" ..............လမ္း "
တစ္ခါတစ္ရံ မင္းကို ျပင္းျပင္း ပ်ပ် သတိရသည္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ကိုယ္က လူတစ္ေယာက္ကို ျပင္းထန္စြာ သတိမရမိတတ္။ သတိမရတတ္ဟုဆိုျခင္းထက္ သတိမရေအာင္ေနမိတတ္သည္ဟုဆိုျခင္းက ပိုမွန္လိမ့့္မည္။ home silk ခံစားရမိသည့္အခါမ်ိဳးမွာ တစ္ေယာက္တည္း အခန္းပိတ္ၿပီးေခြေနမလား အဲ့ဒါ မ်ိဳး အျပဳအမူမ်ိဳး ဘယ္ေတာ့မွ မလုပ္ပါ။ ထိုအခါမ်ိဳးတြင္ အခန္းကိုေနာက္က်မွ ကိုယ္ျပန္ေလ့႐ွိသည္။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေယာက္ႏွင့္ ညစာစားတတ္သည္။ စာအုပ္ဆိုင္ေတြဘက္ ၀င္ေမႊသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ဦးတည္၍၀ယ္စရာမ႐ွိပဲ တစ္ေယာက္တည္း ပတ္ခ်င္ပတ္ေနတတ္သည္။ ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ ကိုယ့္ဘုရားပန္းအိုးေလးမွာေတာ့ ေမေမႀကိဳက္တတ္သည့္ ပန္းတစ္မ်ိဳးမ်ိဳး႐ွိေနတတ္သည္။ ဒါကကိုယ့္အက်င့္။ တစ္ခါတစ္ရံ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ေယာက္ကို လြမ္းမိသည့္အခါ ဖုန္းမဆက္တတ္။ ထိုအခါမ်ိဳးတြင္ သူ႔အသံကို ကိုယ္မလြမ္းပါ။ သူ႔အျပဳအမူေလးေတြကိုသာ ကိုယ္လြမ္းတတ္သည္။ တစ္ပတ္ေလာက္ၾကာမွ သူ႔ကိုခုမွေကာက္ကာ ငင္ကာသတိရသလိုႏွင့္ အၾကာႀကီးဖုန္းေျပာေလ့႐ွိသည္။ ထိုအခါမ်ိဳးတြင္ သူ႔အသံသည္ ကိုယ့္အတြက္ မေသာက္ရတာၾကာၿပီျဖစ္သည့္ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ကို ခုမွျပန္ေသာက္ရသလို ေက်နပ္မႈ အျပည့္ႏွင့္ျဖစ္သည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ သူငယ္ခ်င္း မ်ားကအခ်ိန္ေပးဖုန္းမေျပာႏိုင္တဲ့ အႀကိမ္အေရအတြက္မ်ားလာေသာအခါ ကိုယ္ကလည္း ျပန္မဆက္သြယ္မိေသာ အခါေျဖ႐ွင္းခ်က္ေတာင္းေသာအခါမ်ားမွာလည္း ကိုယ့္မွာ ေျဖ႐ွင္းစရာ အေျဖမ်ိဳးက အလြန္ကို႐ွားပါးေနတတ္ျပန္သည္။ တစ္ခါတစ္ခါက် ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ အံ့ျသရေလာက္ေအာင္ ေသြးေအးတတ္လာသည္။ အေရးႀကီးသည္ဟု ကိုယ္ထင္သည့္အရာအခ်ိဳ႕ကို လုပ္ေနရင္းေတာင္မွ ရင္မခုန္တတ္ေတာ့။ ထိုအခါမ်ိဳးမွာ ေသြးပူေအာင္စာဖတ္မွျဖစ္မယ္လို႔အႀကိမ္ႀကိမ္သတိေပးရသည္။ အမွန္ေတာ့ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ balance ျဖစ္ေအာင္ထိန္းရသည့္အလုပ္သည္ လြယ္မလိုႏွင့္ခက္သည္။ အခါမ်ားစြာတို႔တြင္ ကိုယ့္စိတ္က ကိုယ့္အလိုကိုမလိုက္ခ်င္။ မိသားစု မဟုတ္သည့္ လူတစ္ေယာက္ကို တစ္ႀကိမ္တစ္ခါေလာက္ ႐ူး႐ူးမူးမူးေလးခ်စ္ၾကည့္ဖူးခ်င္သည္။ ျပင္းျပင္း ထန္ထန္ တစ္ခါေလာက္ အသည္းကြဲၾကည့္ဖူးခ်င္သည္။ ထိုသူသည္ မင္းျဖစ္မလားဟု တစ္ခါတစ္ရံ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ စမ္းသပ္ၾကည့္မိသည္။ အမွန္ေတာ့ ခက္ခဲတဲ့ေမးခြန္းတစ္ခုကို hints ေပးၿပီး လိုခ်င္တဲ့အေျဖကိုရေအာင္ဇြတ္တြက္ခိုင္း ေနသလိုျဖစ္ၿပီး အခ်ိန္မေစ့ခင္မွာပဲ တြက္နည္းကို ကိုယ္မွန္ေအာင္ဘယ္ေတာ့မွ်မသိပါ။ အေျဖမွန္ကိုလည္း ကိုယ္ဘယ္ေသာအခါမွ်မရခဲ့ပါ။ ဒါဟာ ကိုယ့္အတြက္ မရယ္ရေသာ ပ်က္လံုးတစ္ခုသာျဖစ္တတ္သည္။ ကိုယ္လူတစ္ေယာက္ကို အံ့ျသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ဘယ္တုန္းကမွ် မခ်စ္တတ္ခဲ့တာကေတာ့ေသခ်ာသည္။ ကိုယ့္အတြက္ခ်စ္စရာလူက အဲ့ေလာက္ထိကို ႐ွားပါးလြန္းသည္။ လူၾကီးမိဘ အခ်ိဳ ့ က လိမၼာတယ္ေနာ္လို႔ ေျပာလွ်င္ကိုယ္ေက်ာမလံုတတ္။ အမွန္ေတာ့ ကိုယ္က အရမ္းလိမၼာေနတဲ့ အမ်ိဳးအစားထဲမွာ မပါသလို အရမ္းဆိုးေနတဲ့အမ်ိဳးအစားထဲကလည္းမဟုတ္ဘူး ဆိုတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သာအသိဆံုး။ ဘယ္လိုအဆံုးသတ္ရမယ္မွန္း မသိေသာ လမ္းေၾကာင္း တစ္ခုကို ကိုယ္စေလွ်ာက္ၾကည့္ခဲ့သည္။ ထိုစဥ္အခ်ိန္ကေတာ့ ကိုယ္သိသိခ်ည္းႏွင့္ ေလွ်ာက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ ထိုလမ္းကို အဲ့ဒီ အခ်ိန္တုန္းက ကိုယ္က ေလွ်ာက္ကိုေလွ်ာက္ၾကည့္ခ်င္ေန၍ ျဖစ္သည္။ မင္းသည္ ကိုယ္အႀကိမ္မ်ားစြာက ဖတ္ခဲ့ဖူးေသာ ပံုျပင္ အခ်ိဳ႕ႏွင့္ ျခားနားေနျခင္းကပင္ ကိုယ့္ကို ဒီလမ္းက စိတ္၀င္စားမႈ ပိုမိုျဖစ္ေစခဲ့သည္။ ကိုယ့္စိတ္ရဲ႕ မွန္းဆ မႈ ဒီတစ္ခါ လည္းမလြဲမွားဘူး ဆိုလွ်င္ မင္းလည္း ကိုယ့္လိုပဲလို႔ ကိုယ္ထင္သည္။ မင္းနဲ႔ ဆံုစည္း ခဲ့ရျခင္းကိုေတာ့ ဘယ္ေသာအခါမွ ကိုယ္ကေနာင္တရမည္မဟုတ္ပါ။ ကိုယ္က အခါမ်ားစြာတို႔တြင္ လူေတြ ႏွင့္ဆံုစည္းရျခင္းကို ေနာင္တမရတတ္ခဲ့ပါ။ အခုေနာက္ပိုင္း အခ်ိန္ေတြကုန္တာ အရမ္းျမန္လာတယ္လို႔ ကိုယ္ထင္မိသည္။ ထိုအျမင္ေျကာင့္ပဲ ေနာင္တမရတာ ျဖစ္မလားေတာ့မေျပာတတ္။ သို ့ရာတြင္ ထိုအရာကေတာ့ ကိုယ္ထင္ျမင္မိတဲ့ တစ္ခုတည္းေသာ ကိုယ့္ရဲ႕တိုးတက္မႈျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
Photo Credit By Google Image
Author:@thanthansoe(Steemit)