ကမာၻေပၚက ေစ်းအၾကီးဆံုးအိပ္ယာ...

"ကို"
"ႏြယ္"
"ႏြယ့္ေသြးအေျဖကဘာတဲ့လဲဟင္"
"အေျခေနေကာင္းတယ္ႏြယ္"
"ေသြးအားနည္းတာတစ္ခုပဲရွိတယ္တဲ့၊က်န္တာအားလံုးအေျခေနေကာင္းတယ္လို႕ေဆးရံုအုပ္ၾကီးေျပာတယ္ႏြယ္"
"ႏြယ့္ ေပါင္က ဘုကေရာ ဘာေျပာလဲကို"
"အဲ့ဒါက ဘာမွမဟုတ္ဘူးတဲ့ႏြယ္ အပူဘုပါ"
"ေတာ္ေသးတာေပါ့ကုိရယ္ အဲ့ဘုကကိုက္ေနတာတစ္ခါတေလက်ရင္ေလ စိုးရိမ္လိုက္ရတာ"
"တနလာၤက်ရင္အကုန္ျပန္စစ္ေပးမယ္တဲ့ ေနာက္တစ္ပါတ္ေပါ့ႏြယ္"
ေတာင္ငူေဆးရံုၾကီးတြင္ျဖစ္သည္။ကိုထြန္းနဲ႔မိႏြယ္ေပါင္းလာတာ(၁၂)ႏွစ္ရွိျပီ။သမီးေလးႏွစ္ေယာက္ထြန္းကားခဲ့သည္။လင္မယားႏွစ္ေယာက္ လယ္အလုပ္ကုိၾကိဳးစားလုပ္ကိုင္က်ရင္းနဲ႔ သမီးေလးေတြကိုေက်ာင္းထားတာ သမီးအၾကီးက(၅)တန္း ေရာက္ေနျပီ။သမီးငယ္ေလးကႏွစ္တန္းတတ္မည္။ႏွစ္ဖက္မိဘေတြက မခ်မ္းသာၾက။ကိုထြန္းတို႕လင္မယားမွာ ကိုယ့္ဒူးကိုယ္ခၽြန္သမားမ်ားသာ။စညားတုန္းက လယ္ေလးႏွစ္ဧက အေမြရသည္။မိဘေတြ တစ္ဖက္ဆီက တစ္ဧကစီလုပ္စားဖို႕ ေပးထားၾကသည္။ဒီလိုနဲ႔ အပတ္တကုတ္လုပ္ၾကရင္း အိမ္ေထာင္သက္ (၁၂)မွာ လယ္(၁၃)ဧကပိုင္သြားျပီ။လင္မယားႏွစ္ေယာက္ေတာ္ေတာ္ေလးၾကိဳးစားလိုက္ရတယ္။အခုေတာ့ႏွစ္ဘက္မိဘေတြကိုလဲ ျပန္ေထာက္ပံ့ႏိုင္ပါျပီ။ခုျဖစ္ေနတာက ဘုေလးက မႏြယ္မွာေပါက္ေနတာၾကာေပျပီ။အလုပ္တအားမ်ားေနလို႕ေဆးရံုမလာျဖစ္တာ။ဘုကေသးေသးေလးကေနၾကီးလာတယ္။တျဖည္းျဖည္းကိုက္လာေတာ့မသြားလို႕မျဖစ္ဘူး။ဒီေန႔ေတာင္အလုပ္ေတြသူမ်ားနဲ႔လႊဲခဲ့ရတာ။လူငွားေတြကိုမႏြယ္ကစိတ္မခ်။ကိုယ့္အလုပ္မဟုတ္ၾကေတာ့ျဖစ္သလိုလုပ္ၾကမွာေတြးျပီးပူေနရတယ္။တနလာၤေန႔ေဆးရံုျပန္လာရအံုးမယ္။မႏြယ္အရမ္းစိတ္ညစ္ေနသည္။

photo credit - wakonyu

"ႏြယ္ေရဒီေန႔တနလာၤေနာ္။သြားရေအာင္ေဆးရံု။ေဆးစာစာရြက္ေတြယူခဲ့ေနာ္။"
"ဟုတ္အစ္ကို"
လင္မယားႏွစ္ေယာက္ဆိုင္ကယ္နဲ႔သြားၾကေပျပီေဆးရံုကို။
"ကိုရယ္ဆိင္ကယ္ျဖည္းျဖည္းေမာင္းေနာ္။ႏြယ့္ေပါင္ကခုန္ရင္ပိုနာလို႕"
"အင္းပါႏြယ္။ျဖည္းျဖည္းပဲေမာင္းမယ္ေနာ္"
ရြာနဲ႔ ေဆးရံုက မိုင္(၂၀)ေက်ာ္ေ၀းသည္။ေနကပူေတာ့ပိုဆိုးသည္။တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ေဆးရံုေရာက္လာၾကသည္လင္မယားႏွစ္ေယာက္။ကိုထြန္းဆရာ၀န္ၾကီးႏွင့္သြားေတြ႔သည္။မိန္းမကို ထိုင္ခံုမွာထိုင္ခိုင္းထားျပီးနားေနေစသည္။ျပန္လာေတာ့ကိုထြန္းမ်က္ႏွာသိပ္မေကာင္း။
"ကိုဆရာ၀န္ၾကီးကဘာေျပာလိုက္လဲ"
"အခုေဆးရံုတစ္ရက္တတ္ရမယ္တဲ့ႏြယ္"
"ဟာမတတ္ခ်င္ပါဘူးကိုရယ္"
"မတတ္လို႕မရဘူးႏြယ္၊ဆရာ၀န္ၾကီးကအဲ့ဘုေလးကအသားစကိုစစ္မလို႕လို႕ေျပာတယ္၊အေရးၾကီးလို႕တဲ့"
ဒါနဲ႔ မႏြယ္ေဆးရံုတတ္လိုက္ရသည္။တစ္ေအာင့္ၾကာေတာ့ဆရာ၀န္ၾကီးလာသည္။ခနေနရင္ခြဲခန္းထဲ၀င္ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာေတာ့ႏြယ္လန္႔ေနသည္။ဆရာ၀န္ၾကီးက
"သမီး မလန္႔ပါနဲ႔ အသားစေလးနည္းနည္းပဲယူမွာပါေနာ္။"လို႕အားေပးသြားတယ္။
ခနေနေတာ့ႏြယ့္ကိုတြန္းလွည္းေပၚတတ္ခိုင္းျပီးေတာ့ ခြဲခန္းကိုေခၚသြားတယ္။ကိုထြန္းကႏြယ့္လက္ကို ကိုင္ျပီးေတာ့ေဘးကပါလာတယ္။ႏြယ္မေၾကာက္နဲ႔ေနာ္ကိုထြန္းရွိတယ္လို႕ခနခနေျပာရင္းေဘးကေနလိုက္လာတယ္။

Photo credit - Shutterstock

ကိုထြန္းတစ္ေယာက္ နာရီ၀က္ေလာက္ခြဲခန္းမွာေစာင့္ျပီးေတာ့ ခြဲခန္းတံခါးပြင့္လာတယ္။ဆရာ၀န္ၾကီးကိုေမးတယ္။
"ဆရာ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမ အေျခေနေကာင္းရဲ့လား"
"စိတ္ခိုင္ခုိင္ထားပါ ေမာင္ထြန္း။မင္းမိန္းမက ကင္ဆာျဖစ္ဖို႕မ်ားတယ္။ခုေတာ့အသားစကိုစစ္ဖို႕ပို႕ထားတယ္ဓါတ္ခြဲခန္းကို။ေနာက္ငါးရက္ေနရင္သိရမယ္၊ျဖစ္ေတာ့လဲကုတာေပါ့ကြာေနာ္။စိတ္ဓါတ္မက်ပါနဲ႔။ကင္ဆာျဖစ္ခ်င္မွလဲျဖစ္မယ္"
ကိုထြန္းမ်က္ရည္၀ဲျပီ။ႏြယ္အရမ္းေၾကာက္ေနမွာပဲသူသိသည္။ခနေနေတာ့တြနး္လွည္းနဲ႔ထြက္လာသည္။ေဆးရံုကအခန္းထဲကိုတြန္းသြားတာကိုေဘးကလိုက္ရင္းနဲ႔မ်က္ရည္ကအလိုလိုက်လာသည္။ႏြယ္ကေတာ့အခန္းထဲေရာက္တာသတိမရေသး။နပ္စ္မက ေဆးထည့္သည္ေပါင္ကအနာထဲကို။ေသာက္ေဆးေတြလဲေပးသြားသည္။ေသခ်ာတိုက္ဖို႕မွာသည္။ခနေနေတာ့ႏြယ္ႏိုးလာသည္။
"ကိုေရ ႏြယ့္ေပါင္ကသိပ္မနာေတာ့ဘူးသိလား။ဘုကိုခြဲလိုက္တာလားဟင္"
"ဟုတ္တယ္ႏြယ္။ေဆးေတြေပးသြားတယ္။ေဆးေသာက္လိုက္ရင္ေပ်ာက္ျပီတဲ့ေျပာတယ္"
သူႏြယ့္ကိုမေျပာရက္။ကင္ဆာမျဖစ္ပါေစနဲ႔သာစိတ္ထဲကၾကိတ္ဆုေတာင္းေနမိသည္။ရြာထိပ္က ကင္ဆာျဖစ္တဲ့သူတစ္ေယာက္ဆိုႏြယ္ံေလာက္အသက္အရြယ္ပဲ။အခုေတာ့ဆံုးသြားျပီ။အဲ့ဒါေၾကာင့္သူမေျပာရဲ။

Photo credit - International news for Myanmar

ငါးရက္ေလာက္ေနေတာ့ေဆးအေျဖထြက္လာသည္။ကိုထြန္းသြားယူသည္။ယူက်ံဳးမရျဖစ္ျပီ။ကင္ဆာေသခ်ာသည္။မိန္းမကိုေျပာရေတာ့မည္။မကုလို႕ကလဲမရ။ကိုထြန္းအိမ္ကိုေတာ္ေတာ္ႏွင့္မျပန္ေပ။ညမိုးခ်ဳပ္မွျပန္လာသည္။ႏြယ္ကေမးေတာ့အေၾကာင္းစံုေျပာျပလိုက္သည္။မတတ္ႏိုင္။ႏြယ္နာရီ၀က္ေလာက္ငိုသည္။ျပီးေတာ့ေျပာသည္။
"ကို ႏြယ္ေဆးကုရမယ္။ေပ်ာက္ခ်င္တယ္။ဒီမိသားစုနဲ႔အၾကာၾကီးေနခ်င္ေသးတယ္"
ဒီတစ္ခါကိုထြန္းအလွည့္ မိန္းမကိုဖက္ျပီးေတာ့ စုထားတာေတြအကုန္သြန္ခ် ငိုပစ္လိုက္ေတာ့သည္။
"အင္းပါႏြယ္ ေပ်ာက္သြားမွာပါကြာ။"
ဒီလိုနဲ႔ကုလာလိုက္တာသံုးႏွစ္ေလာက္ၾကာသြားသည္။မေပ်ာက္ေပ။ေျခေထာက္တစ္ခုလံုးသာေယာင္လာသည္။လမ္းလဲေကာင္းေကာင္းမေလွ်ာက္ႏိုင္ေတာ့။သိန္းေပါင္းမ်ားစြာကုန္လို႕လယ္ငါးဧကသာက်န္ေတာ့ေသာအခ်ိန္မွာႏြယ္တစ္ေယာက္ မိသားစုကိုႏႈတ္ဆက္သြားေပျပီ။ကမာၻေပၚက ေစ်းအၾကီးဆံုးအိပ္ယာကိုသူဆက္မအိပ္ႏိုင္ေတာ့ျပီ။ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးတာလား။ျပီးျပီဗ်ဇာတ္လမ္းက။

Photo credit - JACBA
ေျပာခ်င္တာက ကမာၻေပၚမွာေစ်းအၾကီးဆံုးအိပ္ယာဆိုတာ က်န္းမာေရးမေကာငး္ရင္ အိပ္ရတဲ့အိပ္ယာပါပဲလို႕ေနာ္။ဂရုစိုက္ၾကဗ်ာ။G4အဖြဲ႔ကလူေတြ အပ္နဲ႔ထြင္းလို႕ရတဲ့အခ်ိန္ထဲကျပၾကပါေဆးရံု ေဆးခန္းေတြမွာ။ပုဆိန္နဲ႔ေပါက္ရမယ့္အခ်ိန္က်မွေတာ့မျပေနၾကပါနဲ႔ေတာ့။အိပ္ယာကေစ်းၾကီးပါတယ္။အားလံုးေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ။

စာေရးသူ - ဇာမဏီေဇာ္လင္း (ေနျပည္ေတာ္)

Author :@zarmanizawlinn

MSC-210
@zarmanizawlinn
https://steemit.com/@zarmanizawlinn