LIFE AND MONEY (ဘ၀ နဲ႔ ေငြ)

အရင္တုန္းကလူၾကီးေတြပဲေကာင္းတယ္။ခုအသက္၇၀ ၈၀ တြင္းေတြေလ။အဲ့တုန္းကဆိုအိမ္ေထာင္ျပဳခ်င္ျပဳလိုက္ေအးေဆးပဲဗ်။တအားစဥ္းစားစရာကိုမလိုတာ။ခေလးေတြလဲတားစရာမလိုဘူး။ေမြးပဲ။တားလဲတားစရာမရွိဘူးဘာေဆး၀ါးမွလဲ။တားစရာလဲလိုဘူးကိုးဗ်ာ။စီးပြားေရးကေျပလည္တာကိုး။ဖေအတစ္ေယာက္လုပ္တာနဲ႔ကိုတစ္မိသားစုလံုးစားလို႕ရတယ္။ႏွစ္ေယာက္လုပ္ရင္ပိုေနျပီ။ခုေနာက္ပိုင္းၾကေတာ့ တျဖည္းျဖည္းစိုးရြားလာတာ။ခုက်ေနာ္တို႕ပတ္၀န္းက်င္မွာဆိုရင္ ကေလးသံုးေယာက္ယူတဲ့အိမ္ေတာ္ေတာ္ရွားေနျပီ။ႏွစ္ေယာက္ေတြကမ်ားေနျပီ။ဒါေတာင္တစ္ေယာက္ထဲဆိုပ်င္းမွာဆိုးလို႕ေနာက္တစ္ေယာက္ယူေပးတာမိဘေတြကေစတနာနဲ႔ေလေဟေဟး။

စီးပြားေရးအဆင္မေျပတာေၾကာင့္အမ်ားဆံုးမယူျဖစ္ၾကေတာ့ဘူးကေလးေတြ။ေနာက္တစ္ခ်က္ကဖေအတစ္ေယာက္လုပ္စာနဲ႔လဲစားလို႕မရေတာ့ဘူးဗ်။မေအပါ ပါလာတာ လုပ္ရတာ။သနားစရာေပါ့ေလ သူ႕မွာကေလးလဲထိန္း အိမ္မႈကိစၥလဲလုပ္ တေနကုန္ကိုမနားရရွာတာ။ဒီၾကားထဲေယာက္က်ားကဆိုးရင္ေသေရာ။ေယာက္က်ားမ်က္ႏွာကလဲၾကည့္ေနရေသးတယ္။ဒီေန႔အလုပ္အဆင္ေျပလာလား။သူ႕မ်က္ႏွာေကာင္းလား။အင္းးးမိန္းမေကာင္းေတြကိုေျပာတာပါ။တစ္ခ်ိဳ႕ေတာ့မပါဘူးေလ။ေငြေၾကာင့္မိန္းမေတြပါအလုပ္ထဲဆင္းလာရျပီ။ႏိုင္ငံေၾကာင့္မခ်မ္းသာတာေတာ့ထည့္မေျပာေတာ့ပါဘူး။ဒါကေတာ့ေတာ္ေတာ္ၾကိဳးစားယူရအံုးမွာ။က်ေနာ္တို႕ေနာက္မ်ိဳးဆက္ထိေတာင္ မေသခ်ာတဲ့လမ္းလို႕ပဲျမင္ေသးတယ္။ႏိုင္ငံအေျခေနကေတာ္ေတာ္ေလးျပိဳလဲထားတာကိုး။

ခ်စ္သူရည္းစားေတြက်ျပန္ေတာ့လဲ တစ္ေယာက္ထဲၾကိဳးစားတုန္းကအေကာင္း။ႏွစ္ေယာက္ေနရင္တူတူၾကိဳးစားမယ္အဆင္ေျပမယ္လို႕ထင္ၾကတာေတြလဲရွိသဗ်။တစ္ခုရွိတာကလက္ေတြ႔ကြင္းဆင္းတာနဲ႔ အေတြးဆုိတာ တစ္ထပ္ထဲမက်ဘူးဆိုတာကို လက္ေတြ႔လုပ္တဲ့သူေတြပဲသိတယ္။ထိုင္ေတြးေနတဲ့သူကေတာ့သိမွာမဟုတ္ဘူး။တကယ္လဲေပါင္းလိုက္ေရာ ခနပဲအဆင္ေျပျပီးေတာ့ေနာက္က်ျမင္လာက်ေရာ။နင့္အိမ္ကဘာျဖစ္တယ္ ငါ့အိမ္ကဘာျဖစ္တယ္နဲ႔ေလ။နင့္အေမကဘယ္လိုငါ့အေမကဘယ္လို။အေဖေတြကေတာ့ေအးေဆးေနတာမ်ားသကိုးအာ့ေၾကာင့္လဲလင္မယားေတြရန္ျဖစ္ရင္အေမကိုပဲေျပာၾကတာတာေလ။မေအေတြကလဲမေနႏိုင္ဘူးကိုးသားသမီးထိရင္။ဖေအဆိုတဲ့အမ်ိဳးကေတာ့ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ေတြပါမွသူတို႕လဲ၀င္ပါၾကတာ။

ခုေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့သိတတ္တဲ့သားသမီးပါလာတဲ့အခါ အေဖအေမတင္မကေတာ့ဘူး သူပါလုပ္လာရတာ ေငြရဖို႕ကို။မိဘေတြအေနနဲ႔ကလဲေမြသာေမြးလိုက္ရတာေကာင္းလားဆိုးလားဆိုတာၾကီးလာမွသိတာ။ငယ္ငယ္ထဲကေတာ့ေကာင္းႏိုးေကာင္းႏိုးေပါ့ေလ။ၾကီးမွသိတာကိုး။ဘယ္လိုေတြလဲဆိုတာ။အက္ေတာ့ေျပာခ်င္တာကခုေခာတ္ၾကီးမွာ ေငြေၾကာင့္ မိဘလဲမေနရ သားသမီးလဲမေနရျဖစ္ေနတဲ့ေခာတ္ပဲဗ်။အကုန္အလုပ္လုပ္ႏိုင္မွေတာ္ကာက်မယ္။၅က်ပ္ေခတ္ကေန ၅၀၀ ေခတ္ေရာက္ေနတာကိုးဗ်ာ။က်ေနာ္တို႕မ်ိဳးဆက္ေတြဆိုရင္ ငါးေထာင္ေခတ္ ျဖစ္မသြားဘူးလို႕မေျပာႏိုင္ဘူး။ခုကက်ေနာ္ဆိုအသက္၃၀။မိဘကိုလုပ္ေကၽြးေနရတဲ့သူ။မိန္းမကိုမယူႏိုင္ေသးတာ။အဲ့ေငြေၾကာင့္ပဲ။ဘာလို႕လဲဆိုအိမ္မွာကထိုင္စားမယ့္သူကအဖြားရယ္ အေမရယ္ အမရယ္ရွိတာေလ။သံုးေယာက္တစ္ေယာက္။အမက၃၃။သူကအလုပ္မလုပ္ဘူးလားဆိုေတာ့ ေမြးထဲကမ်က္စိမျမင္ရတာ။

အက္ေတာ့ေလာကၾကီးကို၃ေယာက္တစ္ေယာက္ဖိုက္ေနရတာေပါ့။အဖြားကစက္ခ်ဳပ္တယ္ ခုေလျဖတ္ထားတယ္။အေမက အဖြားနဲ႔အမကိုျပဳစုေနရလို႕ဘာအလုပ္မွမလုပ္ႏိုင္ဘူး။က်ေနာ္တို႕ငယ္ငယ္ကေတာ့သူလုပ္တာေပါ့ေလ။ခုေတာ့အနားေပးလိုက္ပါျပီ။အိမ္မွာပဲ ေအးေအးေဆးေဆးေနခုိင္းေတာ့တယ္။အက္ေတာ့ ဘ၀ဆိုတာတိုက္ပြဲက က်ေနာ့္တြက္တယ္မွန္တဲ့စာသားကိုးဗ်ာ။အဲ့ဒါနဲ႔ပဲေရွ႔ဆက္ရတာ အသက္၂၀ ထဲက စီးကေငြရွာလာတာ ခု ၃၀။ဒီစကားတစ္ခြန္းထဲနဲ႔ေရွ႔ဆက္ေနရတာကိုး။အားငယ္ေနရင္ရြတ္ေနေလ ဘ၀ဆိုတာတိုက္ပြဲ ဘ၀ဆိုတာတိုက္ပြဲ။ေၾသာ္ ေတာ္ေသးတာ ဘ၀ မိုလို႕ ဘပိန္ဆိုမလြယ္ဘူးဗ်ာ။အလုပ္စလုပ္တုန္းကလဲေတြးတယ္တစ္ေယာက္ကိုဘယ္ေလာက္က်မလဲတစ္ေန႔ကို။အင္းအနည္းဆံုးတစ္ေန႔ ၁၅၀၀။၁၅၀၀ ေလးေယာက္ဆိုေတာ့ ၆၀၀၀။အံမယ္ေတြးတာက်တယ္လြယ္သကိုးဗ်ာ။

ကြန္ပ်ဴတာျပင္တာေလ၂၀ တုန္းက က်ေနာ္တို႕ေခတ္ကိုးဗ်ာ။ရံုးေတြလိုက္ျပင္ေဘာ္ဒါတစ္ေယာက္နဲ႔ ။အံမယ္မဆိုးဘူး ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ကို တစ္လ၇သိန္းေလာက္ရတာ။ဒါမယ့္တျဖည္းျဖည္းနဲ႔အဲ့လိုရံုးေတြလိုက္ျပင္တဲ့သူကမ်ားမ်ားလာတာ။ေရွ႔ကလုပ္ရင္ေနာက္ကေစ်းေလွ်ာ့ေပးျပီးဂ်င္းထည့္တဲ့ေကာင္ေတြကမ်ားသား။ကိုယ္ေတြကတစ္လံုးျပင္၆ေထာင္ဆို အံမယ္ဒင္းတို႕က၅ေထာင္။ကိုယ္ေတြကငါးေထာင္လဲဆိုေရာ သံုးလံုးျပင္သူတို႕ကတစ္လံုးလက္ခမယူ။ဒါနဲ႔ေဘာ္ဒါႏွစ္ေယာက္တိုင္ပင္ပီးေတာ့ဆိုင္ေလးဖြင့္က်မယ္ေပါ့။အဲ့တာနဲ႔အဲ့ေလာက ထဲပစ္၀င္တာေျခစံု ဆိုင္ေလးဖြင့္ႏိုင္ေအာင္ၾကိဳးစားၾကတာတူတူေပါ့။စက္ပစၥည္းေတြကိုစိတ္၀င္စားတယ္ေလ။ကိုက္တယ္အလုပ္နဲ႔လူနဲ႔။တစ္ခုပဲရွိတယ္ ညည ဆိုအမိႈက္ပံုထဲအိပ္ေပ်ာ္သြားတာ။အမိႈက္ေကာက္တဲ့ေကာင္လိုပါပဲ။အပ်က္စီးေတြၾကားထဲမွာေလ။ေဟေဟး။

တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ခုေတာ့ဆိုင္နဲ႔ျဖစ္ေနျပီ။ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ဖုန္းျပင္တယ္ေလ ပ်ဥ္းမနားမွာ။အံမယ္ဆိုင္နဲ႔ျဖစ္သြားျပီဆိုလို႕ေတာ္ေတာ္တိုးတတ္လာတယ္ထင္ေနတာလား။ဘယ္ဟုတ္မလဲ လံုးလည္ခ်ာလည္ပဲ။အခံမွမရွိပဲကိုးဗ်ာ။ဆိုင္ဖြင့္ရင္ေျပလည္ျပီထင္ေနတာ။အဲ့တာေၾကာင့္လုပ္ၾကည့္မွသိတယ္လို႕အစကေျပာတာေပါ့။ဘယ္ေျပမလဲဗ်။အျပာေကာင္ေတြလာတယ္ေလ။စည္ပင္။အံမယ္္ အခြန္တဲ့။တစ္ႏွစ္ကိုေျခာက္ေသာင္းတဲ့ဒေပးတယ္ဗ်ာ ႏိုင္ငံေတာ္တြက္တစ္ေထာင့္တစ္ေနရာကေနအခြန္ေဆာင္တယ္။ဂုဏ္ယူေနတာေပါ့သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္။အံမယ္ အျဖဴေတြထပ္လာတယ္ေလ။ဘာလဲလို႕ အစ္မ။ဆိုင္းဘုတ္ခြန္တဲ့။အိုေဆာင္ရမွာေပါ့ဗ်ာ။ႏိုင္ငံတြက္ ေက်နပ္တယ္ဗ်ာ။ ေက်နပ္ေနရံုပဲရွိေသး တယ္ အစိမ္းေတြလာတယ္ေလ။ဘာလဲလို႕ အစ္မ။အစိုးရနယ္နိမိတ္မိုလို႕ ေျမခြန္တဲ့။ေရာ့ေရာ့အစ္မ။အဲ နက္ျပာေရာင္ေတြလာတယ္သိပ္မၾကာဘူး ဘာလဲအစ္ကိုတို႕ေရ။ဆိုင္ရွင္တစ္စိတ္ေလာက္လာပါအံုးခင္ဗ်ာ။က်ေနာ္တို႕မီးသတ္က ေဆးဗူး၀ယ္ရမွာဘာညာဘာညာ ဟုတ္ကဲ့အစ္ကို႕ေရ႕။မီးေဘးအႏၱရာယ္အကိုေရးး။ဟုတ္ဟုတ္။သားေရ။ေအာ္အန္တီ ဘယ္လွည့္လာလဲ။ေၾသာ္ သားတို႕အဆင္ေျပရဲ့လားလာၾကည့္တာ ေရာင္းေကာင္းရင္လဲ အခန္းခေလးနည္းနည္းတတ္ေပးအံုးေနာ္႔။ဟာ။ျမင္ဖူးတယ္ထင္ေနတာ အခန္းပိုင္ရွင္ဟ။ဟုတ္ကဲ့ အန္တီ။ခုမွတစ္ႏွစ္ေတာင္မျပည့္ေသးပါဘူးအန္တီရယ္ ဒီလိုပဲ သိပ္မေကာင္းေသးဘူး ။ျငီးရတာ ဓါတ္တိုင္ေပၚက ခိုေတာင္ဘယ္ပ်ံသြားလဲ မသိလိုက္ဘူး။ေအး သား။အန္တီျပန္အံုးမယ္ ေရာင္းေကာင္းပါေစကြယ္။ဟုတ္ဟုတ္။

အံမယ္ ျပီးျပီထင္ေနတာလား ျပီးေသးဘူးရယ္။အျဖဴစိမ္းေတြလာျပန္တာပဲဗ်။နားဘူးကိုး။ဘာလဲဟင္။အျမတ္ေတာ္ခြန္တဲ့။နားလည္ဘူးဗ်။ဘာလဲအဲ့တာ။ေမာင္ေလးတို႕အျမတ္ရဲ့ဘာညာဘာညာ တစ္ႏွစ္စာကို အစ္မတို႕က ဘယ္ေလာက္နဲ႔စားျပီးေတာ့ ဘယ္လိုယူတာ။ေမာင္ေလးတို႕မိုလို႕သက္သာတာ က်န္တဲ့ဆိုင္ေတြကႏွစ္သိန္းေက်ာ္တယ္ ေမာင္ေလးတို႕ေရာင္းအားေလးနဲ႔က်ေတာ့အားနာလို႕ တစ္သိန္းခြဲပဲေပးေလေနာ္ေမာင္ေလး။ေအာ္ဟုတ္ကဲ့အစ္မ။ေက်းဇူးတင္လိုက္တာဗ်ာ ေလွ်ာ့ေပးတာ။အင္းေမာင္ေလး။အံမယ္အိမ္ကအစ္မနဲ႔ေတာင္ အဲ့လိုျပံဳးမေျပာဖူးဘူး။ရံုးလာခဲ့ေနာ္ေမာင္ေလးေရ။အမေစာင့္ေနမယ္ ကိုးနာရီကေန ညေနသံုးနာရီထိ။ဟုတ္ကဲ့။ဒါနဲ႔ေမးစရာေလးရွိလို႕အစ္မ ျမတ္တာေတာ့ဟုတ္ျပီ။ရံႈးရင္ေရာ အစ္မ အစိုးရကစိုက္ေပးလား။အရံႈးေတာ္ခြန္ေလးေရာရွိလားအစ္မ။အယ္ကြယ္ေမာင္ေလးရယ္ ရွိဘူးေလ။အစိုးရဆိုတာကိုယ့္တံေတြးကိုယ္ျပန္မမ်ိဳဘူးေမာင္ေလးရဲ့သြားမယ္ေနာ္။

ေၾသာ္ဟုတ္ကဲ့အစ္မ။သူလမ္းေလွ်ာက္သြားတဲ့ေနာက္ေက်ာျပင္ကိုၾကည့္ျပီးေတာ့။ေၾသာ္အစိုးရဆိုတာ ေထြးျပီးသားတံေတြးျပန္မမ်ိဳဘူးကိုး။အျဖဴအမဲ-အေကာင္းအဆိုး-ဆန္႕က်င္ဘက္ေတြဒြန္တြဲေနတဲ့ေလာကၾကီးမွာ အျမတ္ေတာ္ခြန္ရွိတာ အရံႈးေတာ္ခြန္မရွိဘူးဆိုေတာ့ ရင္ထဲမွာတစ္မ်ိဳးၾကီး။အမ်ိဳးအမည္မသိတဲ့ေ၀ဒနာတစ္ခုခံစားလိုက္ရတယ္။အစိုးရ၀န္ထမ္းလုပ္ခဲ့ရင္ေကာင္းသား။ဒါလဲစဥ္းစားတာ။တကယ္အစိုးရ၀န္ထမ္းေတြကလဲ အစိုးပဲရတာ ကိုယ္ကဘာမွရဘူး

ေသခါနီးမွရတာငါ့တူေရလို႕ေျပာတဲ့သူေတြလဲရွိတယ္ေဟေဟး။ေငြရွာရတယ္ဆိုတာလြယ္တယ္မွတ္လို႕။အက္ေတာ့ ရသမွ်အလုပ္ကိုလုပ္ၾကဗ်ာ။ျပီးေတာ့တအားမသံုးနဲ႔သံုးသင့္တာပဲသံုး။စုၾကမ်ားမ်ား။ပံုးေတြနဲ႔စုတာပိုေကာင္းတယ္။က်န္းမာေရး။အေဖ့တြက္။အေမ့တြက္။လွဴရန္။အေသးသံုး။ဟင္းခ်က္စရာ။အဲ့လိုအဲ့လို။မ်ားမ်ားသာစုထား။

အို နာ ေသ ဆိုေတာ့ သိတယ္မွတ္လား။အို ျပီးနာတယ္လို႕ထင္ၾကတာ တကယ္က အို တာနဲ႔တန္းနာတာ တြဲလ်က္လာတာမေမ့နဲ႔ဗ်။ေငြဆိုတာရႏိုင္သေလာက္စု။သမာအာဇီ၀က်ရင္ျပီးေရာ။သမာအာဇီ၀က်မွလဲေနာက္ဘ၀တြက္ေကာင္းမွာ။ရတာကိုလွဴအံုးထပ္ေကာင္းေအာင္မလွဴပဲေနလဲမေကာငး္ဘူး။ဘ၀ နဲ႔ ေငြကတြဲေနတာ။ေငြရွိသြားရင္ဘ၀ ကို ဘ၀င္ျဖစ္ေအာင္လဲမလုပ္ၾကမိေစနဲ႔ေပါ့ဗ်ာ။ဘ၀က ဘ၀တိုင္းပဲေကာင္းပါတယ္။ဘပိန္လို႕ မေခၚခဲ့တာေတာင္ေရွးကလူေတြကိုေက်းဇူးတင္ရမလို။ငွက္ဆိုတာပ်ံရင္းေသ လူဆိုတာရွာရင္းေသဆိုတာ တယ္မွန္သကိုး။ေငြရွာရင္းလဲတရားမေမ့က်နဲ႔ေပါ့ဗ်ာ။

အားလံုးကိုေလးစားပါတယ္။

ခ်စ္လွစြာျဖင့္

@zarmanizawlinn
Photo credit-Google Image