၽး​ေမြးႏိုင္​က်။ဘာပဲျဖစ္​ျဖစ္​ အမယ္​ႀကီး​ေဒၚဖြားခင္​ သူတို႔​ေတြကိုကုိယ္​့အတြက္​ အလုပ္​မမ်ား​ေစခ​်င္​ ။ဆာ​ေလာင္​​ေန​ေသာ္​လည္​း အံႀကိတ္​ခံသည္​။

---

ႀကိဳ႕ကုန္​းရြာက​ေလးကို လ​ေရာင္​မိွန္​မိွန္​​ေလးသာလြမ္​းျခံဳထားသည္​။ ပတ္​ဝန္​းက်င္​မွ ​ေခြးတို႔က အူငင္​​ေနၾကသည္​။တစ္​အိမ္​သားလံုးအိပ္​​ေမာက်​ေနခ်ိန္​ျဖစ္​သည္​။အမယ္​ႀကီး ဆာ​ေလာင္​မႈကိုအံၿငိတ္​ခံ​ေန​ေသာ္​လည္​း ဝမ္​းမီးက​ေတာက္​​ေလာင္​လာသည္​။ဆာ​ေလာင္​မႈ ဒဏ္​ကို​ေျဖမဆည္​ႏိုင္​​ေတာ့။တကယ္​​ေတာ့​ေဟ့ဘယ္​သူ​ေရ ထစမ္​းငါ​ဗိုက္​ဆာလို႔၊ထမင္​းခူးခပ္​​ေကြၽးစမ္​းပါလို႔ခိုင္​းႏိုင္​​ေသာ္​လည္​း သူတို႔ခမ်ာ တစ္​​ေနကုန္​ပင္​ပန္​းႀကီးစြာလုပ္​ကိုင္​က်ၿပီးျပန္​လာတာဟု​ေတြးလ်က္​ မႏိုးရက္​​ေပ။ အိပ္​ယာမွအားယူထကာ ဖင္​တရြတ္​ဆြဲလ်က္​ ​ေနာက္​​ေဖးမီးဖိုးသို႔ တ​ေရြ႕တ​ေရြ႕ သြားသည္​။​ေၾကာင္​အိမ္​တံခါးကိုဆြဲဖြင္​့ၾကည္​့​ေတာ့ အထဲမွာ​ေတြ႔ရ​ေသာဟင္​းအိုးကိုဆြဲယူ၍ ဆာ​ေလာင္​မႈကို​ေျဖ​ေဖ်ာက္​​ေလ​ေတာ့သည္​။
"ကိုထြန္​း​ေအာင္​ ကိုထြန္​း​ေအာင္​ ထစမ္​းပါအံုး​ေတာ္​"
" ဟင္​း.....ဘာလဲမိန္​းမရာ ငါအိပ္​​ေကာင္​း​ေနတာကို""ဘာျဖစ္​လို႔တုန္​းဟ"
"ဘာျဖစ္​ရမွာတုန္​း​ေတာ္​့အ​ေမ အိပ္​ယာထဲမရိွ​ေတာ့ဘူး​ေတာ့ ""​ေဟ ဒါဆိုဘယ္​​ေရာက္​သြားတာတုန္​း"
"က်ဳပ္​ျပမယ္​ လာခ့ဲ"လင္​မယားႏွစ္​​ေယာက္​အသာ​ေျခ​ေဖာ့၍ ​ေနာက္​​ေဖးမီးဖို​ေခ်ာင္​သို႔ အသာ​ေခ်ာင္​းက်​ေတာ့ ​ေဒၚဖြားခင္​ ဟင္​းအိုးကို အားပါးတရ ႏိႈက္​ယူစား​ေသာက္​​ေနသည္​ကို​ေတြ္ရ​ေလသည္​။
"ကဲ က်ဳပ္​မ​ေျပာဘူးလား၊ ​ေတာ္​့အ​ေမက ပံုမွန္​မဟုတ္​ပါဘူးလို႔"
"​ေအးဟ အ​ေမဖုတ္​ဝင္​​ေနတာမ​်ားလားမသိဘူး​ေနာ္​"
"​ေသခ်ာတာ​ေပါ့ သိပ္​​ေသခ်ာတယ္​"
"အ့ဲတာဆိုငါတို႔ဘာလုပ္​က်ရင္​ ​ေကာင္​းမလဲ "
"ဘာပဲျဖစ္​ျဖစ္​က်ဳပ္​​ေတာ့ ဒီအတိုင္​း ဆက္​မ​ေနရဲ​ေတာ့ဘူး၊ဖုတ္​ဝင္​ရင္​သူတို႔ကအသားခ်င္​းထိတာနဲ႔ ​ေသြးစုပ္​တယ္​လို႔ုၾကားဖူးတယ္​"
"​ေအးဟာ ငါတို႔အ​ေျခအ​ေန​ေစာင္​့ၾကည္​့ရတာ​ေပါ့"
ဒီလိုနဲ႔ တအိမ္​သားလံုးက ​ေဒၚဖြားခင္​ကို အရင္​ထက္​ပိုဂ႐ုစိုက္​မႈ​ေလ်ာ့နည္​းလာသည္​။ ​ေျမး​ေတြကလဲ သူတို႔အဖြားက ဖုတ္​ဝင္​​ေနသည္​ဟူ၍ မိဘ​ေတြဆီက တစြန္​းတစၾကားထားရ​ေတာ့ အနားမကပ္​ရဲ ​ေၾကာက္​က်သည္​။ထမင္​း​ေကြၽးခ်ိန္​အရင္​လိုပင္​ပံုမမွန္​​ေတာ့။အမယ္​ႀကီးလဲ တ​ေျဖး​ေျဖးအင္​အား​႐ုတ္​​ေလ်ာ့လာသည္​။

---

လမိုက္​​ေသာညတစ္​ည၊ပတ္​ဝန္​းက်င္​ မွာတိတ္​ဆိတ္​ၿငိမ္​သက္​​ေနသည္​။တစ္​ခ်က္​တစ္​ခ်က္​ ငွက္​ဆိုး​ေအာ္​သံမွတပါး ပကတိ တိတ္​ဆိတ္​ၿငိမ္​သက္​လ်က္​.......
"ဂလံု#####ဂလြမ္​!!!!
"ဟာမိန္​းမထစမ္​း ​ေနာက္​​ေဖးသူခိုးဝင္​တာလားမသိဘူး"
အိမ္​ယာ​ေဘး ထားအိပ္​​ေလ့ရိွ​ေသာ ဝါးရင္​းတုတ္​ပိုင္​းႏွင့္​ ဓာတ္​မီးယူ၍ ထြက္​လာ​​ေတာ့ အခန္​းဝတြင္​ အငယ္​​ေကာင္​​ေအာင္​ကိုနဲ႔ တိုက္​မိသည္​။
"အကိုက်​ေနာ္​လဲ​ေနာက္​​ေဖးကအသံၾကား လို႔
ထြန္​း​ေအာင္​ဘာမွျပန္​မ​ေျပာ​ေတာ့ ဓာတ္​မီးျဖင္​့ ​ေနာက္​​ေဖးဘက္​ထိုးၾကည္​့လိုက္​ရာ ​ေဒၚဖြားခင္​၊ ပါးစပ္​ထဲမွာလဲ ပလုပ္​ပ​ေလာင္​းနဲ႔ သူ႔သားသမီး​ေတြျမင္​​ေတာ့ ပစ္​လဲက်သြား​ေလ​ေတာ့သည္​။

---

"​ေဒၚဖြားခင္​ႀကီးက ဖုတ္​ဝင္​​ေနတ့ဲကြ"
"​ေဟမင္​းဟာက ဟုတ္​ရ႕ဲလားကြာ"
"ဟုတ္​ဆို ညကဖုတ္​ဝင္​ၿပီး ​ေၾကာင္​အိမ္​ထဲက အမဲသား​ေတြႏိႈက္​စား​ေနတာကို သူ႔သား​ေတြကုိယ္​တိုင္​မိတာတ့ဲ"
"​ေအးကြ ငါလဲထင္​​ေတာ့ထင္​တယ္​ အဖြားၿကီးက တ​ေျဖး​ေျဖးပိန္​ပိန္​လာတယ္​ကြ"
ရြာထဲ၌ ​ေျပာဆို​ေနက်ျခင္​းျဖစ္​သည္​။​ေဒၚဖြားခင္​ႀကီးဖုတ္​ဝင္​​ေနသည္​ဟုတစ္​ရြာလံုး ပ်ံ့ႏွံ​ေနၿပီ။
Writter by MINHTET YEYINT
ခ်စ္​ျခင္​းမ်ားစြာျဖင္​့.........
စာတစ္​ခု​ေရးသား​ေတြး​ေခၚပံုကအစ စိတ္​႐ွည္​လက္​႐ွည္​သင္​ၾကားျပသ​ေပး​ေသာဆရာတင္​လိႈင္​ဦး အားအထူးပင္​ ​ေက်းဇူးတင္​ရိွပါသည္​ ခင္​​ဗ်ာ။
Photo credit google
@zinminhtet
MSC-126
HFS-5