​ေရာင္​့ရဲ​ေပ်ာ္​ရႊင္​ဘဝတစ္​ခြင္​

​ေရာင္​့ရဲ​ေပ်ာ္​ရႊင္​ဘဝတစ္​ခြင္​

တစ္​ခါတုန္​းက​ေပါ့ဗ်ာ။ကုမၸဏီႀကီးတစ္​ခုမွာဝန္​ထမ္​းတစ္​​ေယာက္​႐ွိတယ္​။သူတို႔ကုမၸဏီႀကီးကလည္​း​ေတာ္​​ေတာ္​​ေလး​ေအာင္​ျမင္​တဲ့စာရင္​းမွာပါဝင္​ပါတယ္​။ဝန္​ထမ္​းအင္​းအားကလည္​းဌာန​ေပါင္​းစံု​ေပါင္​းရင္​အမ်ားႀကီးရယ္​။ခု​ေျပာမယ္​့တစ္​​ေယာက္​က​ေတာ့​ေအာက္​​ေျခဝန္​ထမ္​းထဲကတစ္​​ေယာက္​ပါ။လစာကလည္​းမနည္​းလြန္​းမမ်ားလြန္​းအမ်ိဳးအစားထဲကပါ။သူကအဲဒီကုမၸဏီမွာလုပ္​တာႏွစ္​သက္​​ေတာ္​​ေတာ္​​ေလးၾကာလာပါၿပီ။လစာကလည္​းတစ္​ႏွစ္​တစ္​ခါတိုးတာဆို​ေတာ့မဆိုးပါဘူး။ႏွစ္​ကုန္​ရင္​​ေဘာနပ္​စ္​​ေပးတာတို႔ဒင္​္​နာလုပ္​​ေပးတာတိို႔အားလံုးလုပ္​​ေပးပါတယ္​။ကုမၸဏီရဲ႕သူ​ေဌးကလည္​းသ​ေဘာအရမ္​း​ေကာင္​းပါတယ္​။ဝန္​ထမ္​း​ေတြအားလံုးလိုလိုကလည္​းသူနဲ႔အဆင္​​ေျပပါတယ္​။သူနဲ႔မတည္​့တဲ့သူရယ္​လို႔မ႐ွိပါဘူး။ကုမၸဏီမွာအလုပ္​စဝင္​တဲ့​ေန႔ကစၿပီးအစစအရာရာအဆင္​​ေျပပါတယ္​။ဒီကုမၸဏီမွာလုပ္​ရတာကို​ေပ်ာ္​လည္​း​ေပ်ာ္​ပါတယ္​။ဒါ​ေပမယ္​့အလုပ္​စဝင္​တဲ့​ေန႔ကစလို႔သူ႔ရဲ႕စိတ္​ထဲမွာဘဝင္​မက်တာတစ္​ခု​ေတာ့႐ွိပါတယ္​။ဒါကလည္​းကုမၸဏီနဲ႔​ေတာ့မဆိုင္​ပါဘူး။သူ႔ဘဝကိုယ္​သူအားမလိုအားမရျဖစ္​​ေနတာပါ။တစ္​​ေန႔က်ရင္​အဆင္​​ေျပသြားမွာပဲဆိုၿပီးအလုပ္​ကိုႀကိဳးစားလုပ္​​ေနခဲ့ပါတယ္​။သူထင္​သလိုျဖစ္​မလာဘဲၾကာ​ေလပိုဆိုး​ေလျဖစ္​လာပါတယ္​။​ေနာက္​ပိုင္​းအလုပ္​ထြက္​ဖို႔အထိဆံုးျဖတ္​လိုက္​ပါ​ေတာ့တယ္​။

တနဂၤ​ေႏြ ​ေန႔တစ္​ညလံုးသူစဥ္​းစားတယ္​။မနက္​ျဖန္​တနလၤာ​ေန႔ရံုးတက္​ရင္​အလုပ္​ထြက္​စာကိုတစ္​ခါတည္​းတင္​မယ္​။ငါဒီကုမၸဏီမွာ​ေနလာတာၾကာၿပီ။ဘယ္​လိုမွဆက္​ၿပီးသည္​းမခံႏိုင္​​ေတာ့ဘူး။ထြက္​ဖို႔​ေသခ်ာသြားၿပီကြာ။ဘယ္​့နဲ႔ ငါ့ဘဝနဲ႔ကြာ ဒီကုမၸဏီမွာ အလုပ္​စလုပ္​တဲ့​ေန႔ကစၿပီး ရံုးကို​ေရာက္​တယ္​ဆိုရင္​ပဲ ​ေတြ႔သမ်ွလူ၊ျမင္​သမ်ွလူကို ဆရာ ​ေခၚ​ေနရတယ္​။ဟုတ္​ကဲ့ ​ေရာက္​ပါၿပီဆရာ၊ထိုင္​ပါဆရာ၊ျပန္​လာၿပီလားဆရာ၊​ေသာက္​ပါအံုးဆရာ...ဆရာ.....ဆရာ....ဆရာ...နဲ႔ တစ္​​ေနကုန္​႐ုံးမဆင္​းမခ်င္​း ျမင္​သမ်ွ​ေတြ႔သမ်ွလူကိုမ​ေခၚခ်င္​လည္​း​ေအာင္​့အီးၿပီးဆရာဆရာနဲ႔​ေခၚ​ေနရတာ။ဒါ​ေတာင္​ ဟိုတစ္​​ေန႔ကရံုးဆင္​းလို႔ အိမ္​ကိုအျပန္​ဘတ္​စ္​ကား​ေပၚမွာကုမၸဏီကလူ​ေတြနဲ႔အတူစီးမိလို႔ ဆရာ အခြန္​းႏွစ္​ဆယ္​​ေလာက္​​ေခၚလိုက္​ရ​ေသးတယ္​။ရံုးပိတ္​ရက္​​ေစ်းဝယ္​ထြက္​ရင္​း​ေတာင္​​ေစ်းထဲမွာ​ေတြ႔လို႔ ဆရာ​ေလးငါးဆယ္​ခြန္​း​ေခၚၿပီးမွျပန္​ခဲ့ရတာ။တကယ္​မလြယ္​ပါဘူးငါ့ဘဝက။​ေတာ္​ၿပီ။မနက္​ျဖန္​ကစၿပီးအဲဒီကုမၸဏီက​ေနအၿပီးအပိုင္​ထြက္​ၿပီ။ဘယ္​သူ႔ကိုမွလည္​းဆက္​ၿပီး​ေတာ့မ​ေခၚခ်င္​ပဲနဲ႔ ဆရာ ဆရာလို႔ ​ေခၚစရာလည္​းမလို​ေတာ့ဘူး။

မနက္​မိုးလင္​း​ေတာ့ သူအ​ေစာႀကီးထၿပီးမ်က္​ႏွာသစ္​လိုက္​သည္​။ဒီ​ေန႔​ေတာ့ သူလုပ္​ခ်င္​တာကိုလုပ္​ရ​ေတာ့မွာမို႔ အလိုလိုတက္​ႂကြ​ေန​ေတာ့သည္​။ညကတည္​းကအလုပ္​ထြက္​စာကို​ေသ​ေသခ်ာခ်ာ​ေရးၿပီးဖိုင္​ထဲထည္​့ယူလာခဲ့သည္​။လက္​ဖက္​ရည္​ဆိုင္​မွာမနက္​စာကိုဝင္​စားသည္​။ဒီ​ေန႔အတြက္​​ေန႔လည္​စာထမင္​းလည္​းထည္​့မလာခဲ့​ေတာ့ပါဘူး။ဘာျဖစ္​လို႔လည္​းဆို​ေတာ့သူကအလုပ္​ထြက္​စာတင္​ၿပီးရင္​ျပန္​မွာကိုး။ဒီ​ေန႔ရံုးမတက္​​ေတာ့ဘူးဆို​ေတာ့ ​ေန႔လည္​စာထမင္​းလည္​းမယူခဲ့​ေတာ့ပါဘူး။ရံုးကို​ေရာက္​​ေရာက္​ခ်င္​းထြက္​စာတင္​ဖို႔ညတုန္​းက​ေရးထားတဲ့စာရြက္​​ေလးကိုဖိုင္​ထဲကထုတ္​ၿပီးမန္​​ေနဂ်ာရံုးခန္​းကိုတန္​းၿပီးသြား​ေတာ့တာပါပဲ။ရံုးခန္​းကိုမ​ေရာက္​ခင္​လမ္​းမွာသန္​႔႐ွင္​း​ေရးလုပ္​တဲ့​ေကာင္​​ေလး၊​ေကာင္​မ​ေလး​ေတြနဲ႔​ေတြ႔တယ္​။အဲဒီ​ေကာင္​မ​ေလး​ေတြကသူ႔ကိုျမင္​လ်ွင္​ျမင္​ခ်င္​းဟာ ဆရာ ​ေစာလွခ်ည္​လား ဒီ​ေန႔၊ဘယ္​သြားမလို႔လည္​းဟု​ေမးလိုက္​ရာ အလဲ့ ငါကလည္​းဆရာပဲဟ ဟု စိတ္​ထဲမွပိတိ​ေတြတဖြားဖြား တက္​လာကာ ဘယ္​မွမဟုတ္​ပါဘူးကြယ္​ ဟု​ေျပာကာ လက္​ထဲမွာ ကိုင္​လာ​ေသာ အလုပ္​ထြက္​စာ​ေလးကို ဖိုင္​ထဲျပန္​ထည္​့လိုက္​​ေလ​ေတာ့သည္​။အလုပ္​လည္​းမထြက္​ျဖစ္​​ေတာ့​ေပ။

ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔​ေနထိုင္​ရာ​ေလာကႀကီးတြင္​အ
ခ်ိဳ႕​ေသာသူမ်ားကမိမိမွာ​ေလာကႀကီးတြင္​​ေနစရာမ႐ွိ​ေအာင္​ပင္​ျဖစ္​​ေနၿပီဟုထင္​ၾကသည္​။စိတ္​ဓာတ္​​ေတြက်ၾကသည္​။မိမိထက္​ျမင္​့မား​ေသာသူမ်ားအမ်ားအျပား႐ွိသလိုမိမိ​ေလာက္​မွမ​ေျပလည္​သူမ်ား၊မိမိထက္​နိမ္​့က်သူမ်ားထုနဲ႔​ေထး႐ွိ​ေနသည္​ကိုသ​ေဘာ​ေပါက္​ရမည္​။ႏွိမ္​့ခ်ျခင္​းမဟုတ္​ပါ။မိမိကိုယ္​ကို​ေနသာ​ေအာင္​​ေျဖသိမ္​့ခိုင္​းျခင္​းသာျဖစ္​ပါသည္​။အပ်င္​းထူၿပီးဘာမွမလုပ္​ဘဲ​ေနဖို႔တိုက္​တြန္​းျခင္​းလည္​းမဟုတ္​ပါ။မိမိ​ေရာက္​႐ွိရာဘဝမွာၾကံဖန္​ၿပီးစိတ္​ကို​ေပ်ာ္​​ေအာင္​​ေမြးၾကဖို႔သာျဖစ္​ပါသည္​။​ေရာင္​့ရဲႏိုင္​​ေသာစိတ္​သည္​ခ်မ္​းသာကို​ေပးပါလိမ္​့မည္​။​ေရာင္​့ရဲမႈမ႐ွိကဘဝတြင္​ျပည္​့စံုသည္​ဟူ၍ကားမ႐ွိပါ။႐ွိတာ​ေလးနဲ႔​ေရာင္​့ရဲၿပီးဘဝကို​ေပ်ာ္​​ေပ်ာ္​ရႊင္​ရႊင္​ျဖတ္​သန္​းႏိုင္​ၾကပါ​ေစ။​ေနတတ္​လ်ွင္​​ေက်နပ္​စရာႀကီးပါ။

အားလံုးက်န္​းမာခ်မ္​းသာၾကပါ​ေစ
Ye Thiha Kyaw
@yethihakyaw
MSC-093
1.2.2018,Thu