ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ တကၠသိုလ္ အပိုင္း(၄)

အတန္းေရွ႕ေရာက္ေတာ့ဆရာမကကိုယ့္နာမည္ႏွင့္ေနရပ္လိပ္စာကို အဂၤလိပ္လို မိတ္ဆက္ခိုင္းပါသည္။ဆရာမကနမူနာပံုစံအရင္ေျပာျပသည္။ျပီးေတာ့က်ြန္ေတာ္ကိုေျပာခိုင္းသည္။စေျပာေတာ့အသံကတုန္ေနသည္။အဆင္ေျပေျပေျပာႏိုင္လို႔ေတာ္ပါေသးသည္။မိတ္ဆက္ခိုင္ျပီးျပီျဖစ္၍ေနာက္ထပ္စာမေမးေတာ့ပူးဟုထင္ကာမ်က္ႏွာထပ္ေျပာင္ပါသည္။ကံဆိုးစြာပင္ေနာက္တစ္ၾကိမ္စာေမးခံရသည္။ေဘးကသဟ္ခ်င္းကအေျဖဝိုင္းျပထားလို႔အဆင္ေျပသြားပါသည္။

အတန္းခ်ိန္ျပီးေတာ့ဆရာမႏွင့္လည္းအေတာ္ရင္းႏွီးသြားပါသည္။ေနာက္တစ္ခ်ိန္ကAmခ်ိန္ျဖစ္သည္။ဆရာမနာမည္ကေဒါက္တာစုမြန္ျမင့္ျဖစ္သည္။ဆရာမကသမိုင္းပါေမာကၡျဖစ္သည္။သေဘာအလြန္ေကာင္းျပီးမ်က္ႏွာကအျမဲတမ္းျပံဳးျပံဳးေလးႏွင့္ျဖစ္သည္။ဆရာမကစာကိုမနက္ဖန္မွစသင္မည္ဟုေျပာျပီးသမိုင္းေၾကာင္းမ်ားကိုရွင္းျပေပးျပီးသမိုင္းသင္ရျခင္း၏ရည္ရြယ္ခ်က္ကိုေျပာျပေပးပါသည္။

သမိုင္းသင္ရျခင္း၏အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္မွာမအေအာင္ဟုေျပာေတာ့က်ြန္ေတာ္တို႔အားလံုးဝိုင္းရီၾကပါသည္။က်ြန္ေတာ္တို႔ရီသံေတတိတ္သြားေတာ့ဆရာမကရွင္းျပေပးပါသည္။လူတိုင္းလူတိုင္းမိမိတို႔၏လူမ်ိဳးႏွင္းမိမိတို႕ႏိုင္ငံေတာ္၏သမိုင္းေၾကာင္းကိုသိဖို႔လိုေၾကာင္း သမိုင္းေၾကာင္းအျဖစ္ျပက္မ်ားထဲမွေကာင္းေသာအရာမ်ားကိုေလးစားအတုယူရမည့္အျပင္ သမိုင္းထဲကအဆိုးမ်ားကိုလဲသင္းခန္းစားယူကာမ်က္ေမွာက္ေခတ္တြင္သမိုင္းထဲကအမွားမ်ိဳးကိုထပ္မံမၾကဴးလြန္ေအာင္အသိတရာႏွင့္ဆင္ျခင့္သင့္ေၾကာင္းေျပားပါသည္။

ကိုယ္လူမ်ိဳးကိုယ့္ႏိုင္ငံ၏သမိုင္းေၾကာင္းကိုမသိသူသည္လူအႏွင့္တူသည္။ကိုယ္ႏိုငိငံ၏ ပထဝီကိုမသိေသာသူသည္မ်က္ကန္းႏွင့္တူသည္ဟုဆရာမေျပာျပပါသည္။ဆရာမရွင္းျပသည္မွာစိတ္ဝင္စားဖြယ္ေကာင္းေသာေၾကာင့္က်ြန္ေတာ္တိုု႕အားလံုး တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္စြာနားေထာင္ေနၾကသည္။ခနေနေတာ့ဆရာမအတန္းခ်ိန္းျပီးသြားပါသည္။

ေနာက္တစ္ခ်ိန္မွာေမဂ်ာဆရာမတစ္ ဦး၏အခ်ိန္ျဖစ္သည္ဆရာမလာေသးသျဖင့္အတန္းထဲတြင္တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦးစကားေျပာျခင္းစေနာက္ျခင္းမ်ားျဖင့္လက္ပံပင္ဇရက္က်သလိုဆူညံေနသည္။၁၅မိနစ္ေက်ာ္တဲ႕အထိဆရာမေရာမလာေသးပါ။ခနေနေတာ့က်ဴတာဆရာမေလးေရာက္လာျပီးဆရာမၾကီးအစည္းေဝးသြားရလို႔အတန္းခ်ိန္မဝင္ႏိုင္ေၾကာင္းေျပာေတာ့က်ေနာ္တိုအားလံုးဟန္မေဆာင္ႏိုင္ဘဲေဟးဟူျပိဳင္တူထေအာ္မိၾကသည္။

ဆက္ပါဦးမည္..........
MSC 249
@zawhtat